Konuya cevap cer

Bu zamandaki dostluklar hep bir çıkar mihvalinde bir menfaat dairesinde, dostluğu bir ticaret bir çıkar olarak düşünmek ne kadar doğrudur? Dost denince akla hep manevi bir kuvvet ve destek gelmekte iken nasıl olurda dostluğu bu kadar ucuza satıp alabiliyoruz. Ahmet, mehmet ile parası olduğu için beraberler, veya arabası var diye bugün yanında veya onun evinde kalıyor diye ona hoş görünüyor. Peki ya öküz ölüp ortaklık biterse ne olacak? Mehmet, ahmetin niyetini anlarsa ne olacak? Dostluğumuzu bu kadar ucuza mı vereceğiz?

Yoksa bu dostluk hissiyatını duygusunu ihtiyacını bizim içimize koyan ve Ona vermemiz için ihtiyaçlı yaratana mı vermeliyiz? Bir çiçek nasıl ki güneşe ve suya ihtiyacı var ise nasıl ki bizlerin havaya, beslenmeye ihtiyacımız var ise ruhumuzunda ihtiyacı olan bu acizliğini, kuvvetsizliğini, bu ihtiyaçlarını karşılayabilmek içinde dostluğa ihtiyacı vardır. Avrupalıların evlat sevgisini hayvanlara bakmakla gidermesi o ihtiyacı hiç karşılayabilir mi? Nihayetsiz bir dost hissiyatı hiç aynı nevinden biri ile giderilebilir mi? Ancak o istek gibi nihayetsiz bir his o duyguyu tatmin edebilir..