Risale-i Nur, hak tarikatların özünü bünyesinde cem ederken, sadece vasıta ve disiplinlerini terketmiştir. Bu zamanın müsaitsizliği yüzünden, o tarikatların vasıta ve disiplinlerini tatbik etmek adeta imkansız bir hal almıştır. Nasıl eski zaman araçları olan fayton ve hayvanlar, şimdi yerlerini motorlu taşıtlara bırakmışlar ise; aynı şekilde eski zamanların şartlarına uygun olan tarikat tarzları ve araçları da yerlerini yeni tarzlara bırakmıştır. Ama mana ve öz itibari ile yine baki olarak devam ediyorlar. İşte Risale-i Nur, bu zamanda o tarikatların esasını devam ettiren yeni bir tarzdır. Bu sebepten dolayı, ehli tarikatın Risale-i Nur dairesine girmesinde bir kaybı olmaz, bilakis çok menfaat bulur.
Risale-i Nur, hem aklı hem kalbi işlettiren bir meslek olduğu için, ilim ehlini de tasavvuf ehlini de dairesine çeker. Eskiden on beş yılda elde edilecek ilmi hakikatleri, Risale-i Nur on beş haftada; kırk yılda ulaşılamayan velayet makamının kabiliyeti olana kırk dakikada vereceğini üstat söylüyor. Üstelik ağır tarikat disiplinlerine girmeden bu manalara ulaşılabiliyor. Böyle kısa ve istikametli bir yola ve mesleğe ehli tarikatın ilgisiz kalması düşünülemez.
En azından mesleğini bırakmadan, Risale-i Nurları okuyup iman ve marifetini inkişaf ettirmesi bile, bu zamanda ehli tarikat için gerekli ve elzem bir davranıştır. Risale-i Nur mal-i umumidir, Kur'an’ın bu zamandaki en hakikatli ve geniş bir tefsiridir. Bu hakikatlerden gafil kalmak azim bir zarar ve ziyandır.
Sorularla Risale-i Nur