Çoluk çocuk, genç ihtiyar binlerce insan göz**yaşları içinde
>>>memleketlerinden ayrılıyorlardı. Doğuda büyük bir ayaklanma çıkmış
>>>ve bu bahaneyle bölgede sözü geçen ağalar, paşalar, âlimler
>>>aileleriyle birlikte sürgüne gönderiliyorlardı.
>>>
>>>Bediüzzaman da Erek Dağındaki dershanesinden alınarak Van’a
>>>getirilmiş ve bu sürgün kafilesine katılmıştı. İsyana katılmak
>>>şöyle dursun, pek çok insanı bu hareke*te katılmaktan alıkoymuş,
>>>yapıcı dersler vermişti.
>>>
>>>Kurunun yanında yaş da yanıyordu.
>>>
>>>Kafile, yolculuk esnasında çeşitli yerlerde konaklıyor*du.
>>>Bediüzzaman geceleri yalnız başına bir odada kalmak, ibadetle
>>>meşgul olmak istiyordu.
>>>
>>>Komutana, “Beni yalnız bir odaya bırakın, geceleri kim*seyi
>>>rahatsız etmek istemiyorum” dedi.
>>>
>>>Yüzbaşı Abdülkadir Bey, onun bu isteğini yerine getire*rek, her
>>>konaklamada ona ayrı bir oda temin etmeye başla*dı.
>>>
>>>Bir köye gelmişlerdi. Gece burada kalacak, sabahleyin yol*larına
>>>devam edeceklerdi.
>>>
>>>Komutan Abdülkadir Bey, bir askeri yanına çağırdı:
>>>
>>>“Oğlum, bu gece Hoca Efendinin kapısında sen bekleye*ceksin” dedi.
>>>
>>>Asker, “Emredersiniz komutanım” dedi ve yatağını Be*di*üzzaman’ın
>>>kalacağı odanın kapısına serdi.
>>>
>>>Bediüzzaman, “Sen rahat et yavrum, yat uyu” dedi.
>>>
>>>Asker Bediüzzaman’ın kapısını kilitledi ve elbiseleriyle ya*tağa
>>>girdi. Tüfeğini de yastığının altına koyarak uykuya dal*dı.
>>>
>>>Bir ara bir tıkırtı duydu ve var gücüyle yatağından fırla*dı.
>>>Hemen tüfeğine davrandı.
>>>
>>>Bediüzzaman elinde bir gaz lâmbasıyla dışarı çıkmış, abdest
>>>alıyordu.
>>>
>>>Askere, “Uyandın mı?” dedi.
>>>
>>>“Uyandım” diye cevap verdi asker.
>>>
>>>“Vakit varken, biraz daha yat, sabaha daha çok var” dedi ve
>>>ibriğini alarak odasına girdi.
>>>
>>>Asker tekrar kapıyı kilitledi ve yatağına girdi. İçeriyi dinlemeye
>>>başladı.
>>>
>>>Bediüzzaman seccadesini sermiş, namaza durmuştu. İçe*ride sadece
>>>kendisi vardı.
>>>
>>>Fakat asker, sanki binlerce insan namaz kılıyormuş gibi bir ses
>>>duyuyordu. Sonra hep beraber dua etmeye başladılar. Bu, gün
>>>aydınlanıncaya kadar devam etti. Tabi askerin gözüne de korkudan
>>>uyku girmedi.
>>>
>>>Sabahleyin hemen komutanına koştu:
>>>
>>>“Komutanım,” dedi. “Ben bu zâtın kapısında artık bek*lemek
>>>istemiyorum. Ben kapısını kilitliyorum, kapı açılı*yor. Namaza
>>>kalkıyor. Kendisiyle birlikte sanki binlerce in*san namaz kılıyor.
>>>Korkarım ki Hoca uça!”
>>>
>>>Yüzbaşı gülümsedi. Bediüzzaman’ı önceden beri tanı*yor*du. Askere
>>>şöyle dedi:
>>>
>>>“Oğlum, Hoca uçarsa, sen de eteğine yapış ve nereye gi*derse
>>>birlikte git…”
>>>
>>>
>>>
>>>Bediüzzaman'la Yaşayan Öyküler-2 kitabından
>>
