topraktoprak
Well-known member
İnsanlık sevgisiz ve dolayısıyla da acımasız bir hayatın girdabına düşüyor. İnsan, mânevî ve ahlâkî değerlerden uzaklaşmaya devam ediyor. İlişkileri belirleyen temel ölçü, çıkarlardan ibaret kalıyor. Böylece, şefkat öksüzü ve sevgi yetimi bir insanlık oluşturuluyor.
Böyle bir dünyada, sevgiye sudan ve havadan daha çok muhtaç olan çocuklara yazık oluyor. Evet, bilhassa çocuklara yazık oluyor... Çünkü onlar, sevgiyi, şefkati, merhameti hiç tatmadan şiddetle, savaşla, kanla ve kinle tanışıyor.
Haber programlarından çizgi filmlere, oyuncaklardan spor yarışmalarına, ilgi duydukları her yerde sevgiden çok, kavgaya şahit oluyorlar.
Böyle yetişen çocuklar, yarın nasıl bir toplum oluşturacaklardır?
Elbette onlar da, aldıklarını satacaklar ve ezmeyenin ezileceği bir dünyanın parçası olacaklardır. Sevgisiz büyüyenler, sevmeyi bilmeyecekler, çölleşmiş yüreklerinde ancak nefrete ve düşmanlığa yer vereceklerdir. Bu sebeple sevgisiz yetişen her çocuk bir insanlık meselesi sayılmalıdır. Dünyanın havasını, suyunu kirlilikten korumak için çaba gösterenler, önce bu insanlık kirlenmesini dert edinmeli değiller mi?
Zira önce insan, sevgisizlikle kirlenmekte ve sonra da yediği çanağı kirletircesine, dünyanın en önemli güzelliklerini küçücük ve gündelik çıkarları uğruna bozmakta mahvetmektedir.
Vehpi VAKKASOĞLU...
Böyle bir dünyada, sevgiye sudan ve havadan daha çok muhtaç olan çocuklara yazık oluyor. Evet, bilhassa çocuklara yazık oluyor... Çünkü onlar, sevgiyi, şefkati, merhameti hiç tatmadan şiddetle, savaşla, kanla ve kinle tanışıyor.
Haber programlarından çizgi filmlere, oyuncaklardan spor yarışmalarına, ilgi duydukları her yerde sevgiden çok, kavgaya şahit oluyorlar.
Böyle yetişen çocuklar, yarın nasıl bir toplum oluşturacaklardır?
Elbette onlar da, aldıklarını satacaklar ve ezmeyenin ezileceği bir dünyanın parçası olacaklardır. Sevgisiz büyüyenler, sevmeyi bilmeyecekler, çölleşmiş yüreklerinde ancak nefrete ve düşmanlığa yer vereceklerdir. Bu sebeple sevgisiz yetişen her çocuk bir insanlık meselesi sayılmalıdır. Dünyanın havasını, suyunu kirlilikten korumak için çaba gösterenler, önce bu insanlık kirlenmesini dert edinmeli değiller mi?
Zira önce insan, sevgisizlikle kirlenmekte ve sonra da yediği çanağı kirletircesine, dünyanın en önemli güzelliklerini küçücük ve gündelik çıkarları uğruna bozmakta mahvetmektedir.
Vehpi VAKKASOĞLU...