ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Tatmin edilmemiş sonsuz istek ve arzularımız şuur altına atılarak bizde umulmayan zamanlarda çeşitli buhranlara, çeşitli iç sıkıntılara yol açar.
Dua ile en gizli, en mahrem duygularımızı dile getirir, içimizi boşaltır, ümidimizi kuvvetlendirir, korkularımızı hafifletiriz. İçimize eşsiz bir rahatlık verir, gerginlikleri gideririz.
Duasız bir insan, ışıksız bir mahzene benzer. Dua ile kendimizi Allah’a daha yakın hissederiz. Duasız insan, yalnızlığın karanlık hapsi içinde çırpınan zavallıdır. Dua ile benlik davranışlarını aşabiliriz.
Çünkü dua, engel ve uzaklıklar tanımaz, zaman ve mekânlar ona engel olamaz. Dua ile sonsuz aczimizi yüce Allah’ın sonsuz kudretine bağlama saadetine ereriz.
Dua ile ruh gücünü kanatlandırız. Duada iç varlığımız aydınlanır. Duada kendi gücümüzle değil, Allah’ın sonsuz gücüyle meydan okuruz.
Namazda “bize doğru yolu göster, bizi eğri ve kötü yollardan koru, bize kuvvet ver” demek suretiyle bir taraftan, insanlık haysiyetimizi koruyup yükseltmeye yöneltirken öbür taraftan sınırsız güçsüzlüğümüzü Cenabı Hakkın sonsuz kudretine bağlar, ruhumuza eşsiz bir enerji depo ederiz.
İbadet yapmamak ve dua etmemekten dolayı ruhları aç kalan nice insanlar vardır ki, medeniyetin bütün lüks ve konforu ellerindeki servet ve imkânlar onları mutlu edememiştir. İç huzurdan yoksun olan bu biçareler, vicdanları ile baş başa kalmaktan korkarlar. Onların çılgınca eğlence ve kahkahaları, iç varlıklarında tutuşan yangını maskelese bile kendilerini için için kemirmekten asla kurtaramaz. Hatırdan hiç çıkarmamak gerekir ki, ruhunda beden gibi birçok ihtiyaçları vardır. Bu hususları gözden uzak tutan yanlış düşünce ve hükümler, bugün insanlığı buhranlara sürüklemekte, kıvrandırmakta, onu gönül huzurundan yoksun bırakmakta ve felaketine yol açmaktadır.
Dua ederken en önemli bir hususta; ettiğimiz duanın yalnızca kendimiz ile ilgili olmaması, bütün insanlığın hayrına olmasıdır. Cenab-ı Hakk’ın yarattığını sevmenin önemli bir görev olduğu bilincinde olursak, her duamızın da onları da kapsaması gerekmektedir. “bana ver” demek yerine “ ihtiyacı olan herkese ver” demek, “ benim hayrıma olanları” diyecek iken “ Bütün insanların hayrına olanları” demek daha evladır.
KISA BİR DUA:
Bismillahirrahmanirrahim..
“ Allah’ım; sana inananları; dara düştüklerinde seni hatırlayanlardan değil, geniş zamanlarında da sana iltica edenlerden eyle”
“ Allah’ım; yaşamak için öylece yaşayıp, şuursuzca günü tüketenlerden değil, ancak senin ismini, senin dinini, ruhlara ulaştırıp, ilmini yayanlardan eyle bizleri”
“ Allah’ım; her kusurunda hoşgörülüp affedilmeyi bekleyenlerden değil, nefsi söz konusu olduğunda, mümince bir tavır adına hoşgörü kapısını ardına kadar açık tutanlardan eyle bizleri”
“ Allah’ım; tüm inananları içlerinde bizleri de; kırık bir gönül ve yaşlı gözlerle, Peygamberimizin (s.a.v) şefaatine nail olmuş vaziyette huzuruna gelmeyi nasip eyle ”
“ Allah’ım; her nefesimizde; her anımızda, son nefesimizi verip sana doğru yürürken, adını anmamıza izin ver bizleri bu nimetinden mahrum etme”
AMİN…
Dua ile en gizli, en mahrem duygularımızı dile getirir, içimizi boşaltır, ümidimizi kuvvetlendirir, korkularımızı hafifletiriz. İçimize eşsiz bir rahatlık verir, gerginlikleri gideririz.
Duasız bir insan, ışıksız bir mahzene benzer. Dua ile kendimizi Allah’a daha yakın hissederiz. Duasız insan, yalnızlığın karanlık hapsi içinde çırpınan zavallıdır. Dua ile benlik davranışlarını aşabiliriz.
Çünkü dua, engel ve uzaklıklar tanımaz, zaman ve mekânlar ona engel olamaz. Dua ile sonsuz aczimizi yüce Allah’ın sonsuz kudretine bağlama saadetine ereriz.
Dua ile ruh gücünü kanatlandırız. Duada iç varlığımız aydınlanır. Duada kendi gücümüzle değil, Allah’ın sonsuz gücüyle meydan okuruz.
Namazda “bize doğru yolu göster, bizi eğri ve kötü yollardan koru, bize kuvvet ver” demek suretiyle bir taraftan, insanlık haysiyetimizi koruyup yükseltmeye yöneltirken öbür taraftan sınırsız güçsüzlüğümüzü Cenabı Hakkın sonsuz kudretine bağlar, ruhumuza eşsiz bir enerji depo ederiz.
İbadet yapmamak ve dua etmemekten dolayı ruhları aç kalan nice insanlar vardır ki, medeniyetin bütün lüks ve konforu ellerindeki servet ve imkânlar onları mutlu edememiştir. İç huzurdan yoksun olan bu biçareler, vicdanları ile baş başa kalmaktan korkarlar. Onların çılgınca eğlence ve kahkahaları, iç varlıklarında tutuşan yangını maskelese bile kendilerini için için kemirmekten asla kurtaramaz. Hatırdan hiç çıkarmamak gerekir ki, ruhunda beden gibi birçok ihtiyaçları vardır. Bu hususları gözden uzak tutan yanlış düşünce ve hükümler, bugün insanlığı buhranlara sürüklemekte, kıvrandırmakta, onu gönül huzurundan yoksun bırakmakta ve felaketine yol açmaktadır.
Dua ederken en önemli bir hususta; ettiğimiz duanın yalnızca kendimiz ile ilgili olmaması, bütün insanlığın hayrına olmasıdır. Cenab-ı Hakk’ın yarattığını sevmenin önemli bir görev olduğu bilincinde olursak, her duamızın da onları da kapsaması gerekmektedir. “bana ver” demek yerine “ ihtiyacı olan herkese ver” demek, “ benim hayrıma olanları” diyecek iken “ Bütün insanların hayrına olanları” demek daha evladır.
KISA BİR DUA:
Bismillahirrahmanirrahim..
“ Allah’ım; sana inananları; dara düştüklerinde seni hatırlayanlardan değil, geniş zamanlarında da sana iltica edenlerden eyle”
“ Allah’ım; yaşamak için öylece yaşayıp, şuursuzca günü tüketenlerden değil, ancak senin ismini, senin dinini, ruhlara ulaştırıp, ilmini yayanlardan eyle bizleri”
“ Allah’ım; her kusurunda hoşgörülüp affedilmeyi bekleyenlerden değil, nefsi söz konusu olduğunda, mümince bir tavır adına hoşgörü kapısını ardına kadar açık tutanlardan eyle bizleri”
“ Allah’ım; tüm inananları içlerinde bizleri de; kırık bir gönül ve yaşlı gözlerle, Peygamberimizin (s.a.v) şefaatine nail olmuş vaziyette huzuruna gelmeyi nasip eyle ”
“ Allah’ım; her nefesimizde; her anımızda, son nefesimizi verip sana doğru yürürken, adını anmamıza izin ver bizleri bu nimetinden mahrum etme”
AMİN…