Varlığın şuurlu, tek okuyucusu,
Ağır yüke namzed, ebed yolcusu.
İnkişafına bulursa uygun bir vasat,
Ruhunda İlâhî nefha eder inbisat.
İmanı ölçüsünde dar kafesten kurtulur,
Ve kendini sonsuzun enginliğinde bulur.
Marifete açık, öyle yüksektir ki vasıfları
Aslî hüviyetiyle okunur kâinat sayfaları.
Kulluğu ölçüsünde sanki sınırsızlaşır,
Bir lâhzada kayıtsızlığın safına ulaşır.
Eşyaya dâir esrarı bir ân çözer gibi olur,
Giderek cesedin dar kafesinden kurtulur.
Dünyevîliği içinde semalarda kanat çırpar,
Pervaz eder at-başı, ruhanilere göz kırpar.
Secdeyi miracında rampa gibi kullanır,
Kulluk aşkıyla günde kaç kez kanatlanır.
Ruhunda vuslat arzusu, hep menzile koşar,
Her konakta âdeta bir 'şeb-i arûs' yaşar.
O kapının önünde hep iki büklüm emekler,
Ve ümitle açılacağı eşref saatini bekler.
Sıkça kendini üns esintileri içinde bulur,
Bundan yoksun olanlar için içi burkulur.
Dünya adına hiç korku-endişe yaşamaz,
Yaradılana karşı asla 'kalp' bir kalb taşımaz.
Dünyayı cennetlere çevirmeye kotlanır,
Bu yolda nice meşakkatlere katlanır.
Tebessümlerle karşılar kin ve nefretle geleni,
Sevgi silâhı ile püskürtür gayz ile bileneni.
Gül bitirme uğrunda epey yol katetmiştir,
Çünkü o, iyi bir mü'min olmaya azmetmiştir.
Ağır yüke namzed, ebed yolcusu.
İnkişafına bulursa uygun bir vasat,
Ruhunda İlâhî nefha eder inbisat.
İmanı ölçüsünde dar kafesten kurtulur,
Ve kendini sonsuzun enginliğinde bulur.
Marifete açık, öyle yüksektir ki vasıfları
Aslî hüviyetiyle okunur kâinat sayfaları.
Kulluğu ölçüsünde sanki sınırsızlaşır,
Bir lâhzada kayıtsızlığın safına ulaşır.
Eşyaya dâir esrarı bir ân çözer gibi olur,
Giderek cesedin dar kafesinden kurtulur.
Dünyevîliği içinde semalarda kanat çırpar,
Pervaz eder at-başı, ruhanilere göz kırpar.
Secdeyi miracında rampa gibi kullanır,
Kulluk aşkıyla günde kaç kez kanatlanır.
Ruhunda vuslat arzusu, hep menzile koşar,
Her konakta âdeta bir 'şeb-i arûs' yaşar.
O kapının önünde hep iki büklüm emekler,
Ve ümitle açılacağı eşref saatini bekler.
Sıkça kendini üns esintileri içinde bulur,
Bundan yoksun olanlar için içi burkulur.
Dünya adına hiç korku-endişe yaşamaz,
Yaradılana karşı asla 'kalp' bir kalb taşımaz.
Dünyayı cennetlere çevirmeye kotlanır,
Bu yolda nice meşakkatlere katlanır.
Tebessümlerle karşılar kin ve nefretle geleni,
Sevgi silâhı ile püskürtür gayz ile bileneni.
Gül bitirme uğrunda epey yol katetmiştir,
Çünkü o, iyi bir mü'min olmaya azmetmiştir.