Hadis

[Ahmet.1]

Ebû Bekre (r.a.) rivayet ediyor ki:
İki şey vardır ki, Allah cezasını dünyada verir: Biri zulüm, diğeri anne babaya karşı gelmek.

Buhari’nin Tarih’i ve Taberani’nin Kebir’inden.

 

[Ahmet.1]

Nu'man bin Beşîr (r.a.) rivayet ediyor:
Haramla kendi aranıza helâlden bir engel koyunuz. Kim böyle davranırsa, ırzını ve dinini korumuş olur. Kim o engele yaklaşırsa, koruluğun kenarında otlayan hayvan gibi olur. Ki o hayvanın koruluğa girmesi an meselesidir. Şüphesiz her hükümdarın bir koruluğu vardır, Yer yüzünde Allah'ın koruluğu da haram kıldığı şeylerdir.

Camiu's-Sagir 111- [1:161, Hadîs No: 188]

 

[Ahmet.1]

Ebû Humeyd es-Sâidî rivayet ediyor:
Dünya için çalışmakta hırs göstermeyin. Çünkü herkes dünyada kendisi için ne takdir edilmişse ona kavuşur.

Camiu's-Sagir 113- [1:162, Hadîs No: 191]

 

[Ahmet.1]

Aişe'den (r.a.) rivayetle:
Allah katında amellerin en sevimlisi az da olsa devamlı olanıdır.

Buhari, İman: 33; Mösned, 6:124.

 

[Ahmet.1]

Mesûr bin Mahreme ve Mervan birlikte rivayet ediyor:
Benim en çok sevdiğim söz, en doğru olanıdır.

Camiu's-Sagir 129- [1:171, Hadîs No: 211]

 

[Ahmet.1]

İbni Abbas'tan (r.a.) rivayetle:
Size verdiği nimetlerin çokluğu sebebiyle Allah'ı sevin. Allah uğruna sevgi sebebiyle beni sevin. Ben kendilerini sevdiğim için de Ehl-i Beytimi sevin.

Camiu's-Sagir 139- [1:177, Hadîs No: 224]

 

[Ahmet.1]

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), "Kim sıdk ile Allah'tan şehid olmayı taleb ederse, Allah onu şehidlerin derecesine ulaştırır, yatağında ölmüş bile olsa" buyurdu.

Kaynak :Müslim, Cihad 156, 157, (1908, 1909), Ebu Davud, Salat 361, (1520), Tirmizi, Fedailul-Cihad 19, (1653), Nesai, Cihad 36, (6, 36), İbnu Mace, Cihad 15, (2797) (Kütüb-i Sitte Uygulamasından)

 

[Ahmet.1]

Ali'den (r.a.) rivayetle:
Cenneti özleyen hayırlara koşar. Cehennemden korkan gayr-i meşru lezzetlerden kaçar. Ölümü bekleyene, lezzetler önemsiz gelir. Dünyaya soğuk bakana musibetler hafif gelir.

Camiu's-Sagir - 3567. [6:63, Hadîs No: 8442]

 

[Ahmet.1]

Ali (r.a.) rivayet ediyor:
Söz, yerine getirilmesi gereken bir borçtur. Söz verip de sözünden dönene yazıklar olsun. Söz verip de sözünden dönene yazıklar olsun. Söz verip de sözünden dönene yazıklar olsun.

Camiu's-Sagir - [4:377, Hadîs No: 5683]

 

[Ahmet.1]

Ebu'l-Mes'ud rivayet ediyor:
Kişi sevabını Allah'tan bekleyerek ailesine bir harcamada bulunduğunda bu kendisi için sadaka olur.

Buharî, îman: 41; Nefakât: 1; Müslim, Zekât 48; Neseî, Zekât: 60; Dârimî, İstizan: 35.

 

[Ahmet.1]

Enes (r.a.) rivayet ediyor:
Kul tevbe ettiğinde Allah onun günahlarını hafaza meleklerine unutturur. Aynı şekilde onun organlarına unutturur. İşlediği yerdeki izlerini de yok eder. Tâ ki Allah'ın huzuruna vardığında günah işlediğine dair aleyhinde şahitlik edecek birşey bulunmasın.

İbni Asakir’den.

 

[Ahmet.1]

Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor:
Bir topluluk ahiret isteyenlerin görüntüsünü sergileyip gerçekte dünyayı istediklerinde yerleri Cehennemdir.

Camiu's-Sagir - 302. [1:317, Hadîs No: 523]

 

[Ahmet.1]

Ebû Hûreyre (r.a.) rivayet ediyor:
Kul Allah'tan korkarsa Allah da herşeye onun korkusunu verir. Kul Allah'tan korkmazsa Allah da onun kalbine herşeye karşı korku verir.

Ukayli’nin Zuafa’sından.

 

[Ahmet.1]

Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor:
Birisi yanında bulunmayan kardeşine duâ ederse bu işe görevli melek "Sana da bir misli verilsin" der.

İbni Adiyy’in el-Kamil’inden.

 

[Ahmet.1]

îbni Ömer (r.a.) rivayet ediyor:
Biriniz bir Müslüman kardeşinde bir musibet gördüğünde kendisini o musibete uğratmadığı için Allah'a hamdetsin. Fakat bunu ona duyurmasın.

Camiu's-Sagir 356. [1:352, Hadîs No: 625]

 

[Ahmet.1]

Ebû Hüreyre'den (r.a.) rivayetle Peygamber Efendimiz (a.s.m.) şöyle buyurmaktadır:
Kişiye dünyaya kalben bağlanmama arzusu ve az konuşma verildiğini gördüğünüzde ona yaklaşınız. Çünkü ona hikmet telkin ediliyor.

İbni Mace,Zühd:1.

 

[Ahmet.1]

Ali (r.a.) rivayet ediyor:
Allah'ın, kula fakirlik ve hastalık verdiğini gördüğünüzde şüphesiz Allah onu günahlardan arındırmak istiyor demektir.

Deylemi’nin Müsnedü’l-Firdevs’inden.

 

[Ahmet.1]

Ebû Eyyûb Hâlid bin Zeyd'den (r.a.) rivayetle:
Namaz kıldığında son namazmmış gibi kıl. Sonradan özür dileyeceğin bir şeyi söyleme. İnsanların elindeki şeylerden ümidini kes, bir beklenti içerisine girme,

Camiu's-Sagir 445. -[1:419, Hadîs No: 802]

 

[Ahmet.1]

Süleyk bin Amr'dan (r.a.) rivayetle:
Âlim, ilmiyle amel etmezse insanları aydınlatıp da kendini yakan lamba gibi olur.

Camiu's-Sagir - 417- [1:405, Hadîs No: 761]

 

[Ahmet.1]

Urs bin Ümeyre rivayet ediyor:
Yeryüzünde bir günah işlendiğinde onu görüp de kalben nefret eden kişi, günahı görmeyen kimse gibi olur. Orada bulunmadığı halde, işittiğinde ona rızâ gösteren kimse de gören kimse gibidir.

Camiu's-Sagir - 421- [1:407, Hadîs No: 766.]