Ne çok özledik seni, bilsen...
Ak düşmüş saçlarına biriken duaları,
Bir koca akasyanın yere inen dalları gibi,
Sayfa sayfa diğerkâmlığı anlatışını...
Ve göz göz çağlayan nehirlerini...
Gülmeni, bakmanı ve gelmeni...
Ne çok özledik...
Derya ortasındaki ada,
Engin ufuklarda tüllenen serap gibisin şimdi...
Çok şey söylemek gerek bu sevdaya,
Seni çok özledik demekten başka...
Lâkin hasret gem vuruyor bazen,
Umutla tıka basa dolu, göğe açık avuçlara...
Hasretin kucağındaki asil korku
Ve senden haber getiren dost soluklar...
Yine de ne çok özlüyoruz seni, bilsen...
Duymak yetmiyor kimi zaman...
Görmenin de acıyı dindirmediği an,
Rüzgâr olup gidesi geliyor bazı yanlarımızın…
Nereye olursa! Hicret deyip koşarak uzaklara...
Her soluk bir köprü kursun diye,
Her gurbet bir vuslat olsun diye...
Gitmek, gitmek geliyor gönle...
Yine de ne çok özledik seni...
Ayağın bassın ister kalbler,
Yüreğini bıraktığın diyara...
Gonca gonca açsın ister gönül,
Giderken tomurcuğa bıraktığın zambaklar...
Seni özleyişimiz gibidir yine de
Tefekkürle hasrete boyun büken lâleler...
Özledik seni, hem de ne çok;
Lâkin yoksa kaderde buluşma ufku,
Attığımız her adım bu özlemin çiçeği olsun
Ve uzaklar yakınlaştıkça vakit be vakit,
Açan her çiçek, gülen bir çift göz olsun...
Ak düşmüş saçlarına biriken duaları,
Bir koca akasyanın yere inen dalları gibi,
Sayfa sayfa diğerkâmlığı anlatışını...
Ve göz göz çağlayan nehirlerini...
Gülmeni, bakmanı ve gelmeni...
Ne çok özledik...
Derya ortasındaki ada,
Engin ufuklarda tüllenen serap gibisin şimdi...
Çok şey söylemek gerek bu sevdaya,
Seni çok özledik demekten başka...
Lâkin hasret gem vuruyor bazen,
Umutla tıka basa dolu, göğe açık avuçlara...
Hasretin kucağındaki asil korku
Ve senden haber getiren dost soluklar...
Yine de ne çok özlüyoruz seni, bilsen...
Duymak yetmiyor kimi zaman...
Görmenin de acıyı dindirmediği an,
Rüzgâr olup gidesi geliyor bazı yanlarımızın…
Nereye olursa! Hicret deyip koşarak uzaklara...
Her soluk bir köprü kursun diye,
Her gurbet bir vuslat olsun diye...
Gitmek, gitmek geliyor gönle...
Yine de ne çok özledik seni...
Ayağın bassın ister kalbler,
Yüreğini bıraktığın diyara...
Gonca gonca açsın ister gönül,
Giderken tomurcuğa bıraktığın zambaklar...
Seni özleyişimiz gibidir yine de
Tefekkürle hasrete boyun büken lâleler...
Özledik seni, hem de ne çok;
Lâkin yoksa kaderde buluşma ufku,
Attığımız her adım bu özlemin çiçeği olsun
Ve uzaklar yakınlaştıkça vakit be vakit,
Açan her çiçek, gülen bir çift göz olsun...