Hüzün ki en çok yakışandır bize
Belki de en çok anladığımız,
Biz ki sessiz ve yağız..
Bir yazın yumağını çözerek
Ve ölümü bir kepenek gibi örtüp üstümüze
Ovayı köpürte köpürte akan küheylan
Ve günleri hoyrat bir mahmuz
Ya da atlastan bir çarkıfelek gibi döndüre döndüre
Bir mapustan bir mapusa yollandığımız
Biz, ey sürgünlerin nazım'ı derken
Tutkulu, sevecen ve yalnız
Gerek acının teleğinden
Ve gerek lacivert gergefinde gecelerin
Şiiri bir kuş gibi örerek halkımız,
Gülün sesini savurup
Bir türkünün kekiğinden tüterken
Der ki, böyle yazılır sevdamız;
Hüzün ki en çok yakışandır bize!
Belki de en çok anladığımız...
Hilmi Yavuz