Kýrýk Testi
Well-known member
Tam adı Ebû Bekir Muhammed bin İshâk bin Huzeyme es-Sülemî en-Nîşabûrî’dir. Milâdî 838’de Nîşâbûr’da dünyaya geldi ve ilk öğrenimine burada başladı. Daha sonra Bağdat, Rey, Cürcân, Şam, Basra, Kûfe, Kahire, Merv ve Vâsıt gibi döneminin bütün önemli ilim merkezlerini dolaştı. Başta hadis, kelâm, fıkıh olmak üzere zamanının İslâmî ilimlerini öğrendi. Meşhur hadis âlimi İshak bin Râhûya, Osman bin Said ed-Dârimî, Eşec el-Kindî ve Şâfiî fıkhını öğrendiği Müzenî başlıca hocaları arasındadır.
İbni Hibban el-Büstî, Ebû Ali en-Nîşâbûrî, ibni Adî, Hâkim el-Kebîr, ibni Mihran gibi İslâmî ilimlerin kutupları ibni Huzeyme’nin başlıca talebeleri arasındadır. Bu yüzdendir ki ibni Huzeyme, İmâmü’l-Eimme (İmamların İmamı) olarak tanınır.
Döneminin hadis otoritesi olarak tanınan ibni Huzeyme 70 bin hadisi ezbere biliyordu. Amelde Şâfiî mezhebini, itikatta ise Selef akidesini benimsemiştir.
Hâkim en-Nîşâbûrî, ibni Huzeyme’nin kitaplarının sayısının 140’ı bulduğunu ifade eder. Ancak bu eserlerin çoğu günümüze ulaşmamıştır. Bugün bize kadar ulaşan en meşhur eseri es-Sahîh’tir. Bu eserin tam ismi; Muhtasarü’l-Muhtasar mine’l-Müsned ani’n-Nebiyyi bi-nakli’l-Adl ani’l-Adl mevsûlen ileyhi min-ğayr kat’ fi’l-İsnad ve lâ Cerh fî nâkili’l-Ahbari’lletî nezküruhâ bi-meşîetillâhi Teâlâ’dır. Tesbit edilebildiği kadarıyla ibni Huzeyme’nin eserinden es-Sahih diye bahseden ilk yazar Münzirî’dir.
Bu eserini kitap ve bablara (bölümlere) ayıran ibni Huzeyme, hadislerin bütün senedlerini yazmış ve gerekli gördüğü râviler hakkında da bilgi vermiştir. Ayrıca kelime ve cümle farklılıklarına işaret ederek çelişkili gibi görünen hadislerin çelişkisinin bulunmadığını izah etmiştir. Sahih hadislerde çelişkinin bulunmadığını söyleyen ibni Huzeyme, eserinde bütün hadis ilimlerine ilişkin bilgi vermiştir. Eserini fikhî bölüm başlıklarına göre düzenlemiş, burada kendi fikhî görüşlerini ve hadislerde görülen ihtilâflarla ilgili çözümlere yer vermiştir. Ayrıca hadislerin çıkış sebeplerine işaret etmek suretiyle esere bir hadis fıkhı çalışması görünümü kazandırmıştır. Ancak eserin dörtte biri elimize ulaşabilmiştir. Kitabü’t-Tevhid adlı bir başka eseri de tanınmış eserleri arasındadır.
İbni Huzeyme Milâdî 880 yılında, doğduğu yer olan Nîşâbur’da vefat etmiştir.
İbni Hibban el-Büstî, Ebû Ali en-Nîşâbûrî, ibni Adî, Hâkim el-Kebîr, ibni Mihran gibi İslâmî ilimlerin kutupları ibni Huzeyme’nin başlıca talebeleri arasındadır. Bu yüzdendir ki ibni Huzeyme, İmâmü’l-Eimme (İmamların İmamı) olarak tanınır.
Döneminin hadis otoritesi olarak tanınan ibni Huzeyme 70 bin hadisi ezbere biliyordu. Amelde Şâfiî mezhebini, itikatta ise Selef akidesini benimsemiştir.
Hâkim en-Nîşâbûrî, ibni Huzeyme’nin kitaplarının sayısının 140’ı bulduğunu ifade eder. Ancak bu eserlerin çoğu günümüze ulaşmamıştır. Bugün bize kadar ulaşan en meşhur eseri es-Sahîh’tir. Bu eserin tam ismi; Muhtasarü’l-Muhtasar mine’l-Müsned ani’n-Nebiyyi bi-nakli’l-Adl ani’l-Adl mevsûlen ileyhi min-ğayr kat’ fi’l-İsnad ve lâ Cerh fî nâkili’l-Ahbari’lletî nezküruhâ bi-meşîetillâhi Teâlâ’dır. Tesbit edilebildiği kadarıyla ibni Huzeyme’nin eserinden es-Sahih diye bahseden ilk yazar Münzirî’dir.
Bu eserini kitap ve bablara (bölümlere) ayıran ibni Huzeyme, hadislerin bütün senedlerini yazmış ve gerekli gördüğü râviler hakkında da bilgi vermiştir. Ayrıca kelime ve cümle farklılıklarına işaret ederek çelişkili gibi görünen hadislerin çelişkisinin bulunmadığını izah etmiştir. Sahih hadislerde çelişkinin bulunmadığını söyleyen ibni Huzeyme, eserinde bütün hadis ilimlerine ilişkin bilgi vermiştir. Eserini fikhî bölüm başlıklarına göre düzenlemiş, burada kendi fikhî görüşlerini ve hadislerde görülen ihtilâflarla ilgili çözümlere yer vermiştir. Ayrıca hadislerin çıkış sebeplerine işaret etmek suretiyle esere bir hadis fıkhı çalışması görünümü kazandırmıştır. Ancak eserin dörtte biri elimize ulaşabilmiştir. Kitabü’t-Tevhid adlı bir başka eseri de tanınmış eserleri arasındadır.
İbni Huzeyme Milâdî 880 yılında, doğduğu yer olan Nîşâbur’da vefat etmiştir.