DÖRDÜNCÜ İŞARET:
Nasılki hikâyede oniki suretle gördük ki: Hiçbir cihetle mümkün değil; öyle bir padişahın, öyle muvakkat misafirhane gibi bir memleketi bulunsun da, müstekar ve haşmetine mazhar ve saltanat-ı uzmasına medar diğer daimî bir memleketi bulunmasın...
Öyle de hiçbir vecihle mümkün değil ki; bu fâni âlemin bâki Hâlık'ı, bunu icad etsin de, bâki bir âlemi icad etmesin?
Hem mümkün değil: Şu bedî' ve zâil kâinatın sermedî Sâni'i bunu halk etsin de, müstekar ve daimî diğer bir kâinatı icad etmesin?
Hem mümkün değil: Bu meşher ve meydan-ı imtihan ve tarla hükmünde olan dünyanın Hakîm ve Kadîr ve Rahîm olan Fâtır'ı onu yaratsın, onun bütün gayelerine mazhar olan dâr-ı âhireti halk etmesin?
Bu hakikata oniki kapı ile girilir. ONİKİ HAKİKAT ile o kapılar açılır. En kısa ve basitten başlarız:
