Zîşan'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) anlatan kelimelerin,
o muhteşem Nur'un huzurunda kifayetsiz kaldığı şuuruyla...
Salât ve selâm O'nun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun.
Bahşeyle bir selâmı da bu viraneyi mamur et
İnci mercan istemem, kınama gönlümü imar et
Gözyaşımla sulasam baharı benden neşe umar
Aşk tahammül bırakmıyor Sultan'ım, gönül tarumar
Gözlerinizin şavkı düşen iklimlerde suhulet
Vermek güzel şanından Efendim, derdime derman et
Kaleminize mürekkep taşıyan kervanda yüküm
Tılsımlar ülkesinde secde secde salınmış köküm
Yakamoz gözlerin, denizde gemilere tercüman
Yokluğunla büyür hicranım, çözülürken âsuman
Bu demde bahar olur rahmet cemalinden filizler
Yandıkça yanmak ister pervane, ateş aşkı gizler
Aşk sazının mızrabı muhabbetin diler Efendim
Bir kıvılcımla Ravza'nda bin bahar inler Efendim
Ateşler filizlenirken dudağından bir nefesle
Çağırsan kuşların kanatlarından çıkan bir sesle
İbrahimî neşe duysam alevden öpücüklerle
Bir tutsan ellerimden Muhammedî gülücüklerle
Eshab-ı Kehf uykusuna dalsam nurun gölgesinde
Aşktan uyanmak ister miyim mahşerin öncesinde
Bir tek muradım, huzuru mahşerde neşene neşe
Yanmak bir şey değil, cem etsin Rabb'im bizi güneşe
Bir akşam Ravza'nda ellerinden âb-ı hayat içmek
Gözümde değil Sultan'ım, dert değil dünyadan geçmek
Aşkı bilmez mi tabip, müşkülüme ne çare versin
Aşka düştüm diye yerecekse beni Mecnun yersin
İklimler sararken sinemi, misâli kuş hicretim
Hangi mevsime kanat çırpsam ateştenmiş ücretim
Bu can müşteki derdinden, cânânı ateşe verdim
Bürhan-ı neyyirsin Efendim, aşkınla ateş derdim
Ahmed-i kelâmın kalemi ateştenmiş Efendim
Yangınım, bîçareyim, ateş küle tenmiş Efendim.
Nakşeylerken gülle gölgeni, amber kokunla yâd et
Eyvah! Yanmasın ervah, mahşerde gölgenle âbâd et.
o muhteşem Nur'un huzurunda kifayetsiz kaldığı şuuruyla...
Salât ve selâm O'nun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun.
Bahşeyle bir selâmı da bu viraneyi mamur et
İnci mercan istemem, kınama gönlümü imar et
Gözyaşımla sulasam baharı benden neşe umar
Aşk tahammül bırakmıyor Sultan'ım, gönül tarumar
Gözlerinizin şavkı düşen iklimlerde suhulet
Vermek güzel şanından Efendim, derdime derman et
Kaleminize mürekkep taşıyan kervanda yüküm
Tılsımlar ülkesinde secde secde salınmış köküm
Yakamoz gözlerin, denizde gemilere tercüman
Yokluğunla büyür hicranım, çözülürken âsuman
Bu demde bahar olur rahmet cemalinden filizler
Yandıkça yanmak ister pervane, ateş aşkı gizler
Aşk sazının mızrabı muhabbetin diler Efendim
Bir kıvılcımla Ravza'nda bin bahar inler Efendim
Ateşler filizlenirken dudağından bir nefesle
Çağırsan kuşların kanatlarından çıkan bir sesle
İbrahimî neşe duysam alevden öpücüklerle
Bir tutsan ellerimden Muhammedî gülücüklerle
Eshab-ı Kehf uykusuna dalsam nurun gölgesinde
Aşktan uyanmak ister miyim mahşerin öncesinde
Bir tek muradım, huzuru mahşerde neşene neşe
Yanmak bir şey değil, cem etsin Rabb'im bizi güneşe
Bir akşam Ravza'nda ellerinden âb-ı hayat içmek
Gözümde değil Sultan'ım, dert değil dünyadan geçmek
Aşkı bilmez mi tabip, müşkülüme ne çare versin
Aşka düştüm diye yerecekse beni Mecnun yersin
İklimler sararken sinemi, misâli kuş hicretim
Hangi mevsime kanat çırpsam ateştenmiş ücretim
Bu can müşteki derdinden, cânânı ateşe verdim
Bürhan-ı neyyirsin Efendim, aşkınla ateş derdim
Ahmed-i kelâmın kalemi ateştenmiş Efendim
Yangınım, bîçareyim, ateş küle tenmiş Efendim.
Nakşeylerken gülle gölgeni, amber kokunla yâd et
Eyvah! Yanmasın ervah, mahşerde gölgenle âbâd et.