Peygamberimizi sevmenin bedeli
- Peygamberimizi sevmenin bedeli
Peygamberimiz birkaç gün yiyecek bir şey bulamamış, aç kalmıştı. Bu durumu öğrenen Hazret-i Ali, Efendimize ikram etmek amacıyla bir şey aramaya koyuldu. Medine'nin dış mahallesinin birinde bahçesini sulamakta olan bir Yahudi'yi gördü. Gitti, iş aradığını söyledi. Yahudi de kuyudan çektiği her kova karşılığında bir hurma vereceğini söyledi. Hazret-i Ali kabul etti ve çalışmaya başladı. On yedi kova çektikten sonra işi bıraktı, en iyi hurma cinsinden on yedi tane hurma kazanmış oldu. Sevinç içindeydi. Hemen Peygamberimizin huzuruna gitti. Hurmaları Peygamberimize takdim etti. Peygamberimiz:
"Ey Hasan'ın babası, bu hurmaları nereden aldın?"
Hazret-i Ali:
"Yâ Resulallah, aç kaldığınızı öğrenince iş aramaya başladım, bir Yahudi'nin kuyusundan su çekerek bu hurmaları kazandım."
Peygamberimiz:
"Bu işi Allah'ı ve Peygamberini sevdiğin için mi yaptın?"
Hazret-i Ali:
"Evet, yâ Resulallah."
Peygamberimiz:
"Hangi kul Allah ve Resulünü severse, fakirlik ona selin yatağına akışından daha hizli gelir. Allah ve Peygamberini seven kimse belalara karşı silahlansın."
Buradaki fakirlik, manevi bir makam olan Allah'a karşı fakirliğini bilmektir. Ne kadar zengin olursa olsun bütün malın ve mülkün Allah'a ait olduğu bilincine varmaktır. Böyle bir insana gelecek olan belalar ise, şeytanın ve nefsin o insanla daha çok uğraşması demektir. Bunun için insan bu görünmez düşmanlara karşı hazırlıklı, dikkatli ve uyanık olmalıdır. İmandan gelen bu sevgiyi arttırmaya çalışmalıdır.
Mehmet Paksu
Ocak 2002 Beyan Dergisi
