Kur'an-ı neden okumuyorsunuz diyen çok. Kur'an-ı neden anlamadığımız konusuna nerdeyse hiç değinilmiyor. Halbuki Kur'an unutturulmak istenmiş, manasından uzaklaşmamız istenmiş ve uzaklşaştırılmışız. Zamanla anlamadan okumak, O yüce Kitabımızı büyük oranda terketmemize ya da aramıza mesafe koymaya sebep olmuş. Üstadımız Risale-i Nur gibi bir esere vesile olmakla, Kur'anla aramızdaki irtibatı yeniden canlandırmış. Kur'an-ın mahiyetini, manasını yeniden idrak etmemize vesile olmuş. Risale-i Nur bu açıdan Kur'an-ı (haşa sümme haşa) 2. planda bırakan bir tefsir değil, tersine onun kıymetini anlamamıza ve onu yeniden hayatımıza tatbik etmeye vesile olan bir eser olma özelliği ihtiva etmektedir.
Eleştirileri yapanlar işin iç yüzüne vakıf olmadıklarından, sanki Kurana daha az değer veriliyormuş gibi algılıyorlar. Bunun yanında sırf fitne konusu olsun diye insafsızca bu eleştirileri yapanlar da var. Netice itibariyle yaşanılan hayat en güzel örnektir. Risale-i Nuru Kurandan daha çok okumamız, Kur'an-i bir hayat yaşamamıza mani oluyor mu buna bakmak lazım. Ya da Risale-i Nur okuyanları bu şekilde tenkid edenlerin (bilmediğinden bu tenkidi yapanları tenzih ederiz.) Kur'an a yakınlık derecelerine bakmak lazım.