Şiir Niyaz-i Mısri

[ASHAB-I BEDR]

Ateşi hicrinle can durmaz figana başlar

Kaynayıp akar ol ateşle gözümden yaşlar

Ateşim yaşım iniltim can içinde gizlidir

Zahirimde yok içimde hasıl oldu yaşlar

Bî-kesem bu âlem içre sırrıma yok mahrem,

Bilmedi derdim benim ne kavm u ne gardaşlar

Niyazi MISRİ

 

[ASHAB-I BEDR]

Çağırırım Dost Dost..

Bakıp cemali yare çağırırım dost dost
Dil oldu pare pare Çağırırım dost dost

Aşkın ile dolmuşum zühdümü yanılmışım
Mest-i müdam olmuşum çağırırım dost dost

Mescid-i meyhanede Hanede viranede
Kabe de put hanede,Çağırırım dost dost

Sular gibi çağ çağ,dolaşırım dağ,dağ
Hayran bana sayru sağ,çağırırım dost dost

Dünya gamından geçip Yokluğa kanat açıp
Aşk ile daim uçup,Çağırırım dost dost

Hep görünen dost yüzü,Andan ayırmam yüzü
Gitmez dilimden sözü,Çağırırım dost dost

Geldim o dost ilinden,koka koka gülünden
Niyazinin dilinden,çağırırım dost dost

Ne yerdeyim ne gökte,ne mürdeyim ne zinde
Her yerde her zamanda,Çağırırım dost dost

Niyazi MISRİ

 

[ASHAB-I BEDR]

Derman Arardım Derdime Derdim Bana Derman İmiş

Derman arardım derdime derdim bana derman imiş
Burhan sorardım aslıma aslım bana burhan imiş

Sağ u solu gözler idim dost yüzünü görsem deyu
Ben taşrada arar idim ol can içinde can imiş

Öyle sanırdım ayriyem,dost gayridir ben gayriyem
Benden görüp işideni bildim ki ol canan imiş

Savm u salat u haccile sanma biter zahid işin
İnsan-ı Kamil olmağa lazım olan irfan imiş

Kanden gelir yolun senin ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş

Mürşid gerektir bildire Hakkı sana hakkel-yakin
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş

İşit Niyazi'nin sözün bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak'tan ayan bir nesne yok gözsüzlere pünhan imiş

Niyazi MISRİ

 

[ASHAB-I BEDR]

İrfan Olan Anlar Bizi

Zat-ı Hakk'da mahrem-i irfan olan anlar bizi
İlm-i sır'da bahr-i bi-payan olan anlar bizi

Bu fena gülzarına talib olanlar anlamaz
Vech-i baki hüsnüne hayran olan anlar bizi

Dünye vü ukba'yı tamir eylemekten geçmişiz
Her taraftan yıkılıp viyran olan anlar bizi

Biz şol Abdal'ız bırakdık eğnimizden şalımız
Varlığından soyunup üryan olan anlar bizi

Kahr u lütfu şey'-i vahid bilmeyen çekdi azab
Ol azabdan kurtulup sultan olan anlar bizi

Zahid'a ayık dururken anlamazsın sen bizi
Cür'a-yı safi içip mestan olan anlar bizi

Arifin her bir sözünü duymağa insan gerek
Bu cihanda sanmanız hayvan olan anlar bizi

Ey Niyazi katremiz deryaye saldık biz bu gün
Katre nice anlasın umman olan anlar bizi

Haklı koyup LAMEKAN ilinde menzil tutalı
Mısri'ya şol canlara canan olan anlar bizi

 

[ASHAB-I BEDR]

Uyan Gözün Aç

Uyan gözün aç durma yalvar güzel Allah'a
Yolundan izin ayırma yalvar güzel Allah'a

Her geceyi kaaim ol her gündüzü saim ol
Hem zikr ile daim ol yalvar güzel Allah'a

Bir gün bu gözün görmez hem kulağın işitmez
Bu fırsat ele girmez yalvar güzel Allah'a

Aslığı ganimet bil her saati nimet bil
Gizlice ibadet kıl yalvar güzel Allah'a

Ömrünü hiçe sayma kendini oda yakma
Her şam u seher yatma yalvar güzel Allah'a

Hey nice yatırsun dur olma bu safadan dur
Bahr-ı keremi boldur yalvar güzel Allah'a

Her vakt-i seherde bir lütfu gelir Allah'ın
Ol vakt uyanır kalbin yalvar güzel Allah'a

Allah'ın adın yadet, can ile dili şadet
Bülbül gibi feryat et yalvar güzel Allah'a

Gel imdi Niyaziyle Allah'a niyaz eyle
Hacatı dıraz eyle yalvar güzel Allah'a

 

[mihrimah]

Günde bir taşı bina-yı ömrümün düştü yere,
Can yatar gafil, binası oldu viran bîhaber…

 

[hayru nisa]

günde bir taşı bina-yı ömrümün düştü yere
can atar gafil, binası oldu viran bîhaber

dil bekası, hak fenası istedi mülk ü tenim
bir devasız derde düştüm, âh ki lokman bîhaber

bir ticaret yapamadım, nakd-i ömrüm oldu heba
yola geldim lakin göçmüş cümle kervan bîhaber

ağlayıp nâlân edip düştüm yola tenhâ garip
dîde giryân, sine biryân, akıl hayrân bîhaber.

 

[hayru nisa]

insanoğlunu pek de güzel özetlemişdir...

karıncalar gibi sen ufak ufak yürürsün,
meleklerden ileru seyrânı arzularsın.
topuğuna çıkmayan suyu deniz sanırsın,
sen katreyi geçmeden ummânı arzularsın.

 

[ASHAB-I BEDR]

Bulan Özünü

Bulan özünü gören yüzünü
Bir yüzü dahi görmek dilemez

Vuslatta olan hayrette kalan
Aklın diremez kendin bulamaz

Her şam u seher odlara yanar
Her benzi solar ağlar gülemez

Aşık olagör sadık olagör
Cehd eylemeyen menzil alamaz

Meftun olalı mecnun olalı
Bu Mısri dahi akla gelemez

 

[ASHAB-I BEDR]

Vaiz

Bugün bir meclise vardım oturmuş pend ider vaiz
Okur açmış kitabını bu halkı ağlatır vaiz

İki bölmüş cihan halkın birini cennete salmış
Eliyle kürsüden biri tamuya sarkıtır vaiz

Çıkar ağzından ateşler yakar şeytan-ı melunu
Sanırsın yedi tamunun azabı kendidir vaiz

Tamuya şöyle doldurmuş içinde yok duracak yer
Ana yerleştirir halka acep hizmettedir vaiz

Yaraşır va'z ana hakkı ki yanar yakılır her dem
Niyazi'nin hemen ancak cihanda adıdır vaiz

 

[hayru nisa]

derviş olan aşık gerek yolunda hem sadık gerek
bağrı anın yanık gerek can gözleri açık gerek

alçaktan alçak yürüye toprak içinde çürüye
aşk ateşinde eriye altın gibi sızmak gerek

zikr-i hakk’a meşgul ola, yana yana ta kül ola
her kim diler makbul ola tevhide boyanmak gerek

eyven kişi yol alamaz maksudunu tez bulamaz
yoğ olmayan var olamaz varını dağıtmak gerek

dervişlerin en alçağı buğday içinde burçağı
bu mısrî gibi balçığı her bir ayak basmak gerek


"ben sanırdım alem içre bana hiç yar kalmadı, ben beni terk eyledim gördüm ki ağyar kalmadı."

 

[hayru nisa]

Cevap: Vaiz

Nadanı terketmeden yaranı arzularsın
Hayvanı sen geçmeden, insanı arzularsın.

Man arefe nefsehu, fakat arefe rabbehu
Nefsini sen bilmeden, sübhanı arzularsın.

Sen bu evin kapısın, henüz bulup açmadan
İçindeki kenz’i biyanı arzularsın.

Taşra üfürmekle yalazlanır mı ocak?
Yüzün Hakk’a dönmeden ihsanı arzularsın.

Dağlar gibi kuşatmış BENLİK günahı seni
Günahını bilmeden, gufranı arzularsan.

Cevizin yeşil kabını yemekle tat bulunmaz
Zahir ile ey fakih Kur’anı arzularsın.

Şerbeti sen içmeden sarhoş u mest olmadan
Nice hakkın emrine fermanı arzularsın.

Gurbetliğe düşmeden mihnete sataşmadan
Kebap olup pişmeden püryanı arzularsın.

 

[ASHAB-I BEDR]

Bahr İçinde Katreyim

Bahr içinde katreyim bahr oldu hayran bana
Ferş içinde zerreyim arş oldu seyran bana

Dost göründü çun ayan kalmadı bir şey nihan
Tufan olursa cihan bir katre tufan bana

Surette ne'm var benim sirettedir madenim
Kopsa kıyamet bugün gelmez perişan bana

Kaf-ı dil ankasıyım sırrın aşinasıyım
Endişelen hasıyım ad oldu insan bana

Niyazi'nin dilinden Yunus'durur söyleyen
Herkese çun can gerek Yunus durur can bana

 

[ASHAB-I BEDR]

Ya Resulallah

Zuhur-ı kainatın madenisin ya Resulallah
Rumuz-ı küntü kenz'in mahzenisin ya Resulallah

Beşer denen bu alem ki senin suretle şahsındır
Hakikatte hüviyette değilsin ya Resulallah

Vücudun cümle mevcudatı nice cami' olduysa
Dahi ilmin muhit oldu kamusun ya Resulallah

Dehanın menba-ı esrar ilm-i min ledünnidir
Hakayık ilminin sen mahremisin ya Resulallah

Ne kim geldi cihana hem dahi her kim gelisedir
İçinde cümlenin ser-askerisin ya Resulallah

Cihan bağında insan bir şecerdir gayriler yaprak
Nebiler meyvedir sen zübdesisin ya Resulallah

Şefaat kılmasan varlık Niyazi'yi yoğ ederdi
Vücudun zahmının sen merhemisin ya Resulallah

 

[ASHAB-I BEDR]

Allah Hu Diyen

Tende canım canda cananımdır Allah Hu diyen
Dide sırrım serde sübhanımdır Allah Hu diyen

Dest-i kudretle yazılmış yüzüne ayat-ı Hakk
Gönlümün tahtında sultanımdır Allah Hu diyen

Cümle azadan gelir zikr-i ene'l Hakk haresi
Cism içinde zar-ı efganımdır Allah Hu diyen

Giceler ta subh olunca inletir bu dert beni
Derdimin içinde dermanımdır Allah Hu diyen

Yere göğe sığmayan bir müminin kalbindedir
Katremin içinde ummanımdır Allah Hu diyen

Kisve-i tenden muarra seyreder bu gökleri
Çark uran abdalı uryanımdır Allah Hu diyen

Her kişiye kendinden akrab olan dost zatıdır
Ey Nİyazi dilde mihmanımdır Allah Hu diyen

 

[ASHAB-I BEDR]

İster İsen...

İster isen bulasın cânânı sen
Gayre bakma sende iste sende bul
Kendi mir'âtında gözle onu sen
Gayre bakma sende iste sende bul

Her sıfat kim sende var izle onu
Gör ne sırdan feyz alır gözle onu
Erişince zâtına özle onu
Gayre bakma sende iste sende bul

Kenz-i mahv-î âşikâr hep sendedir
Yazu kış leylü nehâr hep sendedir
İki âlemde ne varsa hep sendedir
Gayre bakma sende iste sende bul

Men aref sırrına er ko gafleti
Gör ne remzeyler bu insan sîreti
Haşru neşr ile tâmuyu cenneti
Gayre bakma sende iste sende bul

Haşr-ı sîrî halin inkâr eyleme
Gülşen iken yerini hâr eyleme
Enfüsü âfâkı bil âr eyleme
Gayre bakma sende iste sende bul

Zât-ı Hakk'ı anla zâtındır senin
Hem sıfatı hep sıfatıdır senin
Sen seni bilmek necâtındır senin
Gayre bakma sende iste sende bul

Sîreti terk eyle mâna bulagör
Ko sıfatı bahr-i zâta dalagör
Ey Niyâzî şarku garba dolagör
Gayre bakma sende iste sende bul

 

[ASHAB-I BEDR]

Uyan Ey Gafil

Uyan gafletten ey gafil seni aldamasın dünya

Yakanı al elinden kim seni sonra kılar rüsva

Ne sandın sen bu gaddarı ki ta böyle anı sevdin

Anı her kim ki sevdiyse dinini eyledi yağma

Adavet kılma kimseyle sana nefsin yeter düşman

Ki asla senden ayrılmaz ömür ahir olunca ta..

İşittin Hak Rasulünden nice ayât-ü ahbârı

Veli nidem ki kar etmez bu öğütler sana asla

Bu zahir gözünü örtüp bana tut cânıla gönlün

Ki her bir sözün içinde duyasın cevher-i mana

Kelam-ı Mustafa zevkin dimağında bulagör kim

Muadil olmaz ol zevke hezarân "mennile selvâ"

Kemali devlet istersen oku ayât-ı Kur'anı

Ki her harfin içinde var Niyazi bin dürr-i yektâ.

 

[ASHAB-I BEDR]

Hamr-ı ruy-ı yar ile sekran olan anlar bizi

Katresin bahr eyleyüp umman olan anlar bizi

Cahil anlamaz zev’il-irfan olan anlar bizi

Vakıf-ı esrar olup hayran olan anlar bizi

Anlamaz hayvan olan insan olan anlar bizi



Halkın artık eksiğini gördüğümüz yoktur bizim

Kimseye tan etmeğe hiç dilimiz yoktur bizim

La-mekandan gelmişiz biz ilimiz yoktur bizim

Bu fena gülzara asla meylimiz yoktur bizim

Her seher bülbül gibi nalan olan anlar bizi



Sırr-ı vasl-ı yari yol azanlara açılmayız

Biz hakikat şemsiyiz revzenlere açılmayız

Biz rical esrarını şol zenlere açılmayız

Zahid-i leffaf olan reh-zenlere açılmayız

Açılıp güller gibi handan olan anlar bizi



Sanmayın zahid gibi havf u reca abdalıyız

Geçmişiz ondan veli bezm-i lika abdalıyız

Tekye-i iklim-i lahutta beka abdalıyız

Baş açık yalın ayak rah-ı fena abdalıyız

Ref edip ten cübbesin üryan olan anlar bizi



Mısriya şehr-i fenaya uğradı ruhum bu gün

Şems-i ruy-ı yar ile bedr oldu çün mahım bu gün

Kuluna rahm eyleyip kıldı nazar şahım bu gün

Lii-maallah sırrına mahremdir İbrahim bu gün

Ol saray-ı vahdete mihman olan anlar bizi.

 

[ASHAB-I BEDR]

Gelürse kesret-i nezzareden hicab sana
O demde surh-ı ruyun yeter nikab sana

Nic’etsin ayine mihr-i ruhunla aksini fark
Sen afıtaba müşahibsin afitab sana

Şerar-veş ederim düde-i cigerden red
Ger eylemezse eser ah-ı şu’le tab sana

O ab u tabuna var arızunda keşf eyler
Olursa kalb-i tabanda olur nikab sana

Mey-i tegafül nüş etme girme kanımıza
Siyah mesti-i çeşmün yeter sirab sana

Sad aferin gazel-i Rumiyanuna Saib
Ki verdi şehri dü- sad şevkiyle cevab sana

Aşıkım aşıkla kayd-ı masiva bilmem nedir
Siklet-i bigane hatt-ı aşina bilmem nedir

 

[ASHAB-I BEDR]

Barekallah gülüstan-ı bülbülandı Aspuzu
Cenneti tezkir eder ali mekandır Aspuzu

Mu’tedil abü heva hemmüctemi’enva-ı zevk
Mecma-ıbezm-isefa-yı arifandır Aspuzu

Âb-ıhayvanı beğenmez hasletinden Dir Mesih
Aktığınca sanki bir ruh-i revandır Aspuzu

Câme-i hadrasın ayyâm-ı rebi’de kim giyer
Şüphesiz menzilgeh-i Hızr-ı zamandır Aspuzu

Her taraf pür meyve-i şirin leb-i dilber misal
Yeşil atlasla donanmış nevcivandır Aspuzu

Bâ medad Elmasu üzre nakşolur ebyat-ı sürh
Lâcerem sun’-i hüda’ya bir beyandır Aspuzu

Ol sebepten ehl-i pür-akl ü zeka vü ma’rifet
Mahzen-i ehl-i ulûm-i Kamilandır Aspuzu

Cenneti min tahtihel enhâr-ı tecri dens hûb
Hazihi cennât-i adninden nişandır Aspuzu

Ey Niyâzi ger dokumayaydı hiç bad-ı fenâ
Kim demezdi ana firdevs-i cinandır Aspuzu