ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Sâriye bin Zeynem, Hz. Ömer’in (r.a.) halifeliği sırasında İran tarafına sefere çıkan İslâm ordusunun komutanı idi. Hz. Ömer (r.a.) bir cuma günü minberde hutbe verirken, bir ara hutbesini keserek iki veya üç defa; “Ya Sâriye, el-Cebel” diye bağırdı. Camidekiler, “Herhalde şaşırdı” diye söylendiler. Daha sonra Abdurrahman bin Avf ona giderek “İnsanlar seni tenkid ediyorlar. Sen hutbe arasında; ‘Ya Sariye, el-Cebel’ diye bağırdın. Bunun anlamı nedir?” diye sordu. Hz. Ömer (r.a.) ona: “Allah’a yemin ederim ki ben, kendime hakim değildim. Sariye’nin ordusunu bir dağın yanında savaşırken gördüm. Onları, önlerinden ve arkalarından düşman kuşatmıştı. Ben de elimde olmayarak ‘Ya Sariye el-Cebel’ diye bağırdım; tâ onlar sırtlarını dağa verip savaşsınlar.” Bir süre sonra Sariye’nin habercisi Medine’ye geldi, şöyle diyordu; “Ey müminlerin emiri! Biz mağlup olmak üzereydik. Bu sırada; “Ya Sariye, el-Cebel” diye bir nida işittik. Bunun üzerine arkamızı dağa verdik ve Allah düşmanlarımızı mağlup etti.”