Rabbe dost olana bütün kainat düşman olsa ne çıkar, Rabbi ona düşman bütün kainat dost olsa ne çıkar...
Rabbini bulan neyi kaybetmiştir, Rabbini kaybeden neyi bulmuştur?
Hocaefendinin dediği gibi, top onun tüfek onun, kev onun kevkan onun, zaman onun arş onun, onu bırakıp neye gideceksin?? Gidemezsin ki zaten, çıkamazsın kudret dairesinin içinden..
Bu bağlamda kalıcı olan baki ebedi dost ancak ve ancak Rabbimizdir, dost olarak bize bu dünyada da ahirette de o yeterlidir.. Dünyadaki dostlarımız bize ancak kabrin kapısına kadar eşlik edebilirler.. Bu dünyada da başımız sıkıştığında bir dua, bir münacaat bir yakarışımızı; tek başımıza bir mağaranın içinde karanlıkta mahsur kalmış olsak bile çölün ortasında gecenin karanlığında yalnız olsak bile o duyar, o görür ve dilerse o içimize surur verir ferahlık verir.. kurtuluş verir..
