Kýrýk Testi
Well-known member
Karabekir, 1882 yılında İstanbul’da doğdu. Babası, Karamanlı Mehmed Emin Efendi, Kırım Gazisidir. Annesi, Havva Hanımdır. İlk öğrenimine İstanbul Zeyrek’te başladı. Babasının seyahatlerinden dolayı orta öğrenimini Van, Harput ve Mekke’de devam ettirdi. Fatih Askeri Rüşdiyesi ve Kuleli Askeri İdadisini tamamladıktan sonra Kara Harp Okuluna, burayı bitirdikten sonra (1902) Harp Akademisine girdi. Okulunu birincilikle bitirdi. Kurmay Yüzbaşı olarak mezun oldu ve stajını Manastır’da yaptı.
Manastır’da bulunduğu süre zarfında Rum ve Bulgar komitecileriyle yaptığı mücadelelerde önemli başarılar elde etti. 1907 yılında Önyüzbaşı rütbesi ile Harbiye Mektebine tayin edildi. Bu arada İttihad ve Terakkî Cemiyeti içinde aktif görevlerde bulundu. 31 Mart Olayı sonrasında, Hareket Ordusu bünyesinde İstanbul’a geldi. Yıldız Sarayının işgaline katıldı. Bir süre sonra Edirne’ye “binbaşı” rütbesi ile döndü. Balkan Savaşlarına katıldı. Savaştan sonra bir Alman heyetinde görev alarak Avrupa’ya gitti.
Birinci Dünya Savaşı boyunca çeşitli cephelerde bulundu. Önce İran harekâtına memur edildi. Daha sonra İstanbul’a çağrıldı ve Kartal’daki 14. Fırka Kumandanlığına tayin edildi. Çanakkale Savaşlarına katıldı. Bunların dışında; Irak’taki Altıncı Ordu Kurmaybaşkanlığı, Kutü’l-Ammare Muharebesi, Erzincan’daki Birinci Kafkas Kolordu Komutanlığı gibi görevlerde bulundu. Doğudaki katliâmların önüne geçmek için muhtelif girişimlerde bulundu. Bilâhare tuğgeneralliğe terfi etti.
Karabekir’in en önemli başarıları Mondros Mütarekesi sonrasına rastlar. Yurdun işgaline paralel olarak mücadeleye Anadolu’dan başlanılması gerektiğine inanan ve Anadoluya bu amaçla geçen ilk komutan oldu. Kendisine Genelkurmay Başkanlığı teklif edildiği halde kabul etmedi. Anadoluya geçmeden önce Sultan Vahdettin ile görüştü ve Anadoluda millî mücadelenin başlatılması ile görevlendirildi. Önce Tekirdağ’daki 14. Kolordu Komutanlığına, daha sonra Erzurum’daki 15. Kolordu Komutanlığına tayin edildi.
Millî Mücadelenin önemli temel taşlarından olan Erzurum Kongresi ve kararlarında, büyük gayret ve emek sarfetti. Doğudaki Ermeni işgaline karşı büyük bir mücadeleye girişti. Ermeni ordusunu Sarıkamış Dağlarında ve Kars Kalesinde mağlup ederek büyük bir başarı kazandı. Bu zafer sonrasında “Elviye-i Selase” olarak tabir edilen Kars, Ardahan ve Artvin’in düşman işgalinden kurtarılmasını sağladı.
Doğuda kazanılan zafer ve imzalanan Gümrü Anlaşması (1920) Milli Mücadelenin ilk milletlerarası antlaşmasıdır. Bilâhare Rusya, Ukrayna, Azerbaycan, Gürcistan ve Ermenistan temsilcileriyle yapılan görüşmelere Türk heyetinin başkanı olarak katıldı. 13 Ekim 1921 yılında imzalanan Kars Antlaşması ile bu günkü Türkiye-Rusya sınırı çizilmiş oldu. Buradaki savaşın büyük bir başarı ve antlaşma ile neticelenmesinden sonra, askerî malzeme ve personel Batı cephesine kaydırıldı.
Meclisin açılması ile birlikte Edirne Mebusu seçildi. 1923 yılındaki seçimlerde ikinci devre İstanbul Milletvekili seçildi. Tek parti iktidarının kurulmasından sonra Cumhuriyet tarihimizin ilk muhalefet partisini kurdu. Karabekir’in başkanlığında Rauf Orbay, Ali Fuat Cebesoy, Refet Bele, Cafer Tayyar Eğilmez ve diğer bazı mebuslar tarafından Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası kuruldu (1924). Şeyh Said olayı ile bağlantısı olduğu ileri sürülerek bu parti kapatıldı. Parti ileri gelenleri İstiklâl Mahkemesinde yargılandı.
Kâzım Karabekir 1938 yılında İstanbul Milletvekili olarak tekrar Meclise girdi. 1946 yılında Meclis Başkanlığına seçildi. Başkanlık görevi devam ederken 26 Ocak 1948 tarihinde geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti. Cenazesi Ankara Şehitliğine defnedildi.
Manastır’da bulunduğu süre zarfında Rum ve Bulgar komitecileriyle yaptığı mücadelelerde önemli başarılar elde etti. 1907 yılında Önyüzbaşı rütbesi ile Harbiye Mektebine tayin edildi. Bu arada İttihad ve Terakkî Cemiyeti içinde aktif görevlerde bulundu. 31 Mart Olayı sonrasında, Hareket Ordusu bünyesinde İstanbul’a geldi. Yıldız Sarayının işgaline katıldı. Bir süre sonra Edirne’ye “binbaşı” rütbesi ile döndü. Balkan Savaşlarına katıldı. Savaştan sonra bir Alman heyetinde görev alarak Avrupa’ya gitti.
Birinci Dünya Savaşı boyunca çeşitli cephelerde bulundu. Önce İran harekâtına memur edildi. Daha sonra İstanbul’a çağrıldı ve Kartal’daki 14. Fırka Kumandanlığına tayin edildi. Çanakkale Savaşlarına katıldı. Bunların dışında; Irak’taki Altıncı Ordu Kurmaybaşkanlığı, Kutü’l-Ammare Muharebesi, Erzincan’daki Birinci Kafkas Kolordu Komutanlığı gibi görevlerde bulundu. Doğudaki katliâmların önüne geçmek için muhtelif girişimlerde bulundu. Bilâhare tuğgeneralliğe terfi etti.
Karabekir’in en önemli başarıları Mondros Mütarekesi sonrasına rastlar. Yurdun işgaline paralel olarak mücadeleye Anadolu’dan başlanılması gerektiğine inanan ve Anadoluya bu amaçla geçen ilk komutan oldu. Kendisine Genelkurmay Başkanlığı teklif edildiği halde kabul etmedi. Anadoluya geçmeden önce Sultan Vahdettin ile görüştü ve Anadoluda millî mücadelenin başlatılması ile görevlendirildi. Önce Tekirdağ’daki 14. Kolordu Komutanlığına, daha sonra Erzurum’daki 15. Kolordu Komutanlığına tayin edildi.
Millî Mücadelenin önemli temel taşlarından olan Erzurum Kongresi ve kararlarında, büyük gayret ve emek sarfetti. Doğudaki Ermeni işgaline karşı büyük bir mücadeleye girişti. Ermeni ordusunu Sarıkamış Dağlarında ve Kars Kalesinde mağlup ederek büyük bir başarı kazandı. Bu zafer sonrasında “Elviye-i Selase” olarak tabir edilen Kars, Ardahan ve Artvin’in düşman işgalinden kurtarılmasını sağladı.
Doğuda kazanılan zafer ve imzalanan Gümrü Anlaşması (1920) Milli Mücadelenin ilk milletlerarası antlaşmasıdır. Bilâhare Rusya, Ukrayna, Azerbaycan, Gürcistan ve Ermenistan temsilcileriyle yapılan görüşmelere Türk heyetinin başkanı olarak katıldı. 13 Ekim 1921 yılında imzalanan Kars Antlaşması ile bu günkü Türkiye-Rusya sınırı çizilmiş oldu. Buradaki savaşın büyük bir başarı ve antlaşma ile neticelenmesinden sonra, askerî malzeme ve personel Batı cephesine kaydırıldı.
Meclisin açılması ile birlikte Edirne Mebusu seçildi. 1923 yılındaki seçimlerde ikinci devre İstanbul Milletvekili seçildi. Tek parti iktidarının kurulmasından sonra Cumhuriyet tarihimizin ilk muhalefet partisini kurdu. Karabekir’in başkanlığında Rauf Orbay, Ali Fuat Cebesoy, Refet Bele, Cafer Tayyar Eğilmez ve diğer bazı mebuslar tarafından Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası kuruldu (1924). Şeyh Said olayı ile bağlantısı olduğu ileri sürülerek bu parti kapatıldı. Parti ileri gelenleri İstiklâl Mahkemesinde yargılandı.
Kâzım Karabekir 1938 yılında İstanbul Milletvekili olarak tekrar Meclise girdi. 1946 yılında Meclis Başkanlığına seçildi. Başkanlık görevi devam ederken 26 Ocak 1948 tarihinde geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti. Cenazesi Ankara Şehitliğine defnedildi.