Normal
Cevap: Hubab - Sayfa: 141İ’lem eyyühe’l-aziz! Acz, nidânın mâdenidir. İhtiyaç duanın menbaıdır.Feyâ Rabbî, yâ Hâlıkî, yâ Mâlikî! Seni çağırmakta hüccetim, hâcetimdir. Sana yaptığım dualarda uddetim fâkatimdir. Vesilem, fıkdan-ı hile ve fakrimdir. Hazinem aczimdir. Re’sülmâlim, emellerimdir. Şefîim, Habîbin (aleyhissalâtü vesselâm) ve rahmetindir. Afv eyle, mağfiret eyle ve merhamet eyle, yâ Allah, yâ Rahmân, yâ Rahîm! Âmin.Habîb: sevgiliHâlıkî: her şeyi yaratan Allah’ımMâlikî: görünen ve görünmeyen her şeyin gerçek sahibi olan Allah’ımRahmân: çok merhamet sahibi olan ve şefkatle bütün yaratıkların rızkını veren AllahRahîm: rahmeti her şeyi kuşatan, dilediği varlıklara çok özel ihsanı ve hususi rahmet tecellîsi olan Allahacz: güçsüzlükaleyhissalâtü vesselâm: Allah’ım salât ve selâmı onun üzerine olsunemel: istek, beklentifakr: fakirlik, muhtaçlıkfeyâ Rabbî: ey bütün varlıkları terbiye eden Rabbimfâkat: yoksulluk, muhtaç olma hâlifıkdan-ı hile: hilesizlikhâcet: ihtiyaçhüccet: delil, kanıti’lem eyyühe’l-aziz: “Bil ey aziz, saygıdeğer kardeşim!” mânâsında muhatabı uyarmak ve dikkatini çekmek için kullanılan bir ifademağfiret: bağışlamamenba: kaynakmerhamet eylemek: acımak, şefkat etmekmâden: kaynaknidâ: seslenişrahmet: İlâhî şefkat, merhametre’sülmâl: ana para, sermayeuddet: birikim, sermaye, hazırlıkvesile: araç, vasıtaâmin: kabul eyle, ey AllahımŞefî: Allah’ın izniyle şefaat eden, günahların bağışlanması için aracı ve vesile olan
Cevap: Hubab - Sayfa: 141
İ’lem eyyühe’l-aziz! Acz, nidânın mâdenidir. İhtiyaç duanın menbaıdır.
Feyâ Rabbî, yâ Hâlıkî, yâ Mâlikî! Seni çağırmakta hüccetim, hâcetimdir. Sana yaptığım dualarda uddetim fâkatimdir. Vesilem, fıkdan-ı hile ve fakrimdir. Hazinem aczimdir. Re’sülmâlim, emellerimdir. Şefîim, Habîbin (aleyhissalâtü vesselâm) ve rahmetindir. Afv eyle, mağfiret eyle ve merhamet eyle, yâ Allah, yâ Rahmân, yâ Rahîm! Âmin.