Sanırım bu filim izleyenlerini "efsane şahsiyet Bediüzzaman" algısından "insan kul ve vatandaş Said Nursi hz" algısına yükseltecektir.
Efsanevi şahisyet, intisab bakımından her ne kadar daha parlak, daha cazip olsa da "deneyip yanılan, tecrübe edip doğrusunu bulan, yorulup usanan, korkup saklanan, üzülüp heyecanlanan, acıkıp susayan, bazı şeye mecbur ve mahkum olan, çalışıp emeğinin karşılığını alan kul beşer ve yurttaş kişilik' te de etkin bir örneklik olması bakımından daha umumi ve daha faydalıdır.
"Size içinizden (siz gibi yiyen içen acıkıp yorulan insan cinsinden) bir peygamber geldi" Tevbe Suresi
Bu filim bazı tarihi argümanların ortaya dökülmesine, bazı gerçeklerin inkişafına vesile oldu, ve bu inkişaf aslında her iki tarafa birden yaradı:
1) Taraf olanlara yaradı, ayakları yere basan bir Bediüzzamanla yüzleştiler. Yıllar içinde biraz bilgi gerisi aşkın sevgi hayal ve evham yordamlarıyla kendisiyle cemaati arasına gerilen "Korkmaz yılmaz yanılmaz eleştirilemez ulaşılmaz taklid edilemez efsane şahisyet" perdesini indirmişler ve "kul beşer ve biz gibi insan, örnek alınacak bir lider, itikaden ve amelen yolundan gidilecek bir islam alimi" yüzüyle karşılaşmışlardır.
İleri düzey talebelerin filim hakkında yaptıkları bir çok tenkit aslında bu süpriz karşılaşmanın etkileridir.
2) Karşı olanlara yaradı, Bediüzaman hakkında zihinlerine kazıdıkları "şeriat tellalı koyu bir Atatürk ve cumhuriyet düşmanı, yaman bir kürt milliyetçisi" yaftasını söküp attılar ve aslında "ne cumhuriyete ne de attürke düşman olmayan, kendisi ayaklanmamış ve ayaklanmaya taraf da olmamış, saltanat rejimini de sıcak bakmayan hatta bu tür rejimleri istibdat nitelemesiyle devamlı tenkit eden, kürt olduğu halde kürt milliyetçiliğine karşı olan bir osmanlı aydını" imajıyla tanışmışlardır.
