Bir tek şeyden her şeyi yapmak
Yapı olarak baktığımız zaman burnumuz da et parçası, kulağımızda et parçası, ellerimizde aynı et parçasından oluşmakta. Fakat farklı vazifeleri ve görevleri var. Hatta yer yüzündeki milyarlarca insana baktığımız zaman yapı itibariyle hepsi aynı et parçasından oluşmakta fakat herkes farklı dokunuyor, farklı duyuyor, farklı bakıyor..
Herşeyden bir tek şey yapmak
Bu cümleyi ne zaman duysam zerreler geliyor aklıma. Nihayetinde sayısını tahmin bile edemeyeceğimiz zerreler bir araya gelip, hücreleri, dokuları, organları ve nihayetinde insan bedenini oluşturuyor bi iznillah. Vade dolup, ruh bedenden ayrılacak, ceset toprağın altında çürüyüp tekrar zerrelere ayrılacak. Fakat öyle bir zaman gelecek ki bütün zerreler tekrar bir araya gelip bir beden oluşturacak.
Demek bu işleri yapabilecek Zat’ın sadece dünyada değil ahrette de hüküm sahibi olması gerek. Ezel ve ebed kavramlarını kuşatması gerek. Hiçbir şeye muhtaç olmaması, aksine tüm mevcudun kendisine muhtaç olması gerek.(ki her mevcudu işleyebilsin)
Bütün bu hikmetli işleyişler, başlangıcı ve sonu olmayan sonsuz kudret sahibi bir Zat’ın cc özel mührü hükmündelerdir ki; Ehad ismi gereği hepsi kendilerine has yapılarıyla, istidatlarıyla, cihazatlarıyla ayrı ayrı BİR’lik tecellisinde bulunabilsinler. Demek bu hikmetli ve sanatlı işleri yapan, emri tahtında işleyen Zât-ı Ehad-i Samed’den başkası olamaz.
