Nurlara olan taarruzların bir zararı olsa, yirmi faidesi vardır. Elbette yirmi kazanca karşı bir zarar hiç hükmündedir. Taarruzlar ancak ve ancak Nurun neşriyat ve fütuhatının genişlemesine, inkişafına sebeptir ve millet-i İslâmiye nazarında itimat ve emniyet kazanmasına medardır. Risale-i Nur’un Anadolu genişliğinde ve âlem-i İslâm vüs’atında ve Avrupa ve Amerika çapındaki maddî ve mânevî tesirat ve fütuhatına ve neşriyatına şahit olan İslâmiyet düşmanları yine bazı taarruzlar yapmışlar. Aldığımız haberlere göre, bu taarruzlardan sonra, hususan şark vilâyetlerinde, eskisine nazaran Nurun fütuhatı on gün içinde on misli fazlalaşmış. Hem böylelikle halkın nazar-ı dikkati Risale-i Nur’a ve Üstadımıza çevrilmiş, uyuyanlar uyanmış, tembeller harekete gelmiş, ihtiyatsızlar ihtiyata muvaffak olmuşlardır. Bu acı taarruzlar gelip geçici olmakla beraber, sırf bir korku ve evham yaymak kastıyla yapılan vesileler ve desiseli manevralardır. Ahmak din düşmanları güya Nur talebelerini korkutmak sevdasıyla resmî kimseleri aldatıp tahrik ve âlet etmeye çalışıyorlar. Acaba o gafiller bilmiyorlar mı ki, bizler Nur’un talebeleriyiz? Dinsizlerin, masonların, komünistlerin mâhiyeti gayet derecede zayıftır. Zahiren kuvvetli gibi görünmeleri, serseri bir çocuğun bir haneyi bir kibritle mahvetmesi gibi tahribatla iş görmelerindendir. Evet, onlar son derece zayıftırlar; çünkü, bir serçe kuşu kadar iktidarı olmayan kendi varlıklarına güvenirler. Hem son derece zillet, meskenet ve aşağılık içindedirler; çünkü, insanlara kul-köle olup, onlara mürailik, riyakârlık ve dalkavukluk ediyorlar. Ehl-i iman ise, hususan tahkikî iman ile imanı inkişaf edenler, kavîdirler, muazzezdirler. Onların herbiri bir abd-i aziz ve bir abd-i küllîdirler; çünkü onlar, bir Kadîr-i Zülcelâle ve bir Hakîm-i Zülkemâle ve bir Hâlık-ı Kâinat’a ve bir [SUP]1[/SUP] رَبُّ السَّمٰواَتِ وَاْلاَرَضِ ’a ve bir [SUP]2[/SUP] وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ ’e ibadet ederler, kulluk ederler... O’na intisap ederler, hem istinat ederler.
Bu gizli din düşmanları ve münafıklar çoktandır anladılar ki, Nur talebelerinin kefenleri boyunlarındadır. Onları Risale-i Nur’dan ve Üstadlarından ayırmak kabil değildir. Bunun için şeytanî plânlarını, desiselerini değiştirdiler. Bir zayıf damarlarından veya sâfiyetlerinden istifade ederiz fikriyle aldatmak yolunu tuttular. O münafıklar veya o münafıkların adamları veya adamlarına aldanmış olanlar dost suretine girerek, bazan da talebe şekline girerek derler ve dedirtirler ki: “Bu da İslâmiyete hizmettir; bu da onlarla mücadeledir. Şu malûmatı elde edersen, Risale-i Nur’a daha iyi hizmet edersin. Bu da büyük eserdir” gibi birtakım kandırışlarla, sırf o Nur talebesinin Nurlarla olan meşguliyet ve hizmetini yavaş yavaş azaltmakla ve başka şeylere nazarını çevirip, nihayet Risale-i Nur’a çalışmaya vakit bırakmamak gibi tuzaklara düşürmeye çalışıyorlar. Veyahut da maaş, servet, mevki, şöhret gibi şeylerle aldatmaya veya korkutmakla hizmetten vazgeçirmeye gayret ediyorlar.
Risale-i Nur, dikkatle okuyan kimseye öyle bir fikrî, ruhî, kalbî intibah ve uyanıklık veriyor ki, bütün böyle aldatmalar, bizi Risale-i Nur’a şiddetle sevk ve teşvik ve o dessas münafıkların maksatlarının tam aksine olarak bir tesir ve bir netice hâsıl ediyor. Fesübhanallah! Hattâ öyle Nur talebeleri meydana gelmektedir ki, asıl halis niyet ve kudsî gayeden sonra, bir sebep olarak da, münafıkların mezkûr plânlarının inadına, rağmına dünyayı terk edip kendini Risale-i Nur’a vakfediyor ve Üstadımızın dediği gibi diyorlar: “Zaman, İslâmiyet fedaisi olmak zamanıdır.”
[SUP]3[/SUP]اَلْحَمْدُ ِللهِ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّى
Bizim hizmet-i imaniyeye nazaran cam parçaları hükmündeki siyasetle alâkamız yoktur. Diyanet Riyaseti ehl-i vukuf raporunda, “Risale-i Nur kitaplarında siyaseti alâkadar eden mevzular yoktur” demiştir. Hattâ o zaman, yine Afyon Savcısı da iddianamesinde, “Bediüzzaman ve talebelerinin faaliyeti siyasî değildir” diye hükmetmiştir. Evet, Risale-i Nur şakirtlerinin meşgul olduğu vazife, en muazzam olan mesail-i dünyeviyeden daha büyüktür. Siyasetle uğraşmaya vaktimiz yoktur. Yüz elimiz de olsa, ancak Nura kâfi gelir. Amerika, İngiliz kadar servetimiz de olsa, yine imanı kurtarmak dâvâsına hasredeceğiz. Hem birtakım siyasî işlerle veya bir takım bâtıl cereyanlarla ve fikirlerle uğraşmaya zamanımız yoktur. Ömrümüz kısadır, vaktimiz dardır. Üstadımızın dediği gibi, “Fena şeylerle meşguliyet fena tesir eder, fena iz bırakır.” Hususan böyle bir asırda “Bâtılı iyice tasvir etmek sâfi zihinleri idlâldir.” Evet, menfilikleri öğrenerek mücadele edeceğim gibi saf bir niyetle başlayıp menfi şeylerle meşgul ola ola dinî bağları ve dinî salâbet ve sadakati eski haline nazaran gevşemiş olanlar olmuştur.
Risale-i Nur, nuru yerleştirerek zulmeti izale ediyor, yok ediyor. İyiyi öğreterek, fenayı fark ve tefrik ettiriyor ve vazgeçiriyor. Hakikati ders vermekle bâtıldan kurtarıyor ve bâtıldan mahfuz kılıyor.
Hülâsa-i kelâm: Biz, ancak Nurlarla meşgulüz. Biz mücevherat-ı Kur’âniye ile iştigal ediyoruz. Bizler, Kur’ân’ın kâinat vüs’atindeki elmas gibi hakikatlerine çalışıyoruz. Bizler ancak bâkiye hizmet ediyoruz. Bizler fâni şeylere emek sarf etmeyiz. Bizim Risale-i Nur’la olan hizmet-i imaniyemiz, başka şeylerle iştigalimize ihtiyaç bırakmıyor, herşeye kâfi geliyor…
Elhasıl: Üstadımız Bediüzzaman’la ve Risale-i Nur’la mücadele eden insafsız gizli din düşmanları, acz-i mutlakla ebede kadar mağlûbiyettedirler. Bediüzzaman ve Risale-i Nur ise, ebediyen muzaffer ve muvaffaktır. Şahsı çürütmeye çalışmakla Risale-i Nur çürütülemez. Zira, Risale-i Nur, bizatihî hüccet ve burhandır. Onu ve onun müellifini çürütmeye çalışanlar, çürümeye mahkûm olmuşlardır. Nümunesi, tarih muvacehesinde meydandadır. Ve hem de çürüyeceklerdir. Risale-i Nur’daki yüksek hakikat, Risale-i Nur’u ebede kadar payidar kılacaktır…
[h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]1[/SUP] : Göklerin ve yerin Rabbi, terbiye edicisi. Zuhruf Sûresi, 43:82; Duhan Sûresi, 44:7.
[SUP]2[/SUP] : Onun gücü herşeye yeter. Rum Sûresi, 30:50; Şûrâ Sûresi, 42:9.
[SUP]3[/SUP] : Allah’a hamd olsun ki, bu Rabbimin bir ihsanıdır.
| Lügatler :
abd-i aziz : izzetli kul, Allah’tan başka kimseye minnet duymayan kul
abd-i küllî : bütün varlıkların ibadetlerini kendi şahsında temsil eden kul
acz-i mutlak : sonsuz derecede âcizlik, güçsüzlük
âlem-i İslâm : İslâm dünyası
bâki : devamlı ve kalıcı
bâtıl : hak ve doğru olmayan, yalan, çirkin
bizatihî : bizzat, kendisi
burhan : güçlü ve sarsılmaz delil, kanıt
cereyan : akım, hareket
dalkavukluk : yağ çekme, yaltaklanma
desise : hile, aldatma
dessas : hileci, hilekâr, aldatıcı
Diyanet Riyaseti : Diyanet İşleri Başkanlığı
ebed : sonu olmayan, sonsuzluk
ebediyen : sonsuza dek
ehl-i iman : Allah’a ve Allah’tan gelen her şeye inanan kimseler, mü’minler
ehl-i vukuf : bilirkişi
elhasıl : kısaca, özetle
emniyet : güven
evham : kuruntular, şüpheler
fâni : geçici, ölümlü
fedai : canını esirgemeyen, bir dava uğruna değerli şeylerini vermeye hazır bulunan
fena : geçici, ölümlü
fesübhânallah : “Allah her türlü eksiklikten sonsuz derecede yücedir” anlamında kullanıp hayret ve hayranlığı ifade eden kelime
fikrî : düşünceye ait, düşünceyle ilgili
fütuhat : fetihler, zaferler
gafil : duyarsız, sorumsuz, umursamaz
hakikat : hak, doğru, gerçek
Hakîm-i Zülkemâl : sonsuz mükemmellik sahibi olan ve her şeyi hikmetle yaratan Allah
Hâlık-ı Kâinat : evreni ve bütün varlıkları yaratan Allah
halis : katıksız, saf
hâsıl etme : meydana getirme
hasretme : ayırma, özgü kılma
hizmet-i imaniye : iman hizmeti
hususan : bilhassa, özellikle
hüccet : sağlam delil, kanıt
hükmünde : konumunda
hülâsa-i kelâm : sözün özü, kısası
iddianame : iddia yazısı
idlâl : doğru yoldan çıkarma, saptırma
ihtiyat : önlem alma, tedbirli hareket etme
iktidar : güç, kudret
inkişaf : açığa çıkma, gelişme
intibah : uyanma, uyanıklık
intisap : bağlanma
istifade : faydalanma
istinat : dayanma
iştigal etme : meşgul olma, uğraşma
iştiyak : çok kuvvetli arzu ve istek
itimat : güven
izale : giderme, kaldırma, yok etme
kabil : mümkün, olabilir
Kadîr-i Zülcelâl : sonsuz haşmet ve yücelik sahibi olan ve kudreti her şeyi kuşatan Allah
kalbî : kalbe ait
kast : amaç, gaye
kavî : güçlü, kuvvetli
kudsî : yüce, kutsal, mukaddes
mâhiyet : asıl yapı, temel nitelik ve özellik
mahvetme : yok etme
maksat : gaye, amaç
malûmat : bilgi
manevra : tatbikat, eğitim
medar : dayanak, sebep, vesile
meskenet : miskinlik, fakirlik
mezkûr : anılan, sözü geçen
millet-i İslâmiye : İslâm milleti; Müslümanlar
misil : benzer, eş değer
muazzez : çok aziz, çok değerli ve şerefli
muvaffak olma : başarılı olma
mücadele : uğraşma, çabalama
münafık : iki yüzlü, inanmadığı halde inanmış görünen
mürâilik : gösteriş, ikiyüzlülük
nail olma : erişme
nazar : göz, bakış
nazaran : bakarak, –göre
nazar-ı dikkat : dikkate alma, dikkatle bakma
neşriyat : yayma, yayınlama
Nurlar : Risale-i Nur Külliyatı
Rabbü’s-Semâvâti ve’l-Arz : gökleri ve yeri terbiye edip tasarrufu ve egemenliği altında bulunduran Rab, Allah
rağmına : zıddına, inadına
resmî : devlete ait
riyakâr : gösterişçi
ruh u can : ruh ve can; bütün içtenlik
ruhî : ruha ait, ruhla ilgili
sadakat : bağlılık
sâfiyet : temizlik, arınmış olma
sebat : kararlılık, sabit olma
suret : şekil, biçim, görünüş
Şark : Doğu
taarruz : saldırı, hücum
tahkikî iman : araştırarak ve kesin delillere dayanarak elde edilen iman
tahribat : tahripler, yıkıp bozmalar
tahrik : harekete geçirme, kışkırtma
tesirat : tesirler, etkiler
teşvik : şevklendirme, cesaretlendirme
vakfetme : bağışlama, kendini adama
vilâyet : il
vüs’at : genişlik
zahiren : görünürde
zillet : alçaklık, aşağılık
zulmet : karanlık
|
