ASk Belkide

[Garib]

Sana Söyleyemediğim
Bakışlarım uzanıyor, utangaç bir yüreğe
Uçuyor hayallerim
Çekingen, güleç dallarında buluyorum kendimi
Kendimle çelişmeden
Anlamına yitik düşüyorum bazen
Bir hayal beliriyor gözlerimde
Ter temiz bir sevgiyle,
Tutmak geliyor içimden ellerini

Utangaçlığım, kurutuyor cesaretimi
Adım bile atmadan,
Korkular saplanıyor yüreğimin derinlerine
Bir gülüşünü resmetsem diye
Baka kalıyorum…
Bakışlarım soluklaşıyor
Nefes alamıyorum
Yok diyemiyorum kendime

Bakmadan yüzüme görebilseydin keşke halimi
Gözlerimin sana bakmayan yerinde,
Neler gördüğümü, bile bilseydin keşke
Doğan güneşlerim soluklaşıyor
Gün ağarmadan, başka bir karanlığa sapıyor yollarım
Uyanamıyorum kör kâbuslardan
Tenim kızarıyor
Dudaklarım kuruyor
Adım adım ayrılıklara buğulanıyor gözlerim

“Hayır” demelerin alıyor aklımı
Açılamadan sana
Çınlıyor kafamda tarifsiz olmazların
Ümidim kırılıyor
Dizlerimin üstünde geçiyor saatler
'Ah! bir kalkıp yanına gelebilsem' diyorum

Düşlediğim sokakta çıkmazlarım var şimdi
Ne ben sana açılabildim
Nede sen karanlık bir sokakta tutabildin ellerimden
Sen bilmesen de
Bilip de görmesen de
Sesiz bir duyguda çınlayacak yüreğin
Duymak istemesen de
Tarifsiz bir sessizlikle,
Duymadığın bir şairin şiirinde akacak yüreğine
Sana söyleyemediğim o güzel duygular

Orhan Ateş
​

 

[Garib]

HAL DİLİYLE "AŞK"

Sesini duyduğunuz anda avuçlariniz terlemeye
kalbiniz
deli
gibi çarpmaya
başliyorsa...
Bu aşk değil HOSLANMAKtir

Ellerinizi ondan çekemiyor , sürekli dokunmak sarilmak istiyorsaniz..
Bu aşk değil ARZULAMAKtir

Yaninizda bir tek o olduğu icin onu istiyorsaniz....
Bu aşk değil YALNIZLIKtır

Herkes onunla olmanizi beklediği icin
onunlaysaniz...
Bu aşk değil SADAKATtir

Size sicak, yakin davrandiği icin
onunlaysaniz...
Bu aşk değil KENDINE GUVENSIZLIKtir

Üzülmesini istemediğiniz icin onunlaysaniz...
Bu aşk değil ACIMAKtir

Ona değer verdiğiniz icin hatalarini hosgörüyorsaniz..
Bu aşk değil ARKADAşLIKtir

Bütün gün ondan başka hiçbirsey düsünmediğinizi söylüyorsaniz..
Bu aşk değil KOCA BIR YALAN dir

Onun iyiliği icin kendinizden çok şey feda edebiliyorsaniz...
Bu aşk değil YARDIMSEVERLIKtir

O üzgünken sizin de kalbiniz aciyorsa...
İste bu AŞKtir
Tarif edemediğiniz bir çekim yüzünden ondan bir türlü kopamadığınızı düsünüyorsaniz..
İste bu AŞKtir
O herkese güçlü görünmesine rağmen içindeki
zayıflığı hissedebiliyorsaniz..
İste bu AŞK tir!...
alıntıdır)
...............................

​

 

[Garib]

Sustuğum anda ayaz asılan benim soğuk yalnızlığımdır...
Ve senin terkedilmişliğin aslında beni terketmekten duyduğum hüzündür...

Sen sanıyor musun ki her zaman terkedilen yalnız kalır?
Ve tüm dünya kimin umurunda söylesene sen olmadıktan sonra?
En son gözlerindeki ışıklara benzemiş ayparçasıydın. Şimdi güneş bile soğuk kalıyor varlığın karşısında.

Ellerimi tut. Ne olur üşüme.

Ben sustuğumda nefes al benim için.
Sessizliğin içinde yol alırken düşün.
Seni ne çok hayal ettim ben.
Kuşlar, arabalar, evren sessiz ağlıyor... Bensiz sensizliğe ne çok hayal ettim ben.
Ve ben gittiğimden beri bu şehirde en çok senin yokluğun hissediliyor.
En bilinmez kuyulardan seslendiğin kelimelerinde ruhumda yankılanıyorsun. Başkasının duymuyor olması kimin umurunda! Ben senin varlığın için nefes alıyorum. Ben yoksam sen var olmam için nefes almalısın.
Çünkü ben hâlâ senin için yazıyorum.
Ve aslında benim gidişim senin yoksulluğundur, iliklerime kadar çektiğim.
Ve inanıyorum ki terkeden de edilen kadar yalnız kalır..
alıntı

​

 

[Garib]

Gün gelir,
Yoklukta yüreğimizi dayandığımız sırt,
Uçurumlarda tutunduğumuz bir dal olur
İmkânsızlığımız.

Ve bir gün Cennetin köşelerinde
Sarıldığımız gül kokulu bir sevda olur
Islak gözyaşlarımız…
alıntı

​

 

[Garib]

Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun...

Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun...

Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde

Hangi güzelliği özlesem suskunum sana
Yürek boşluğunda bir of kadar suskun...

Özlüyorum seni masmavi
Koşuyorum sana bembeyaz
Ve kahroluyorum bir anda kapkara

Ah oluyorum
Of oluyorum
Ve susuyorum
Oysa haykırabilsem
Işık yumağı bir pınar olur soluğum

Hangi türküye uzansam suskunum sana
Ağıt ağıt, özlem özlem suskun
Tut ki vurulmuşum
Aşktan ve kandan bir damla olmuşum
Bir saçlarının rüzgarına
Hangi dalga silebilir beni senden
Hangi kasırga koparabilir
Ben saç tellerinde bir ezgi olmuşum
Coşkuların her şahlanışında
Sana deprem deprem susmuşum
Ve sana susmaktan inan ki yorulmuşum

Yeter olsun gözlerinde ışık fırtınası
"Sözlerinde baskı yasası yeter"
Hangi kavgayı özlesem suskunum sana
Zafer sabahlarında gece kadar
Bayram sabahlarında yas kadar suskun
Böyle güzelliklere de
Böyle suskunluklara da lanet olsun
Al bu suskunluğumu al artık
Al ki
Bütün gürültüler kahrolsun.

 

[Garib]

Suskunluğun en acımasız olduğu zamanlardayım bu günlerde...
Sadece susuyorum ve uzaktan izliyorum bir sevdanın hazin intiharını...
Dirhem dirhem kan damlıyor açık yaralarımdan ve
her damlada bir umut eksiliyor damarlarımdan...

Susmak yakıştı sanırım bana artık kimse yadırgamıyor beni
ve suçlamıyor bir zalimi sevdiğim için...
Beni unutanı unutamadığım için ayıplamıyor kimse...
Yüzümde mutluluk denen maske dilimde yalandan sevda şarkıları ve
hiç gelmeyecek güzel günleri beklermiş gibi yapıyorum...

Ağlamıyorum artık halka açık mekânlarda...
Hiçbir çaba sarf etmiyorum sadece susuyorum...
Herkes bir anlam katıyor susuşuma her kafadan bir ses çıkıyor...
Kimileri “delirmiş bu” diyor kimileri “aklı başına gelmiş” kimileri “unuttu artık” diyor
kimileri “ölsede unutamaz” ben ise sadece susuyorum...

Ne varsa yaşamak istediğim içimde yaşıyorum...
Kimi zaman geceyi bekliyorum maskemi çıkarmak için kimi zaman
bir deniz kıyısına atıyorum kendimi yada adını yolunu bilmediğim caddelere...
Hüzünlerimle baş başa kalıyorum kendim olabilmek için acılarımla yüzleşiyorum...
İçime akıttığım gözyaşlarını denize boşaltıyorum kimseler görmeden...

Yitirdiğim umutlarımın arkasında türküler yakıyorum kimsenin bilmediği...
Giden sevgiliye şiirler okuyorum kafiyesiz beklide anlamsız yada
benden başka kimsenin anlayamayacağı...
Özlemlerimi özgür bırakıyorum salıveriyorum gökyüzüne
belki özlediğime giderler kendilerini gösterirler
ve tarif ederler özlenene nasıl özlendiğini ama
nafile özlemlerimde dilsiz benim gibi onlarda suskun artık...

Eski ve kimsenin bilmediği yerlere sakladığım resimlere bakıyorum
herkesin yaktığımı sandığı hatıralarla baş başa kalıyorum hatıralar da suskun
ve bendeki resmin artık bana bakmıyor...
Hasretlere kafa tutuyorum cesaretim yok aslında
ve güçsüzüm karşısında ama dedim ya kendim olmak için mecburum buna...


Kendime bakıyorum uzaktan isyanlarım bile suspus olmuş kendi halinde...
Hesap bile soramıyorum artık sevgiden...
Birkaç soru var aslında dilimde neden severken onsuz oldum?
Neden o onu sevmeyene gitti? Ölümüne sevilmek varken
neden sevgi dilenmek istedi anlayışsız ellerden?

Pardon ama aşk iki kişilik değimliydi iki kişinin derdi neden bir bana yüklendi?
Peki şimdi nerde neden unuttu her şeyi?
Hanilerle devam eden ve uzayıp giden ama bir türlü sorulamayan sorulsa da
cevaplanmayacak sorularım...
Gece güne dönmek üzereyken takıyorum yine maskemi ve suskunluğumu geçiriyorum bedenime

İnsan içine karışıyorum herkes gibi görünmeye çalışıyorum...
Hüzünleri özlemleri gözyaşlarımı aldanışlarımı
ve düş kırıklarımı saklıyorum kimsenin bilmediği yerlere...
Unutmasam da unutmuş gibi yapıyorum... Ve yine suspus oluyorum...

Bilsin istemiyorum kimse içimde “keşkeler” ile başlayan isyanlar
olduğunu anlasınlar istemiyorum görsünler istemiyorum acılarımı...
Satır aralarına gizliyorum yaşamak isteyip te yaşayamadıklarımı
konuşmak isteyip te anlatamadıklarımı...
Sıradan cümleler kullanmaya dikkat ediyorum anlasın istemiyorum
kimse gerçekte ne anlatmak istediğimi
ne fırtınalar koptuğunu içimde ne hesaplaşmalar yaşadığımı
kendimce bilsinler istemiyorum...

Söylenmemiş ve yaşanmamış o kadar çok şey var ki içimde sana dair
hepsini suskunluğuma hapsediyorum satır aralarına gizliyorum
sana söylemek istediklerimi...
Bir bilsen bir anlayabilsen neler haykırıyor suskunluğum...
Anlamayacak olsan da ben yine susuyorum ve noktalıyorum cümlelerimi...

Maskem yüzümde gece güne dönmek üzereyken
bende kalabalık yalnızlığıma feryatlar içindeki suskunluğuma
ve sahte bana geri dönüyorum...
Suskunluğun en acımasız olduğu zamanlardayım sadece susuyorum…
......................
alıntı

​

 

[Garib]

Önce kuşlar

Ardından mısralar sustu



Solgun bir gül oldu

Dokunamdıklarım



Bahçelerden önce

Bize uğradı hazan



Saklanan damlalar

Tutulan diller



Neye yarar bundan böyle hesaplar

Kime yaradı sesiz bekleyişler



O zaman ağır aksak akardı zaman

Ben deli bir yürek, hızla çarpan



Umutlar çıkıp kapıdan gittiler

Desen ki şimdi, bu günü bekledi zaman



Ne sen hatırla derim sözlerini

Ne bana hatırlat



İndir perdeleri artık

Yeni bir gün doğmadan git



Sende bırak beni hayal etme

Hatırlatma bana kendini



Gittiğin yerde kal

Benden uzakta

Sevgi sandığın ne ise, oyalan yine onunla (alıntı)

​

 

[Garib]

yureğini sustur aklına dur de
kimseler anlamaz senin dilinden
kalmadı artık o eski sevgiden
bitirdiler seni sus be garibim

​

herkezi kendine sen dostmu sandın
bu dunya yalandı aldanıp kaldın
askın ozune değil yuzune kandın
yanıldın kandın uyan garibim

​

gece yarısı uyuyamassın
gozlerinden akan yasları
durduramassın
bak yandın kul oldun garibim

​

bos bir sayfaya adını yazdın
ısıksız bir askı vuslatmı sandın
gelmedi bak yine yanıldın
sustun konusamadın agla garibim


​

 

[sadsad]

O üzgünken sizin de kalbiniz aciyorsa...
İste bu AŞKtir
Tarif edemediğiniz bir çekim yüzünden ondan bir türlü kopamadığınızı düsünüyorsaniz..
İste bu AŞKtir
O herkese güçlü görünmesine rağmen içindeki
zayıflığı hissedebiliyorsaniz..
İste bu AŞK tir!..
evet kesinlikle aşk bu garib paylaşımın için teşekkürler hepsini okuyamadım ama okuduklarım hoştu.....

 

[kayýp_gül]

ÖYLE BİRİNİ SEVİN Kİ..

Öyle birini sevin ki, "Çünkü" süz, olsun. Yağmurda gökkuşağınız, baharda sevdanız, yokluğunda varlığınız, gözyaşınızda inciniz olsun.
Öyle birine tutulun ki, aramak için uzaklara gitmeyeceğiniz kadar sizin olsun. Ne zaman aşktan, yana söz duyarsınız kalbiniz çıldırmışçasına onun için gümbürdesin. Gün onunla başlasın. Gözleriniz uykudan uyandığında aklınıza ilk gelen, "Sevgilim, Canım" derken; yediverenler, onun kokusunu sunsun benliğinize. Gün yine onunla bitsin, uyurken ve de "Seni seviyorum" derken o olsun.
Öyle birine tutulun ki, aramak için uzaklara gitmeyeceğiniz kadar sizin olsun. Ne zaman aşktan, yana söz duyarsınız kalbiniz çıldırmışçasına onun için gümbürdesin. Onun estirdiği karayel samyeline, karanlıklar aydınlığa dönüşsün. O varken "Ümitsizlik" pılını pırtısını toplayıp gitsin. Onunla zorluklar kolay olsun. Ve de o varsa her şey var olsun.
Öyle birine yürekten sarılın ki, aranızdan rüzgar dahi geçemesin, kıyametin ayak seslerini duysanız bile o varsa yanınızda umurunuzda olmasın..
Öyle birinin olun ki, o kalbinizden çıkarsa şayet ruhunuz bedeninizden sökülecekmişçesine olsun. "Seni seviyorum" diyemediğiniz zamanda gözleriniz, ciğeriniz, ruhunuz sevginizi söyleyip dursun.
Öyle birine bağlanın ki, yüreğinizin adımları onun adına yürüsün. İçinizden geçen şarkı o olsun ve de.... 'İçimden geçen şarkı gittiğinde ne yaparım ben! " diyebilirsiniz.
Öyle birine gönül verin ki, gönlünüz onun ardından koşsun, önünde hiçbir mani olmasın..
Öyle birine Aşık olun ki, şiirinizin ilhamı, duanızın kaynağı "Seviyor sevmiyorlara" gerek kalmasın,onun da sizi sevdiği biri olsun....

 

[kayýp_gül]

Ey Zûleyha ... Gör Zûleyha ... Bil Zûleyha ...


Senden yüzyıllar sonrasında yaşıyoruz...


İnsanların küfrünün ve azgınlığının her geçen gün arttığı bir dönemdeyiz...
Sokaklarımız ölü kaynıyor, insanlar kokuşmuş ruhlarıyla geziniyorlar...


Kim kimi sevdiğini bilmeden yürüyor sokaklarda...
Aşk sözleri her ağızda herkese söyleniyor...
Sevdayı sadece beşeri -bedeni- yaptılar...


Ki seni bilen şunu da biliyor ki bu insanların yaşadığı sevgi değil!!


İnsanlığın olmadığı bir yerde Aşk nasıl yaşasın ki...
kendini bilmez olan insanlar sevgiyi nasıl bilsinler ki...
sevmek yok olmak değil aksine var olmaktı…
varlığın olmadı yerde
sevgi olur muydu ki?



"Aşık olmayanlar Zûleyha ismine dokunmasınlar"


​

( ALINTI)

 

[Garib]

Gözlerini gözlerimden kaçırarak,yanıma geldiğinde,
Ellerimden sımsıkı tutmak istediğini.
Beni sevdiğini hiç söylemesende,
Bakışlarından ne çok sevdiğini ANLADIM.......

Başkası üzerse dayanamam,
Bir ben üzerim seni,dediğinde.
Yalan söylemek yerine,
Sevdiğini söylememenden ANLADIM.......

Her gidiyorum dediğimde,git derken
Kalmamı istediğini,
Birkez bırakıp gittim seni,affetmek zormuş
Bende seni hiç affetmeyeceğimi ANLADIM....

Delicesine sevip beklerken,
Umut edip seni dilerken,
Umudumu,sevgimi,
Sende yitirdiğimi ANLADIM....

Sevmek azad etmekmiş,
Ama ben senden kaçınca ANLADIM............

Herkes kırdı beni ama,,,
Birtek sevdiği acıtırmış.
Beni bırakıp giderken arkandan bakınca,,
Acını yürekten ANLADIM....

Ölümüne sevdanı umutla bekleyerek,
Benim yanımda olmanı
Seni sevmiyorum derken bile,
Beni ne çok sevdiğini ANLADIM....
.................
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Aşk başlamadan güzel....

Ümit Yaşar Oğuzcan
.............

​

 

[Garib]

Merhametsiz karanlıklar içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum

Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bomboş
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi

Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa, toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı

Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Yanmaz elinin değmediği ışıklar
Gel, o şarkıyı beraber söyleyelim
Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar

Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar
Yumdum gözlerimi seni düşünüyorum
Mavi denizlere, mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum

Ümit Yaşar Oğuzcan

​

 

[Garib]

Geceleri yıldızlar örter üstünü
Bilirsin de yine üşürsün.
Kaçışır boşluğa bu korkak sözcükler
Kan ter içinde.
Susar düşünürsün.
Boşuna mı sana bu sevda yaşamda
Bu yürek
Bu insan onuru.
Gölgelerimiz makaslanmışsa yollarda
Silkele bi kez kendini
At üstündeki kurumuş kalmışları
Yaprakları yeniden güneşe
Tut renkleri ellerinden.
Ha şöyle.

Müştak Erenus
​

 

[Garib]

karıştı yine aklım neden bilmem
ağladı gözlerim silinmedi desem
yanına varmaya kalmadı yüzüm
ama sen bilmedin beni desem

sanma artık sana ağlarım ben
yanlızda yaşarım biliyorum ben
sende kalmasın ahım aman
duyunca kahrolurum ben
o zaman yaşamadım sayarım ben
(alıntı)
​

 

[Garib]

Allahım Bu Vuslatı Hicran Etme
Allahım bu vuslatı hicran etme
Aşkın sarhoşlarını nalan etme

Sevgi bahçesini yemyeşil bırak
Bu mestlere bahçelere kasdetme

Dalı yaprağı vurma hazan gibi
Halkını başı dönmüş zelil etme

Kuşunun yuvasının ağacını
Yıkma da kuşlarını perran etme

Kumunu ve mumunu karıştırma
Düşmanları kör et de şadan etme

Hırsızlar aydınlığın düşmanıdır
Onların işlerini asan etme

İkbal kıblesi yalnız bu halkadır
Umut kabesin öyle viran etme

Bu çadır iplerini öyle katma
Çadır senindir eya sultan etme

Yok dünyada hicrandan daha acı
Ne istiyorsan et de onu etme

Mevlana

​

 

[Aks_i_NuR]

Allah razı olsun kardeşim..
Çok güzel..

Hayat işte...
Karşına ‘kocaman adamlar çıkar;’
adından uzun ünvanları olan...
Uzun uzun konuşurlar; hani kitap gibi...
Umursamazsın!
Ama gün gelir,
Ucuz bir cikletin içindeki mani,
Yerle bir eder hayallerini...
***
Bir hırka ve bir lokma...
Sonra?
Sakla gözyaşını...
Ölüm var...

 

[Elif_Gibi]

Aşk, istemektir belki...
Belki bir ticaret; pazarlıksız...
Bedeli kalbinizdir... Bedeli herşeydir...
Sonrası bir uzun yolculuk...
Sonrası; nasip!

naptın garibim :gül:

pek şiir okumayan ve her şiiri beğenmeyen çoğu şiiri sıkılıp yarıda bırakan ben, özellikle ilk şiire bayıldım :045:

 

[Garib]

naptın garibim :gül:

pek şiir okumayan ve her şiiri beğenmeyen çoğu şiiri sıkılıp yarıda bırakan ben, özellikle ilk şiire bayıldım :045:

begndiinize sevindimm :dft001:

 

[Garib]

Allah razı olsun kardeşim..
Çok güzel..

Hayat işte...
Karşına ‘kocaman adamlar çıkar;’
adından uzun ünvanları olan...
Uzun uzun konuşurlar; hani kitap gibi...
Umursamazsın!
Ama gün gelir,
Ucuz bir cikletin içindeki mani,
Yerle bir eder hayallerini...
***
Bir hırka ve bir lokma...
Sonra?
Sakla gözyaşını...
Ölüm var...

ecmain Allah sizdende razı olsun:009: