Konuya cevap cer

Cevap: Zerre - Sayfa: 236

Maalesef, nefs-i emmâre, hevâ-i nefisle baktığı için, zahiri, hayatlı, ünsiyetli bir perde gibi meyyit ve zulmetli ve vahşetli zannettiği bâtın üstüne serilmiş olduğunu görüyor.

İ’lem eyyühe’l-aziz! Senin yüzün, veçhin o kadar küçüklüğüyle beraber, geçmiş ve gelecek bütün insanların adedince kendisini onlardan ayıran ve tarif eden nişan ve alâmetleri hâvi olduğu gibi, yüzünü teşkil eden esas ve erkânında da bütün insanlar ittifaktadır. Bütün insanlarda, biri tevafuk, diğeri tehalüf olmak üzere iki cihet vardır. Tehalüf ciheti Sâniin muhtar olduğuna, tevafuk ciheti ise Sâniin Vahid-i Ehad olduğuna delâlet ederler. Bu iki cihetin bir Kasıdın kasdıyla, bir Muhtarın ihtiyarıyla, bir Mürîdin iradesiyle, bir Alîmin ilmiyle olmadığını tevehhüm etmek, muhâlâtın en acibidir. Fesübhanallah! Yüzün o küçük sahifesinde nasıl gayr-ı mütenahi nişanlar derc edilmiştir ki, gözle okunur da nazarla, yani akılla görünmez.

İnsan nevinde şu tehalüf ile beraber buğday, üzüm, arı, karınca nevilerindeki tevafuk, kör tesadüfün işi olmadığı güneş gibi âşikârdır. Madem ki kesretin böyle uzak, ince, geniş ahval ve etvarında da tesadüfün müdahalesine imkân yoktur. Ve tesadüfün elinden mahfuzdur. Ve ancak bir Hakîmin kasdı ve bir Muhtarın ihtiyarı ve Semî, Basîr bir Mürîdin iradesinin dâire-i tasarrufundadır.

Tesadüf, şirk ve tabiattan teşekkül eden fesat şebekesinin âlem-i İslâmdan nefiy ve ihracına Risale-i Nurca verilen karar infaz edilmiştir.

Alîm: küçük büyük, görünen görünmeyen, gelmiş ve gelecek herşeyi hakkıyla bilen ve ilmi herşeyi kuşatan Allah	Basîr: her şeyi gören ve müşahede eden ve varlıklara görme kabiliyeti veren Allah
Fesübhanallah:  “Allah’ı her türlü kusur, ayıp ve eksiklerden tenzih ederim” mânâsında  kullanılıp hayret ve şaşkınlık ifadesi olarak kullanılır	Hakîm: herşeyi hikmetle belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde yaratan Allah
Kasıd: sonsuz ilim, irade ve ihtiyarıyla her şeyi bir gaye için yaratan Allah	Muhtar: ihtiyar ve irade sahibi Allah
Mürîd: her şeyi istediği gibi, istediği zamanda ve keyfiyette yapan ve bir anda sonsuz şeyleri dilemekten âciz olmayan Allah	Semî: her şeyi işiten ve her bir varlığa kabiliyetine göre işitme duyuları veren Allah
Sâni: her şeyi san’atlı ve mükemmel bir şekilde yaratan Allah	Vâhid-i Ehad: bir ve tek olan, birliği bütün varlıkları kuşattığı gibi her bir varlıkta da tecellî eden Allah
acib: hayret verici	ahval: haller, davranışlar
alâmet: belirti, işaret	bâtın: bir şeyin görünmeyen, iç yüzü
cihet: yön, taraf	delâlet etmek: delil olmak, işaret etmek
derc etmek: içine yerleştirmek	dâire-i tasarruf: dilediği gibi tasarruf etme, tedbir ve idare etme dâiresi, bütün yaratılmışlar dâiresi olan kâinat
erkân: rükünler; bir şeyi oluşturan esaslar, temel unsurlar	esas: temel
etvar: haller, tavırlar	fesat şebekesi: bozgunculuk ve fenalık yapan düşünce ağı, akımı
gayr-ı mütenahi: sonu olmayan	hevâ-i nefis: nefsin hoşuna giden faydasız ve gelip geçici arzular
hâvi: ihtiva eden, içine alan	ihrac: çıkarma
ihtiyar: irade	imkân: olabilirlik, olasılık, ihtimal
infaz edilme: yerine getirilme, uygulanma	irade: dileme, istek, kast etme
ittifak: birleşme, birlik	i’lem eyyühe’l-aziz: ey aziz kardeşim bil ki!
kesret: çokluk	meyyit: ölü
muhâlât: olması imkânsız, akla uzak şeyler	nazar: akıl; akıl gözüyle bakmak, görmek
nefiy: sürgün etme, uzaklaştırma	nefs-i emmâre: insanı daima kötülüğe, yasak zevk ve isteklere sevk eden duygu
nev: çeşit, tür	nişan: işaret
tabiat:  (tabiat fikri) materyalist düşünce; tabiat için, “insan faaliyetlerinin  dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren güç”  düşüncesi	tehalüf: birbirinden farklı olma
tevafuk: denk gelme, uygunluk	tevehhüm etmek: kuruntuya kapılmak, zannetmek
teşekkül etme: oluşma, ortaya çıkma	teşkil etmek: oluşturmak
vahşetli: ürküten, korku hissi veren bir şey	veçh: yüz
zahir: açık, görünen	zulmetli: karanlıklı
âlem-i İslâm: İslam dünyası	âşikâr: ap açık
ünsiyetli: alışılan yakınlık hissi veren	şirk: Allah’a ortak koşma