Cevap: Yirmi Sekizinci Lem'a - Sayfa 421
nev’inden gayet muntazam âkilüllâhm bir kısım hayvânâtı halk etmiş. Eğer o bahriye sıhhiye memurları gayet muntazam vazifelerini îfâ etmeseydiler, deniz yüzü âyine gibi parlamayacaktı. Belki hazîn ve elîm bir bulanıklık gösterecekti.
Hem her günde milyarlarla yabanî hayvanlar ve kuşların cenazelerini toplamakla rû-yi zemini o taaffünattan temizlemek ve zîhayatları o elîm, hazîn manzaralardan kurtarmak için, nezafet ve sıhhiye memurları hükmünde olan kartallar misilli, kerâmetkârâne, gizli ve uzak, beş altı saat mesafeden bir sevk-i Rabbânî ile o cenazenin yerini hisseden, giden ve kaldıran âkilüllâhm kuşları ve vahşî hayvanları halk etmiş. Eğer bu berriye sıhhiyeleri gayet mükemmel, intizamperver ve vazifedar olmasa idiler, zemin yüzü ağlanacak bir şekil alacaktı.
Evet, âkilüllâhm hayvanların helâl rızıkları, vefat etmiş hayvanların etleridir. Hayatta olan hayvanların etleri onlara haramdır. Eğer yeseler, cezâ görürler.
1 حَتّٰى يَقْتَصُّ الْجَمَّاۤءُ مِنَ الْقَرْنَاۤءِ (ev kemâ kàl). Yani, “Boynuzsuz olan hayvanın kısâsı kıyâmette boynuzludan alınır” diye ifade-i hadîsiye gösteriyor ki: Gerçi cesetleri fenâ bulur; fakat ervahları bâkî kalan hayvânât mâbeyninde dahi, onlara münâsip bir tarzda, dâr-ı bekàda mücâzat ve mükâfatları vardır. Ona binâen, canavarlara sağ hayvanların etleri haramdır, denilebilir.
Hem küçücük hayvanların cenazelerini ve nimetin küçücük parçalarını ve tanelerini toplamak vazifesiyle karıncaları nezâfet memurları olarak, hem nimet-i İlâhiyenin küçücük parçalarını teleften ve çiğnemekten ve hakàretten ve abesiyetten sıyânet etmekle ve küçücük hayvânâtın cenazelerini toplamakla, sıhhiye memurları gibi tavzif olunmuşlar.
Aynen onlardan daha mühim, sinekleri dahi, insanın gözüne görünmeyen, hastalıkların mikroplarını ve madde-i semmiyeyi temizlemekle, sinekler muvazzaftırlar. Değil mikropların nâkıleleri, bilâkis, muzır mikropları mass, yani, emmek
[NOT]Dipnot-1 Ahmed bin Hanbel, Müsned, 2: 235[/NOT]
abesiyet: faydasız ve gayesiz oluş |
bahriye sıhhiye memuru: deniz sağlık görevlisi |
| berriye sıhhiyesi: karada yaşayan sağlık görevlisi | bilâkis: tersine |
| binâen: dayanarak | bâkî kalan: kalıcı ve sürekli olan |
| dâr-ı bekà: devamlı ve kalıcı olan âhiret âlemi | elîm: acı ve sıkıntı veren |
| ervah: ruhlar | ev kemâ kàl: veya söylediği gibi |
| fenâ bulmak: yok olmak | hakaret: küçüklük, değersizlik |
| halk etmek: yaratmak | hayvânât: hayvanlar |
| hazîn: hüzün veren, acıklı | ifade-i hadisiye: Hz. Peygamberden (a.s.m.) nakledilen hadisin açıklaması |
| intizamperver: intizamı çok seven, herşeyi tertipli ve düzenli yapan | kerâmetkârâne: kerâmetli bir şekilde |
| kısâs: işlenen bir suçun cezası | kıyâmet: dünyanın yıkılıp harap olmasından sonra kurulacak âhiret âlemi |
| madde-i semmiye: zehirli madde | mass etmek: emmek |
| misilli: benzeri | muntazam: düzenli |
| muvazzaf: görevli | muzır: zararlı |
| mâbeyn: ara | mücâzat: cezalandırma |
| mühim: önemli | mükemmel: kusursuz |
| mükâfat: ödüllendirme | münâsip: benzer, uygun |
| nev’: tür | nezafet: temizlik |
| nimet: rızık olarak verilen şey, lütuf | nimet-i İlâhiye: Allah’ın nimeti, yardımı |
| nâkile: taşıyıcı | rû-yi zemin: yeryüzü |
| rızık: Allah’ın ihsan ettiği nimetler, yiyecekler | sevk-i Rabbânî: her şeyin rabbi olan Allah’ın yönlendirmesi |
| sıhhiye memuru: sağlık görevlisi | sıyânet etmek: korumak |
| taaffünat: çürümeler, kokuşmalar | tavzif olunmak: vazifelendirilmek |
| telef: zayi etme, yok etme | vahşî: yabanî, saldırgan |
| vazifedar: görevli | yabanî: evcilleştirilmemiş, doğal ortamda yaşayan |
| zemin: yer | zîhayat: canlı |
| âkilüllâhm: etçil, etle beslenen | îfâ etme: yerine getirme |
<TBODY>
</TBODY>
