HANZALE (Arapça) حنظل
Ebu Cehil Karpuzu olarak bilinen meyvedir. Tadının çok acı oluşundan dolayı bu isim verilmiştir.
Kapruz-kavun gibi toprak üzerinde yayılarak yetişen bir bitki türüdür. Kumsal ve sıcak yerlerde daha çok yetişir. Bu bitkinin bir kaç türü vardır. Yumuşak, sarı, olgun ve her kökte bir kaç tane olanı en iyisidir. Siyah ve sert ve kökte bir tane meyvesi olanı ise iyi değildir. Bu meyvenin kabuk ve çekirdeğinden sakınmak lazımdır. Zira son derece zehirlidir. Meyvesi olgunlaşmadan ve yeşil iken kopartılırsa son derece zehirli olup müshil ve kusturucu etkisi vardır. Kabuğu ve çekirdeğinden yarım gram kadarı öldürücüdür.
Bu bitkinin meyvesi, kabuğu, çekirdeği, yaprakları ve kökü hekimlikte kullanılmaktadır. Zehirli olduğundan dolayı zehirini gidermek için bal, şeker veya nişasta ile karıştırılıp macun yapıldıktan sonra kullanılmaktadır. Kurutulduktan sonra kullanılabilir. Ağız yoluyla alındığı gibi cilde sürülerek de kullanılabilir.
Ebu Cehil Karpuzu vücuda hararet verici, kurutucu, temizleyici, kusturucu, ishal edici, çözücü, sakinleştirici ve uzak bölgelerden çekip toplayıcı özelliklere sahiptir. Pek çok hastalığın tedavisinde ilaç olarak kullanılmaktadır. Hekimlikte daha ziyade haricen kullanılmaktadır. Meyveleri elma iriliğindedir.
Risale-i Nur Külliyatı'nda sadece Mesnevi-i Nuriye'de 4 defa zikredilmektedir. Bunlar;
Sayfa 85'de; Elma ağacına inkılab etmiş bir çekirdeği, hanzale ağacının çekirdeği farzetmek sana müyesser olmaz. Ancak tevehhümle veya bütün elmaların hanzaleye tebdil edilmiş olmasıyla mümkündür ki, bu da muhaldir." ve
103.sayfada; Hanzalenin çekirdeğinde hanzale ağacı mündemiç ve dâhil olduğu gibi, Cehennem'in de küfür ve dalalet tohumunda müstetir bulunduğunu, şuhudî bir yakîn ile müşahede ettim." cümlesinde geçmektedir.
