Bundan sonra, Resülullah (s.a.v.) Efendimiz ashabi hakkinda ona bazi sorular sordu:
- "Ebubekir için ne dersin?.."
Iblis buna su cevabi verdi:
- O bana, cahiliyet devrinde bile itaat etmedi...
Islam’a girdikten sonra nasil bana itaat eder?
- "Peki, Ömer b. Hattab için ne dersin?.."
Iblis buna da su cevabi verdi:
- Allah'a yemin ederim ki, her gördügüm yerde ondan kaçtim.
- "Peki Osman b. Affan için ne dersin?.."
- Ondan utanirim... hem de çok... Nasil ki, Rahman'in melekleri de ondan utanirlar.
- "Peki, Ali b. Ebutalib için ne dersin..."
Iblis onun için de söyle dedi:
- Ah, onun elinden bir kurtulsam... O, kendi basina kalsa; ben de kendi basima kalsam...
O, beni biraksa... ben de onu biraksam...
Ben onu birakirim; ama o beni birakmaz.
Resülullah (s.a.v.) Efendimiz, yukaridaki sorulari sorduktan ve seytanin verdigi cevaplar
da kismen bittikten sonra, söyle buyurdu:
- "Ümmetime saadet ihsan eden; seni de taa, belli bir vakte kadar saki kilan Allah'a hamd
olsun."
Resülullah (s.a.v.) Efendimiz o cümlesini duyan laîn Iblis söyle dedi:
- Heyhat, heyhat... Ümmetin saadeti nerede? Ben, o belli vakte kadar diri kaldikça, sen
ümmetin için nasil ferah duyarsin?..
Ben, onlarin kan mecralarina girerim. Etlerine karisirim. Ama onlar, benim bu halimi
göremez ve bilemezler, beni yaratan ve baas gününe kadar bana mühlet veren Allah'a
yemin ederim ki:
Onlarin tümünü azdiririm. Cahillerini ve alimlerini... Ümmilerini ve okumuslarini...
Facirlerini ve abidlerini... Hasili, bunlarin hiçbiri elimden kurtulamaz.
Fakat... Allah'in halis kullarini... Evet, bunlari azdiramam.
Bunun üzerine Resülullah (s.a.v.) Efendimiz sordu:
- "Sana göre ihlas sahibi olan muhlis kullar kimlerdir?.."
Bu suale Iblis su cevabi verdi:
- Bilmez misin? ya Muhammed, bir kimse ki, dirhemini ve dinarini sever... O Allah için
bir ihlasa sahip degildir.
Bir kimseyi görürsem ki; dirhemini ve dinarini sevmez; övülmekten, medh edilmekten
hoslanmaz...
bilirim ki o: Ihlas sahibidir... Hemen onu birakir kaçarim.
Bir kul, mali ve övülmeyi sevdigi süre, kalbi de dünya arzularina bagli kaldigi müddet, o
size vasfim yaptigim kimseler arasinda bana en çok itaat edendir.
Bilmez misin ki; mal sevgisi, büyük günahlarin en büyügüdür.
Bilmez misin ki; ya Muhammed, bas olma sevgisi yine büyük günahlarin en büyükleri
arasindadir.
Iblis, anlatmaya devam etti:
- Ya Muhammed, bilmez misin?.. Benim yetmis bin tane çocugum var. Bunlarin her
birini bir baska yere tayin etmisimdir. Sonra... o her çocugumla birlikte yine yetmis bin
tane seytan vardir.
Onlarin bir kismini ulemaya gönderdim.
Bir kismini gençlere yolladim.
Bir kismini da, mesayiha saldim.
