imported_eFTaL
Active member
Yemyeşil ovalarda türküsünü fısındayan yüksek , ulaşılmaz dağın karıydım sadece.
Bahar gelir güneş gülümserdi ama ne çare ki , ben kıştan başka mevsim tanımazdım, güneşin sıcacık yüzünü hissedemezdim ,dokunamazdım.
Erimedim sıcak günlere inat .
Vucudumu perçinlemiş karın soğukluğuyla dağ eteklerindeki yemyeşil ovayı izliyordum kıskanıırcasına.
Baharda hazan olmuştum.
Yemyeşil ova çok uzak görünüyordu, dokunamıyordum, ulaşamıyordum.
Baharda hazanı yaşıyordum. Ne acı...
Güzelim ovalarda gül kokulu bahar olmak varken, ben sadece dorukta bir kardım.
Soğuk ve donuk.
Neden herdem bana gülümseyen güneşe aralamıyordum penceremi ?
Güneşimi engelleyen kayalara inat erimeliydim, gülümsemeliydim sıcak yüzlü güneşe , su olup bir bade sunmalıydım soğuk kışa inat.
Sonra günden güne bır kardelen belırdı soguk ve donuk karlar arasında.Acılarla yoğrulmuş .. kardelen mutluluk kokan gülleri kıskandıracak kadar güzeldi.. Çektiğini kardelenden başkası bilmezdi, kolaymıydı karkarın arasında baharı yaşamak..
Artık ulaşılmaz dağların karı erimiş yemyeşil ovaya saf ve temiz su olarak inmiş, hayat bulmuştu .
Kötü günler geride kalmıştı , degişimi güneşi yepyeni bir sayfa açmıştı.
Önünde bembeyez saf ve temiz bir sayfa vardı artık.
Nereye gidecegini ve ne yapacağını biliyordu.
Artık imkanları zorluyor ve her imkansızlıktan bir imkan çıkarıyordu..
Hayal kuruyordu.
Hemde bir ağacın yaprakları kadar çok .
Şimdi işim o yaprakları saymak değil , hayal ağacına merdiven kurmak , her basamagından çıkmak , yapraklara ulaşmak ve olgunlaşmış hayalleri toplamak.
Her doğan günle yeniden doğmak.
Artık hayal ağacıma merdivenımı kurdum ve başarı basamaklarını geçiyorudum.
Ağacın tepesinde hayallerim , hedeflerim umutlarım var.
Hepimiz her doğan güne selam vermeli , büyük hayaller kurmalı , dağın ne kadar yüksek olduğuna aldırmamalıyız. Başaracağımıza inanmalı
ERTELEMEMELİ , ÜŞENMEMELİ ve VAZGEÇMEMELİyiz..
Bahar gelir güneş gülümserdi ama ne çare ki , ben kıştan başka mevsim tanımazdım, güneşin sıcacık yüzünü hissedemezdim ,dokunamazdım.
Erimedim sıcak günlere inat .
Vucudumu perçinlemiş karın soğukluğuyla dağ eteklerindeki yemyeşil ovayı izliyordum kıskanıırcasına.
Baharda hazan olmuştum.
Yemyeşil ova çok uzak görünüyordu, dokunamıyordum, ulaşamıyordum.
Baharda hazanı yaşıyordum. Ne acı...
Güzelim ovalarda gül kokulu bahar olmak varken, ben sadece dorukta bir kardım.
Soğuk ve donuk.
Neden herdem bana gülümseyen güneşe aralamıyordum penceremi ?
Güneşimi engelleyen kayalara inat erimeliydim, gülümsemeliydim sıcak yüzlü güneşe , su olup bir bade sunmalıydım soğuk kışa inat.
Sonra günden güne bır kardelen belırdı soguk ve donuk karlar arasında.Acılarla yoğrulmuş .. kardelen mutluluk kokan gülleri kıskandıracak kadar güzeldi.. Çektiğini kardelenden başkası bilmezdi, kolaymıydı karkarın arasında baharı yaşamak..
Artık ulaşılmaz dağların karı erimiş yemyeşil ovaya saf ve temiz su olarak inmiş, hayat bulmuştu .
Kötü günler geride kalmıştı , degişimi güneşi yepyeni bir sayfa açmıştı.
Önünde bembeyez saf ve temiz bir sayfa vardı artık.
Nereye gidecegini ve ne yapacağını biliyordu.
Artık imkanları zorluyor ve her imkansızlıktan bir imkan çıkarıyordu..
Hayal kuruyordu.
Hemde bir ağacın yaprakları kadar çok .
Şimdi işim o yaprakları saymak değil , hayal ağacına merdiven kurmak , her basamagından çıkmak , yapraklara ulaşmak ve olgunlaşmış hayalleri toplamak.
Her doğan günle yeniden doğmak.
Artık hayal ağacıma merdivenımı kurdum ve başarı basamaklarını geçiyorudum.
Ağacın tepesinde hayallerim , hedeflerim umutlarım var.
Hepimiz her doğan güne selam vermeli , büyük hayaller kurmalı , dağın ne kadar yüksek olduğuna aldırmamalıyız. Başaracağımıza inanmalı
ERTELEMEMELİ , ÜŞENMEMELİ ve VAZGEÇMEMELİyiz..
napsakki ..........