Konuya cevap cer

Önsöz - Sayfa 23

İşte, Bediüzzaman, böyle harikalar harikası bir inayete mazhar olan mübarek bir şahsiyettir. Ve bunun içindir ki, zindanlar ona bir gülistan olmuş; oradan ebediyetlerin nurlu ufuklarını görür. İdam sehpaları, birer va’z ve irşad kürsüsüdür. Oradan insanlığa ulvî bir gaye uğrunda sabır ve sebat, metanet ve celâdet dersleri verir. Hapishaneler birer medrese-i Yusufiyeye inkılâp eder. Oraya girerken, bir profesörün üniversiteye ders vermek için girdiği gibi girer. Zira oradakiler, onun feyizve irşadına muhtaç olan talebeleridir. Hergün birkaç vatandaşın imanını kurtarmak ve cânileri melek gibi bir insan haline getirmek, onun için dünyalara değişilmez bir saadettir.

Böyle bir yüksek iman ve ihlâs şuuruna malik olan insan, hiç şüphesiz ki, zaman ve mekân mefhumlarının fâniler üzerinde bıraktığı yaldızlı tesirleri kesif madde âleminde bırakarak, ruhuyla mâneviyat âleminin pırıl pırıl nurlar saçan ufuklarına yükselmiş bir haldedir.

Büyük mutasavvıfların (r.a.) fena fillâh, bekabillâh diye tarif ve tavsif buyurdukları yüksek mertebe, işte bu kudsî şerefe nail olmaktır.

Evet, her mü’minin kendine mahsus bir huzur, huşû, tefeyyüz, tecerrüd ve istiğrakhali vardır. Ve herkes, iman ve irfanı, salâh ve takvâsı, feyiz ve mâneviyatınisbetinde bu İlâhî hazdan feyizyâb olabilir. Lâkin bu güzel hal, bu tatlı visal ve buemsalsiz haz, geçen âyet-i kerimedeki ihsan erbabı olan o büyük mücahidlerde her zaman devam ediyor. Ve işte onlar, bu sebepten dolayıdır ki, Mevlâyı unutmakgafletine düşmüyorlar. Nefisleriyle, arslanlar gibi bütün

Mevlâ: bütün varlıklar âleminin yegâne sahibi ve efendisi olan Allah	bekabillâh: Allah ile var olmak
celâdet: kahramanlık, yiğitlik	câni: katil, cinayet işleyen
ebediyet: sonu olmayan sonsuzluk	emsalsiz: benzersiz, eşsiz
fena fillâh: Allah’ın varlığında yok olma, kulun zât ve sıfatlarının Allah’ın zât ve sıfatlarında fani olması	feyiz: ilham, bolluk, bereket
feyizyâb olma: feyiz bulma; manevî nimetlere ve ikramlara nail olma	fâni: geçici, ölümlü
gaflet: Allah’a ve Onun emir ve yasaklarına karşı duyarsız davranma hâli, umursamazlık	gülistan: gül bahçesi
haz: zevk; manevî lezzet	huzur: kulun kendisini Allah’ın huzurunda hissetmesi
huşû: kulun, Allah’ın varlıklar üzerinde yansıyan haşmet ve görkemini düşünerek kendisinden geçmesi	ihlâs: ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme; samimiyet
ihsan erbabı: Allah’ı görmese de, her an görüyormuşcasına hareket eden seçkin kullar	inkılâp etmek: dönüşmek
inâyet: Allah’tan gelen yardım, ihsan, iyilik	irfan: varlıklarda gizli olan hakikatleri tefekkür, keşif ve ilham yoluyla bilme
irşad: doğru yolu gösterme	istiğrak: Allah aşkıyla dünyayı unutup kendinden geçme
kesif: yoğun, katı	kudsî: her türlü kusur ve noksandan uzak, kutsal
malik: sahip	mazhar: ayna olma, erişme
medrese-i Yusufiye: Hz. Yusuf’un (a.s.) hapiste kalmasına benzetilerek, iman ve Kur’ân hizmetinden dolayı tutuklananların hapsedildiği yer mânâsında hapishane	mefhum: bir sözden çıkarılan mânâ; kavram
metanet: sağlamlık, kararlılık	mutasavvıf: tasavvuf ehli, kalbi dünyanın gelip geçici işlerinden ayırıp Allah sevgisi ile bağlayan tarikat ehli kimseler
mâneviyat: mânevî yönden elde edilen gelişmeler ve özellikler	mübarek: kutlu; kendisine çok saygı duyulan
mücahid: cihad eden; nefis ve şeytanlarla mücadele eden	mü’min: iman eden, Allah’a ve Onun gönderdiği şeylere inanan
nail olmak: erişmek	nefis: insanı daima kötülüğe, maddî zevk ve isteklere sevk eden duyu
nisbetinde: oranında	saadet: mutluluk
salâh: iyilik	sebat: kararlılık, sabit olma
takvâ: Allah’tan korkup emir ve yasaklarına titizlikle uyma	tavsif: vasıflandırma, niteleme
tecerrüd: soyutlanma, sıyrılma; bütün varlıklardan alâka ve bağlantıları koparıp, kendini onlardan arındırıp Allah’a yönelme	tefeyyüz: feyizlenme; manevî yönden ilerleme ve yükselme
ulvî: yüce, büyük	visal: kavuşma
zira: çünkü	âyet-i kerime: Kur’an’ın herbir cümlesi
İlâhî: Allah tarafından olan	şuur: bilinç, anlayış, idrak