bazen ;
işte öyle duvarlar bile ses verir....
belki yıllarca uğraşırsın büyümez pencerendeki sardunya...
sonra umudun bittiği anda bir bakarsın boy verir....
tek başına sadece sen ve sardunya...
birde hüzün rengi duvarlar...
kırarlar ;
elle tutulmaz meçhul kederini...
umut istesende sen....sesler yakar canını...
gölgesinde kalırsın sardunyanın , ulu bir çınarda değildir nasibin...
boyun eğersin...
gölgedir işte nihayetinde...
razı gelmek , uzlaşmak gerekir bazen...bezminle...
tek senin sesin yoktur etrafta....dilsizdir kederin..
bir tuhaf müzik başlar işte...zaman gelir vurur çocukluğunu...
çöker , heybetinden titrediğin dağlar...
alışamazsın..
oturur yüreğine bir korku....
derinden gelir sesin...sen bile duymazsın....
camdan duvarları parçalar ellerin...avuçlarında ucu yenmiş hatıralar...
erkekçe kafa tutarsın korkularına
kalbin ömürsüz bir kelebektir oysa...
gün görmeden daha , gün dönmeden yada...
ölür gider umutların...
solar gider sardunya ,
kimsesizlikten...
yıkılır , boya tutmayan nemli duvarlar....
soğur gölgelerin ateşi usulca...
biter hüzünler ve kederden ölür ; ömürsüz kelebek...
perde kapanır...
oyun biter , başladığı yerde....
tek başına...
işte öyle duvarlar bile ses verir....
belki yıllarca uğraşırsın büyümez pencerendeki sardunya...
sonra umudun bittiği anda bir bakarsın boy verir....
tek başına sadece sen ve sardunya...
birde hüzün rengi duvarlar...
kırarlar ;
elle tutulmaz meçhul kederini...
umut istesende sen....sesler yakar canını...
gölgesinde kalırsın sardunyanın , ulu bir çınarda değildir nasibin...
boyun eğersin...
gölgedir işte nihayetinde...
razı gelmek , uzlaşmak gerekir bazen...bezminle...
tek senin sesin yoktur etrafta....dilsizdir kederin..
bir tuhaf müzik başlar işte...zaman gelir vurur çocukluğunu...
çöker , heybetinden titrediğin dağlar...
alışamazsın..
oturur yüreğine bir korku....
derinden gelir sesin...sen bile duymazsın....
camdan duvarları parçalar ellerin...avuçlarında ucu yenmiş hatıralar...
erkekçe kafa tutarsın korkularına
kalbin ömürsüz bir kelebektir oysa...
gün görmeden daha , gün dönmeden yada...
ölür gider umutların...
solar gider sardunya ,
kimsesizlikten...
yıkılır , boya tutmayan nemli duvarlar....
soğur gölgelerin ateşi usulca...
biter hüzünler ve kederden ölür ; ömürsüz kelebek...
perde kapanır...
oyun biter , başladığı yerde....
tek başına...