Cevap: Yirmi Altıncı Lem'a - Sayfa 382
<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>Elhasıl, herşeyin nihayet derecede hem san’atlı, hem suhuletli vücudu gösteriyor ki, muhit bir ilim sahibi olan bir Kadîr-i Ezelînin eseridir. Yoksa, yüz bin muhal içinde, değil vücuda gelmek, belki imkân dairesinden çıkıp imtinâ dairesine girecek ve mümkün suretinden çıkıp mümteni mahiyetine girecek ve hiçbir şey vücuda gelmeyecek, belki de vücuda gelmesi muhal olacaktır.
İşte bu gayet ince ve gayet kuvvetli ve gayet derin ve gayet zâhir bir burhanla, şeytanın muvakkat bir şakirdi ve ehl-i dalâletin ve ehl-i felsefenin bir vekili olan nefsim sustu. Ve, lillâhilhamd, tam imana geldi. Ve dedi ki:
Evet, bana öyle bir Hâlık ve Rab lâzım ki, en küçük hâtırât-ı kalbimi ve en hafî niyazımı bilecek; ve en gizli ihtiyac-ı ruhumu yerine getirdiği gibi, bana saadet-i ebediyeyi vermek için, koca dünyayı âhirete tebdil edecek ve bu dünyayı kaldırıp âhireti yerine kuracak; hem sineği halk ettiği gibi semâvâtı da icad edecek; hem güneşi semânın yüzüne bir göz olarak çaktığı gibi, bir zerreyi de gözbebeğimde yerleştirecek bir kudrete mâlik olsun. Yoksa, sineği halk edemeyen, hâtırât-ı kalbime müdahale edemez, niyaz-ı ruhumu işitemez. Semâvâtı halk etmeyen, saadet-i ebediyeyi bana veremez. Öyleyse, benim Rabbim Odur ki, hem hâtırât-ı kalbimi ıslah eder, hem cevv-i havayı bulutlarla bir saatte doldurup boşalttığı gibi dünyayı âhirete tebdil edip, Cenneti yapıp, kapısını bana açar, “Haydi, gir” der.
İşte, ey nefsim gibi bedbahtlık neticesinde bir kısım ömrünü nursuz felsefî ve ecnebî fünununa sarf eden ihtiyar kardeşlerim! Kur’ân’ın lisanındaki mütemadiyen Lâ ilâhe illâ Hû ferman-ı kudsiyesinden ne kadar kuvvetli ve ne kadar hakikatli ve hiçbir cihette sarsılmaz ve zedelenmez ve tagayyür etmez kudsî bir rükn-ü imanîyi anlayınız ki, nasıl bütün mânevî zulümatı dağıtır ve mânevî yaraları tedavi eder!
| Hâlık: her şeyi yaratan Allah | Kadîr-i Ezelî: varlığının başlangıcı ve sonu olmayıp zamanla sınırlı olmayan ve herşeye gücü yeten Allah |
| Lâ ilâhe illâ Hû: Allah’tan başka ilâh yoktur | Rab: varlıkların her türlü ihtiyacını karşılayan onları terbiye ve idare edip egemenliği altında tutan Allah |
| bedbahtlık: talihsizlik, bahtsızlık | burhan: güçlü ve sarsılmaz delil |
| cevv-i hava: hava boşluğu | cihet: şekil, yön |
| ecnebî: yabancı | ehl-i dalâlet: doğru ve hak yoldan sapanlar, inançsız kimseler |
| ehl-i felsefe: felsefe ile uğraşanlar | elhasıl: kısaca, özetle |
| felsefî: felsefeye dayalı | ferman-ı kudsi: kutsal bir makamdan gelen buyruk |
| fünun: fenler, ilimler | hafî: gizli |
| hakikat: gerçek, esas | halk etmek: yaratmak |
| hâtırât-ı kalb: kalbe gelen hatıralar, istekler | icad etmek: yaratmak, var etmek |
| ihtiyac-ı ruh: ruhun ihtiyacı | imkân: olabilirlik |
| imtinâ: imkânsızlık | kudret: güç, iktidar |
| kudsî: her türlü kusur ve noksandan uzak, kutsal | lillâhilhamd: Allah’a hamd olsun! |
| lisan: dil | mahiyet: öz nitelik, özellik |
| muhal: imkânsız | muhit: herşeyi içine alan, kuşatan |
| muvakkat: geçici | mâlik: sahip |
| mümkün: imkan dahilinde olan, olabilir | mümteni: imkansızlık |
| mütemadiyen: sürekli olarak | nefs: insanı kötülüklere, yasak zevk ve isteklere yönelten duygu; kişinin kendisi |
| netice: sonuç | nihayet: son |
| niyaz: dua, yalvarma | niyaz-ı ruh: ruhun yalvarıp yakarması |
| rükn-ü imanî: imanın şartı, esası | saadet-i ebediye: sonsuz mutluluk |
| sarf eden: harcayan | semâ: gökyüzü |
| semâvât: gökler | suhuletli: kolay |
| suret: biçim, görünüş | tagayyür etmek: değişmek |
| tebdil etmek: değiştirmek, dönüştürmek | vekil: sözcü |
| vücud: varlık | vücuda gelmek: ortaya çıkmak, var olmak (bk v-c-d) |
| zahir: açık, âşikar | zedelenmek: zarar görmek |
| zulümat: karanlıklar | âhiret: öldükten sonra yaşanacak olan sonsuz hayat |
| âhiret âlemi: öteki dünya, öldükten sonraki sonsuz hayat | ıslah etmek: düzeltmek, iyileştirmek |
| şakird: talebe, öğrenci |
|
<TBODY>
</TBODY>
