Sanırım bu başlığa yorum yazmıştım ama teknik arızadan ötürü silinmiş.;
Bence bu konuyla ilgili her müslüman en azından bir kitap okuması gerekir..Sizi tebrik ederim Hüseyni bey kardeşim..Konu seçimleriniz muazzam derecede güzel;
Konu başlığına dönersek..ünüversite yıllarımda osmanlı döneminde ki bu konuyla ilgili bir kaç araştırmam olmuştu..ve yazınızdada bahsedildiği gibi Osmanlıdaki hoş görü sadece kendi müslüman halkına değilde osmanlı topraklarında yaşayan tüm milletler için eşit şartlarda geçerliydi;
Özellikle gayri müslimlerin mabed ve tapınaklarına zerre kadar halel getirilmemiş ve ibadetlerinde son derece özgür bırakılmışlardır..Günümüzde bile bakacak olursak bazı illerimi,zdeki manastır ve tapınakların hala zarar görmeden bugunümüze kadar sapasağlam gelmesi osmanlının ne kadar titiz ve adilane olduklarının bir göstergesi değilde nedir;
istanbul heybeliadadaki manastırı ,trabzondaki sümela manastırı,mardin ilindeki manastır deyrul zefaran ve manastır gabriyel hala bile açık ve aktif ibadet görmeleri HOŞGÖRÜ değilde nedir;Keşke aynı hoş görüyü gayri müslümler müslümanlara da gösterseler OSMANLININ adalate anlayışını model alarak..AMA NERDEEE..;
yine osmanlı imparatorluğunun bu hassasiyeti bana hz ömer'in suriyeye bir gezi esnasında hristiyanlara ve onların mabetlerine gösterdiği ince nezaketi hatırlattı;
osmanlıda halife-i emiri örnek alacaktı tabiki...
ALLAH razı olsun.....
