RÜKÂNE’YE GÖSTERİLEN İKİ MUCİZE
Rükâne b. Abdi Yezid, müşriklerin sırtı yere getirilemeyen emsalsiz pehlivanlarından biri idi. Önüne geleni yere çalan Rükâne, ne yazık ki, Allah Resûlüne karşı beslediği şiddetli kin ve düşmanlığını yenip, hakikî pehlivan olma şerefine ermeyi bir türlü istemiyordu.
Bu meşhur pehlivan, günün birinde Hz. Resûlullah’la Mekke’nin bir vadisinde karşılaştı. Gözleri husumet kıvılcımları saçıyordu. Allah Resûlü, “Ey Rükâne!” dedi, “Sen, kendisine îmana davet ettiğim Allah’tan korkmaz mısın?”
Rükâne, “Eğer sözünün gerçek olduğuna kanaat getirseydim sana tâbi olurdum!” cevabını verdi.
Resûl-i Ekrem, “Eğer seni yere vurursam, söylediklerimin hak olduğuna inanır mısın?” diye sordu.
Rükâne, “Yâ Muhammed!” dedi, “Eğer beni yıkacak olursan, sana îman ederim!”
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, “Kalk, haydi güreşelim!” dedi.
Güreşmek için kalktılar. Mağrur Rükâne, daha ilk tutuşta kendini yerde buldu. Neye uğradığının farkına varamadı; şaşkındı. Derhal ayağa kalktı ve Resûlullah Hazretlerine bir daha güreş teklif etti. Allah Resûlü kabul etti ve Rükâne ikinci defa kendisini yerde buldu.
Hayret ve şaşkınlığı biraz daha artan Rükâne, üçüncü defa Resûlullah’a güreş teklifinde bulundu. Efendimiz yine kabul etti ve onu tuttuğu gibi yere vurdu.
“Beni yıkarsan söylediğinin hak olduğuna inanırım.” diye Resûlullah’a söz veren Rükâne, üç sefer sırtı yere geldiği halde yine şirkte inat etti ve, “Yâ Muhammed!” dedi, “Şüphesiz, sen bir sihirbazsın! Benimle yaptığın bu güreşe, doğrusu, şaştım kaldım!”
Böylece, Resûlullah’tan gördüğü mucizeyi, “sihir” ithamıyla perdelemeye çalıştı.
Comments