Bir zaman,Eskişehir hapishanesinin penceresinde,bir cumhuriyet bayramında oturmuştum.
Karşısındaki lise mektebinin büyük kızları,onun avlusunda gülerek raks ediyorlardı.
Birden manevi bir sinema ile elli sene sonraki vaziyetleri bana göründü.
Ve gördüm ki: O elli-atmış kızlardan ve talebelerden kırk-ellisi kabirde toprak oluyorlar,azab çekiyorlar.
Ve on tanesi :yetmiş-seksen yaşında ,çirkinleşmiş, gençliğinde iffetini muhafaza etmediğinden ,sevmek beklediği nazarlardan nefret görüyorlar.
Kat'i muşahede ettim.Onların o acınacak hallerine ağladım.
Nasılki bu yaz ve güzün ahiri kıştır.Öyle de: Gençlik yazı ve ihtiyarlık güzünün arkası kabir ve berzah kışıdır.
