Yar...

Turab3

Well-known member
Durup dinlediğim sessizliğindi önce...
İncinmiş yanlarından
tanımıştım seni.
İç’im yanmıştı kapının arkasına çömelip ellerini
başının arasına aldığında
...

Sözcüklerine bağladım tebessümü
Yâr...
Yürünesi yollar kapanası olduğunda kanadı yitik turnalar
gördüm rüyamda...

Sustu(n).... zayii oldum...

Ellerimi
cebime koydum, hüzün bulaştı parmaklarıma...
Poyrazın zulmune takıldı
uçurtmalarım...


Yüreğime takıldı ayaklarım. Düş’tüm; dizleri
kanadı kısa pantolonlu çocukluğumun...

Cân’ ımı yaktı
masallar...

İltica ettiği ülkeden sınırdışı edilmiş olmanın hüznü
ile açtım ellerimi Yıldızların Sahibine...

Bir yaş düştü
iç’ime...
Ardından bir kelam dilime....

La Tâknatu ... La
Tâknatu minAllah...

Düş’tüm kuyuların dibine... ama hiç düşmedim
zifiri karanlık ümitsizliğe Yâr ...

Haydarpaşa bile grilere
büründü... ben düşmedim ümitsizliğe...
Mavinin yankısı vardı
yüreğimde...

Malumun olsun Yâr... bir düş değdi çocuk yüreğime...

Âşkı
sobeliyorum iç’imde...

Kafesini açtım bunca zaman korumaya
çalıştığımın...

"Git gayri... Ben senden geçtim" dedim.. "Git o
Yârin ellerine..."

Titredi küçük kuş...
Çırpındı ... uçtu...

Hicreti
ellerine...

Aç pencereni... Sokaklar ayaz...

Güneş
ısıtmaz avuçların kadar...

Mülteciyim...

Aç ellerini
Yâr...

Aç ellerini..

Elif Bıyık
 
Üst