
Ey zevk ve lezzete mübtelâ insan! Ben yetmiş beş yaşımda, binler tecrübelerle ve hüccetlerle ve hâdiselerle aynelyakîn bildim ki, hakiki zevk ve elemsiz lezzet ve kedersiz sevinç ve hayattaki saadet yalnız imândadır ve İmân hakikatleri dairesinde bulunur. Yoksa, dünyevî bir lezzette çok elemler var. Bir üzüm tanesini yedirir, on tokat vurur gibi, hayatın lezzetini kaçırır.
Hayatta bir üzüm tanesi yemekligimiz,ve karşılıgında on tokat gelmesi.İrademizin zayıflıklarından haber veren,safi kalbi bulanıklaştıran, dagıtan isteklerimiz neler olabilir ki?
Acaba bir kezler ne kadar kötü?Birkez dünyevi sevsem mi,birkez eglence yerlerine mi gitsem,birkez başkaları gibi olmayamı çalışsam,birkez güzel gözüküp iltifat kapmaya çalışanlar gibi mi davransam,birkez herkes gibi alay etmeye mi çalışsam,birkez içki mi içsem sigara mı içsem,
Birkez.. ???