Mustafa CİLASUN Şiirleri

[Mustafa Cilasun]

Gülengöz değil,gönül olmalı, hal inşirahla durulmalı!

Aşkhakkıyla anlaşılmalı
Kaleden nefs olmamalı, firkat sevdasıyla boyanmalı
Azalarsızlamalı, çile ruha haz sunmalı, meşkin deruni ligi irfanla yaşamalı
Dünyayabel bağlayan her kimse, zafiyetlerinin ibretiyle heveslerden arınmalı

Hercan kendince güzeldir
Nebiliyorsa, bilinçaltındakilerin etkisi vardır
Vefakat haliyle barışık olması için himmet ve muhabbete ihtiyaçlıdır
Çareadına teslimiyeti horlanmadan, büyük bir nezaketle dikkate alınmalıdır farklı

Herinsanın yaşadığı evreler vardır
Sosyalbakımdan bilinmeyenlerde farklıdır, acısı saklıdır
Sessizçığlıklar adına feryattır, protest müzik gibi efkârlıdır, imalıdır
Yalnızcaateş yakmaz, elem yıldırmaz, ruhun hicran damlaları asla acıtmaz

Sinedebirikmiş bir gazap varsa
Celallenmekiçin vaktini kolluyorsa, zafiyet içinde buluyorsa
Kalbinve ruhun hakkıyla hakka aşina bulunmayıp, mizacın savuruyorsa
Nefsinbir heyecan yaşamak için çırpınıyorsa, muvazenen çulsuzsa, idrak suskunsa, ağla

Muhakemeetmek erdemdir
Akletmekve iradeye vaziyet etmek, istikametin hülyasıdır
Kimbilir düşlerde neler saklıdır, bahtın kapısı sırlıdır, ayna iradenleorantılıdır
Aşkınedası, sevdanın sedası, basiretin ve kulluğun ikmali için her lahzada ki edeb-iihsandır

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ruhun hicrandamlaları, yalnızlığın insicamında tezahür eder!

Sinenin sırperdeleri vardır
Sukut içindedemlenen ardır, feryadı duyulmayan meyandır
Yaktığı aşikâr olmayan nardır, halin risalesinde ki gamdır, umuda muhtaç kıvamdır
Emeli dışlayan niyazdır,ihsan için ruhunu hasreden vicdandır, mizanı önceleyen dimağ tır

Nefsini hükümdarkılan zavallıdır
Zalimin kararanizanında asilik ve bağyilik, cehaletiyle ithamdır
Mazlumun sahibi Allah’tır,vekâleti inşirah ve ihlas üzere sadık olan vicdandır
Kul olmak, yariçin tasattukta bulunmak, canı vakfetmek için kuşku duymamak aşk-ı sevdadır

Kispet içinde, riyakârlıkbarınmaz
Anlaşılmadıktan sonraezberle, izan barışmaz, tasavvur oluşamaz
Hesapsız yololmaz, yolcu bu divaneliğe dayanamaz, avare olmak aşka bahis olamaz
Akıl yol için,vicdan ruh için, gönül maşuk için nefsin hengâmesine bırakılmaz, his taşıyamaz

Dünya ne kadaryalansa
Ona bel bağlayannefsiyle barışık yol alıyorsa, uyanmıyorsa
Zevkisefası için hala çırpınıyorsa, nur olmaktan maksatlı kaçıyorsa, hakkıbilmiyorsa
Aklıve vicdanı hatta izanı kapalıdır, ruhunda derin bir ıstırap vardır, gönlütutsaktır, hala yaşıyorsa

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Umut hevanınsedasından değil, gönlün didarından ram eylemeli!

Halin insicamındademlenmeli
Arı bir iştiyakla yanmak için bilenmeli, aczi yeti terk etmeli
Kul olmanınbahtiyarlığına erişmek için sinesini şikâyetten men ederek,dirilmeli
Nefesin sahibineiltica ederek her lahzanın himmet ve rahmetiyle muhabbete aşkla erişebilmeli

Beklenir yıllarcalakin gelmez
Umut içindebekleyen gönül buğuz etmez, vicdanı geçit vermez
Sevginin nişanıyüreğe işleyince, yeşeren düşler bir tebessümle sineye sürur zerke derse
Ömür biter, hazanibret-i âlem için nazara yeter, umut son nefeste dahi maşuktan söz eder

Güzel söz, hangi gönleyakışmaz
Aşk, kat a nefs –iemareyle barışmaz, sevdasından kaledilemez
Heva ve heveslermuvazeneye gelmez, akıl ve irade azim siz vuslata gidemez, takat yetişmez
Can çıkmadan huyçıkmaz derler, yanlış beyan ederler, Ruh ve irade nefse hükmetmelidir bilinmez

Vakıf değildircanan derd-i gamıma
Aşikâr eyleyemediğim izanıma, sukutu tercih ettiren vicdanına
Gam dile gelse neolacak, gönül hakkıyla nasıl durulacak, sararan umut neşvemibulacak
Hüzün sağanağı nereye akacak,sinede sürur mu başlayacak, çile nimet adına ruhuma ceht
sunacak

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönüldarda kalmasın, ruh bizar olmasın!


İnsanolarak aczi yetimiz aşikârdır
Kimizaman sehven, kimi an kasten yükleniriz duygulara
Hissiyatımızıno naif berraklığını lekeler ve hırpalarız vakitsiz heveslerle
Ruhunsuhuletinden ve deruni liginden vazgeçer, bir heyecan uğruna neler yapmayız

Haddibilmek, mizanla arkadaşlık etmek
Maveradankorkup kaçmak yerine, anlamaya gayret göstermek
Aklınve iradenin, inşirah rahlesinde ki sabır ve teslimiyetle meşkine ram etmek
Sevgive merhametin, aşkın ve adaletin rahmet nazarıyla şevkine duçar olmak için cehtetmek ne kadar elzemdir

Nevakit şimşek çaksa, gök parıldasa
Yağmurhaşmetini ve celalini hıçkırıklarla yorgun yüreklere anlatsa
Gülmeyehasret gönüller gün yüzüne çıksa, analar hiç kaygılanmadan halini anlatsa
Prangalarvicdanları sızlatmasa, hürriyet adına her hak ve hukuk gün yüzüne çıksa,insanlık hiç utanmasa

Hesap,aklın ve izanın zaruretidir
İradetercih ederken, vicdan sessizliğine bürünürken, gönül gürlemelidir
İnanmak,kanmak, anlamadan yorum yapmak, asılsız olana sarılmak, ne büyük karanlıktır
Şeklenve zahiren temsil ettiğin mefkûren, içini bunaltmayacak, nefsine maceraaratmayacak, hak bir nazardır

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

N’ olur bir an vefakar olsan, vecdininhisarına kansan!

Hiç ağlatmasan,yüreği dağlamayı unuttursan
Sinede korlaşan firkati hatırlasan,suskun mecali artık bıraksan
Ruhunun hicran damlalarıyla barışsan,sine-i süruru en müşfik haliyle yaşassan
Sabır testisini kırmadan, umudukurutmadan, melali usandırmadan, gönül lisanımı anlasan

Nasıl sitem ederim sana, gönülhicranda olsada
Bakamam mehtaba, beni benden alan vuslatınsessiz ve şevksiz edasına
Nazarımı saklarım, kimi görsem temaşaetmekten korkarım, sukunetin bağrına sığınırım
Figan eden kuşun, kanadı kırık mıacaba, boynu bükük dervişin gönül şirazesi yanık mı sula edemem

Segah şarkılar bir başka tesir ediyoryüreğime
Tambur alıp götürüyor hicranın eşşizsenasına, sabır kanaat zerkediyor halime
Lahza ne kadar mücerret, hülyalar ahengebürünüyor, umut kalbimi bereketlendiriyor
Ruhum hiç ses etmese, hazan her vakitsineme refakat etse, hüzün yumağı yinede sürur veriyor

Edebiyattan pek anlamam, şiiri hiçyazamam
Ehl i kalem olan ariflerin huzurunaçıkamam, sadece gönlüme düşeni yazarım
Ömür muvazenem adam olmaya namzetolsun diye çabalarım, mizan sahnesini kat a unutamam
Gönül aşkka adanmalı, sevdasıylayanmlı, her çilede gizlenen hikmeti muhabbetle kuçaklamalı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönülyanmalı, ruhun feyziyle çoşmalı, aşka adanmalı!

Nefesher lahzada ona koşmalı
Müddetincesabırla durulup, kanaatle ram olmalı
Korkulardanarınmalı, yeisten kurtulmalı, meşk içinde cehdiyle uğraşmalı
Varlıkadına enaniyete kapılmadan, taassubiyete bulaşmadan maşuk için yanıp yakarmalı

Kalbinbir efendisi vardır
Rahmetsigasında asıldır, rehberiyette noksansızdır
Onutanımadan ve hatta hakkıyla anlamadan sakınan sineler elbette kuraktır
Nefssenin emrine amade bırakılan sanıktır, iradene ve azmine güvenirsen esen vesağlıktır

Anlamadaninanmak olmaz
Gönülbu minval üzre asla durulmaz, boşlukta yaşanmaz
Haktaklit içinde ki ruhunda barınmaz, edep pişikinliş ile barışık olamaz
Aşk,halindemidir, gönül için şirazedir, nefs için mürebbidir, akıl içinde zan arlanmaz

Gülenazar et, bülbüle temaşa et
Suhuletlesuskun melallerini, hicran içinde ki figanı seyret
“Merhanettenmaraz doğar” derler, basireti göremezden gelirler, arife meylet
Alimiyargılama, ilme zan ile yaklaşma, haddi bilmek erdemdir, nafilede ikame eyleme

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Açmam,açamam sinemi, vurgun yemiş bizar hissimi!

Hangisayfayı açsam, ibret adına bakınsam
Mazileşenmelallerin son umutlarına takılsam, hicranıyle yakınsam
Sosyalstatü adına kendinden geçen nefesleri hakkıyle anlasam, acabaları bıraksam
Ahu zar eden gönlüme söz anlatmayı, sükutunda sebat kılmayı azmederek hüznüylekalsam

Gönülavutulmaz, keşkeler çare olamaz
İradesahibi olmak, tercih hakkını gerekçesiz kullanmak edebe yakışmaz
Gülkeyfiyet için kopartılmaz, aşiyansız kalan kuşu kimse savunmaz, acziyetisorulmaz
Bedevininhalinden kim anlar, çölün kimliği biçareliğe bakar, samimiyet gönülde aşk içinyaşar

Nebatınve hayvanatında ruhu vardır
Berzahgam zerkeden derüni bir hicrandır, araf akıl sahibi için karadır
Ruhunuesir eden, ten için çırpınışlar adına aynadan vazgeçmeyen, nasıl bir vicdandır
Zemheridenkorkma, hazandan kat a sıkılma, bahar adına çırpınan nefse kapılıp macera adınayakınıp ağlama

Dünyadardır, gönül maveradır
Nefsiiçin çırpınan can, nasıl hak ve hakikat için sevdalanacaktır
Aşkınsadrından südur eden teslimiyete sığınacaktır, ihsan adına candan vazgeçecektir
Kitabıcelilde dile gelen ibretler için ruhunda şevki muhabbetle yeşertip,ümitlenecektir

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Aşk, gönlün iksiri, ruhun ilmi, aklın kimliğidir!

Ateş, ten için azaptır, gazaptır
Nefs adına cefadır, heves makamında elim bir ıstıraptır
Gam, lahza sadrından akseden feryattır, hikmetinde gizlenenbilmem ki ne vardır
Beden çürür, toprak sessiz melali bürür, mizan vakti içinsükunetle süzülür, aşk ki kedere bürülür

Aşkın bir sigası vardır, nar içinde ki ardır
Halin kimliğinde ki nazardır, aklın inşirahında hakkaadımdır
Hakikat bağlamında ki sanattır, sırat-ı müstakim adına bakiolan bir vuslattır
Ömür tahtında felahtır, irade ve vicdan namına sultandır,şevk ve azim ihsan eden en mühim sınavdır

Aklını yitirmiş kimi görürsen, kat a ayıplama
Hangi amelin peşine düşerse, arlanmayı bilmezse, olsunkınama
Akıl en büyük nimettir, muhakeme namına makamdır, vicdaniçin şarttır unutma
Hissiyat çok önemlidir ve fakat tasavvur için izan mutlaktır,mihenk hak namına asli olan bir sevdadır

İnsan kimlik kuşkusu yaşamamalı
Hangi sosyal şartlarda hayata gelmişse, bu bakımdan dikkatealınmalı
Ker kim olursa hor ve hakir görmekten kaçınmalı, rahmetinbanisi kimdir unutulmamalı
Her bir hadiseye rahmet nazarıyla bakmalı, imtihanın nevakit zuhur edeceği ibretle okunmalı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Sil gözyaşlarını, yüreğini burkansuskun umutlarını!

Ağlamak ne kadarzarif bir hissiyat
Duygulargünyüzüne çıkarken, melulleşen şevk biterken sanki hal bitap
Emel e sıragelmeden, heves henüz filizlenmeden, gönül lisanı sürur içinde mi harap
Yazmakistersin, muhabbet için zarif yürek beklersin, her lahzada bin bir mecradan geçersinne tuhaf

Bir dilencikadın gördüm, yamandı
Kendini ikazeden kim varsa en galiz küfürler ederek hırlaşan meramdı
İçinde bekleyennezaketi ve edebi unutan nacardı, insan bu kadar mı vahşi sorardım
Kocası içermiş,çocukları perişanlık içinde beklemiş, hergün böyle yaşamak kaderim deyince,morardım

İnsan öncelikleruhuyla barışık olmalı
Aklını vevicdanını töre ve adet üzre karartmamalı, iradeyi iyi kavramalı
Her tercihte neyaptığını sorgulayıp, nemelazımcılığa kaçmaktan gönlünü arındırmalı
Köle olduğununfarkına varmalı, her kim saikse bu prangalardan kurtulmak için çırpınmalı

Annem gariplereçok acırdı
Sanki içindeyaşatırdı, nasıl çırpınırdı, gönlü onlara çok açıktı
Kolay değildi,iki analığın elinde beş günlük annesiz kalıp büyümek, adeta gazaptı
Anlatırdırahmetlik neler çektiklerini, benim yaşadıklarımı kimseler yaşamasın diyeyanardı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hicran ne ulvi hissiyat, hüzün ne ibretli bir hayat!

Hayatın işvesidir, sinenin şirazesidir
Hissiyat ancak onunla bereketlidir, halinde nice sırlargizlidir
Güz, ruhumda mevcut olan derin bir izdir, her lahzasında neibretler sebepti
Edebe mugayyir ne varsa cehlin ve bilinçsizliğin nazarındamahcubiyete münasip muhasiptir

İnsanın gönlü gülmeli,gam a ne demeli
Bir ömür çileyle yoğrulan yürekler, titremeye ramak kalmışmelaller bilmeli
Külfetin gerekçesi, nimete muhatap olmaktır, maksadına matufkalmak asıldır demeli
Her ne sebeple boyun bükülmüşse kat a yeise düşmemeli,umudun bir vakti var aşkla dirilmeli

Hüzzam makamında bir ut taksimi dinle
Bir bir sırala aklından geçen ve ibrete sebep teşkil edengaileleri
Halin hamsa, yüreğin hala nazargah olmaktan uzaksa, edeparanmayan sızıysa
Aklını ve izanını yokla, iradende ki zafiyeti savunma, hesapedilmeyen lahza yok elhak bilmelisin yorulma

Serkeş ve bağyi kimi görsen vakit ayırma
Hissiyatına ve sinirlerine hakim olmıyorsan merak edipyaklaşma
Pişkin ve rezil bir can gelirse sukunetle dinle, onun bıçkınnefsini kabartma, içine dalma
İnsanın ihsanı ve ihlasıruhundan neşet etmeli, heva ve hevesler asla gönüle zülüm ektirmemeli

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Tasavvur hakka adanmalı, nazar nefsten kurtulmalı!

Sadrı vecde getiren aşk olmalı
Hal, sabır ile durulmalı, azim hevanın keyfiyetinesunulmamalı
İhlas ruhun senası ve vakarıyla kuşanmalı, mizan aklın veiradenin mihengi sayılmalı
Aline yabancı olan, mizacını değişmez sanan, kul olmanın acziyetiniedebiyle yudumlamayan aşktan anlamaz

Yar, nefsin yelpazesi değil arıdır
Hak nazarıyle cemali temaşa eylemeyen, edebin urbasınıgiymeyen uryandır
Derviş hassasiyet içinde ki nefrestir, hak için feday-ı canolmaya karar kılmış gedadır
Şevki ve vecdi aşkın inşirahından tezahür eder, halivicdanlaşmış adaktır, gama çok yabancıdır

Aklı ve vicdanı nefsin eline bırakmak
Bin bir bela ve musibet hak adına muhasebe edilmezse, kadersuçlanırsa acınmak
Dünya insanı olmaktan öte, vakit geçirmek, nedensiznefeslenmek, ideal sahibi olmadan ölmek azaptır
Cennet ve cehennem iradenin ve aklın mizan hassasiyetinde kiokuludur, ihlas ve izan hak için bahşedilmiş noktadır

Bir yaşlı ve özürlü teyze gördüm
Kimbilir halinden ne kadar bizardı, yürümek adına fevkaladegörünen cefaydı
Dikkat kesildim, lütfedilen ibretle irkildim, kahkahasıkulakğı tırmalayan kızlar gülüşüyordu, acıydı
İçim parçalandı, sinem daraldı, o zavallı ve budala kızlar adınahayıflandım, güya okuyorlardı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Dil susar, gönül ağlar, ruhumuzdan hicran akar!

Kim bilir ne kadar yaralı bir nefes
Biçarelik sanki üzerine geçirilmişçuha bir kafes, bakınıyor sessizce
Derinliğin kaybolan izlerinesığınıyor, sessizliğin girdabında ne kadar yoruluyor kimsesiz
Nereye gidiyor, kimi bekliyoretrafına o kadar kayıtsız ki, kimseden habersiz hissiz ve şevksizdi biçare yaşlıkadın

Yanına yaklaşıp sual etmekistiyorum
Yapabileceğim her ne varsa sunmakve o hazin haline deva olmayı diliyorum
Ve fakat çok çekiniyorum, hissiyatınıdüşünüyorum, o an acabalarda geziniyor ve üzülüyorum
Kim bilir neydi derdi, bu haledüşüren kederi, yalnızlık ikliminde savrulan mecali diye sessizce düşünüyorum

İnsan niçin unutur şevki ve neşeyi
Ruhundan nükseden işveyi, aklın veirfanın vecdini, dumura uğratır her şeyi
Neden yok olur düşleri, ömrünöznesi olan umutları, sere serpe, naçar bir halde çırpınışları
Hissiyat en berrak renktir, heva veheyecan bedelli bir elektriktir, akıl ve irade bunun için azme bağlı olanzindeliktir

Nitelik gönül dilinde ki ihlâsın şartıdır
İhlâsın ihata etmediği her amelnefsin ve hevesin riyasıdır, cilasıdır
Amel ve zikir riyayı kabul etmez,bin bir hal içinde ki edayıda naif eylemez, arlanmak haktır
“Aklın ve mantığın kabul etmediği”derler ve fakat kapasitesi nasıl artar ilgilenmezler, bilmeden hükmetmeyimarifet addederler, tuhaftır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Haşyet ruhun bağrında edeptir, korku nefs için gariptir!

Her doğan beşer insan olmak için yaşar
İnsanlık ise ivazsız ona bakar, sosyal denge tekabüle anlamkatar
Örf ve adet hak üzere tanzim olmuşsa şevkle coşar, asabiyetcehlindir edep sahibi bakar
İbret almak nasiptir, dimağ için caziptir, izan adına taliptir,kul olmak, aklın ikmalinde anlama koşar

Dünyaya gelen sabi kimden ne bekler
Ağlamak ve ağlatmak hangi yürekte keder, gamsızlık ne büyükdert, kim eker
Akıl bilgi ve görgüye taliptir, irade azim için gerekçedir,muhakeme mizana bedel edeptir
Adalet hak üzere olmak ve adil bir şekilde hukuka riayetettirmenin dengesidir, yoksa vicdanı pasif olan insandan ne beklenmelidir

Azınlık hakları devletin güvencesinde olmalıdır
Devlet bireyin hakkını koruyan ve teslim eden ve onun içinvar olan ahenktir
Hakları gasp edilmiş, mazisi kasten silinmiş, devletikorumak adına korkunç katliamlar yapılmış, hangi gerekçeyle elbetyargılanmalıdır
Kendi makam ve geleceğini temin etmek için devleti çıkarıadına kullanan her kimse, ruhuna ve kalbine bigâne kalan namerttir

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hangi gamı serdetsem deva yok, çare firkatleşiyor sinedeçok!

Gönül yanarken, hasret melali üzerken
Gözler biçare olarak umut adına ederken, boyun bükülüyor
Mehtap halime sesleniyor, sabır yumağı içimde büyüyor, sözdüş e esir olup üşütüyor
Seslenemiyorum, kimselere içimi ayan edemiyorum, korkununeşiğinde ne düşünüyorum

Bin bir sual geçiyor içimden, soramıyorum
Murat adına haz almaktan neden bu kadar uzaklaşıyorum
Niçin yılgınlık hazanında, güz mevsiminin kucağındabocalıyorum, ne yapıyorum
Dokunduğum yaprağın, çamurlaşan toprağın, tenimi yalnızbırakmayan ayazın farkındayım

Can, canana mı adanmalı, onun için ağlamalı
Yakan ve acıtan elem ruha azap yaşatmamalı, gönül pak olmalı
Feveran eden hal bu kadar perişan olmadan, bir ömrü muhabbetve sürura bırakmalı
Hak adına kalbin dili payidar olmalı, hınç ve hırs sevgiyebulaşmadan, sevdası için coşmalı

İnsan öncelikle nefesin sahibine kul olmalı
Riyadan ve zandan kurtulup ruhunu arındırmalı, gönül mesrurkalmalı
Akıl nimetini ve irade ulviyetini yadsımadan hakkıyladimağsıyla birlikte farkını edinmeli
Ne oldum demeden, kimliği ve niteliği konusunda ihlasınşevkini halinde ve edebince dert edinmeli

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hüzün sinemin ahı, ruhumun hicran sevdası!

Suskun ve sakin bir şekilde
Billür bağlarının ibret sunan sokaklarında ilerliyorum
O kadar asude ve berrakki kuş sesleri ve sincap oynaşmalarıdikkatimi çekiyor
Kimseler yok, sanki terkedilmiş koylardan birisi, keşfe aç halet-i ruhiyesi birşeyler söylüyor, gönül dilindenzihnime zerkediyor

Her ne hikmetse böylesi mekanlar beni celbediyor
Alıp en bakir hislerimin dile geldiği suhuleti vadediyor,sürur veriyor
Mazi ve ati serencamından, gönülde ukteleşen sızıdan, gama iten yadındanvazgeçmiyor
Onca yaşanmışlığın sayfalarını yeniden yaşatıyor ve sessizcehesabanı hatırlatıp, mizanın ulviyetini ruhumda hissettiriyor

Bağlar ne kadar bakımlı, göçmeler adına
Üçaylıkta olsa mekan değiştirmek, toprakla bütünleşmek, öznamına
Ahirin halinde can bulmak, faniliğin esaretinden kurtulmakiçin düşlerin fikriyata galebe çaldığıdevran
İnsan nam salmak için, dünyayı içinde yaşatmamalı, varlıkiçin kimliğinden ve imanından ödün vermeden geleceğin hesabıyla yol almayaadanmalı

Susadığımı hissediyorum ve etrafa bakınıyorum
Bir yudum su için acabaların tınısıyla, yol, yordambilenlerin hatırasıyla k karşılaşıyorum
Kendi halinde ve sessizlik içinde ince bir çizgiyle akanhayret çeşmesini farkediyorum ve etkileniyorum
Hazan ve hüzün bağ kültürüyle ziyadesiyle anlamlıdır, göçüpgidenler adına ne acıdır, hatırat olarak ne kaldıysa gönülde hicran içindeyaşanmaktadır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Edep kalbin zineti, ruhun ülfeti, nefsin mahiyeti olmalı!

İnsan sadece bilgiyle seyran edemez
Arifin hissiyatını bilemez, hassasiyette boy ölçüşemez
Basiret kul için bir lütuftur, maddi ve manevi nimet adına duruştur,ötelenemez
Hasta ve düşkün bir nefesin hali her nasıl acziyettekalırsa, inançsız azimde insanı farkettirmeden yolda bırakır, düşünmez

Aşka ram olan gönül olmalı, nefs değil
Heves aklı ve izanı karartmamalı, vicdan ve idraki dumura uğratmamalı
Her niyet hakkın mahsadına mtuf olmalı, hata ve veballerkasıtla barışık bulunmamalı
Her kelam kalbin dili olmak için gayrete dücar olmalı,bahaneler aklı ve kalbi yormaması için irade rol almalı

Sevdanın engin bir çilesi ve firkati bulunmalı
Aşkına ram olunmayan bir sevda ruhun sigasında olmaktansakınmalı
Kul, ruhun emanetçisi, bedenin bekçisi, hevesi hakikatlebuluşturmanın gayesi, unutmamalı
Nefs asla tatmin olmaz,takat kesilse bile aklı durdurmaz,hinlik adına kimseyi rakip tanımz, kat a bu gerçek hatırlanmalı

Düşkünün hevası olsada amele matuf değildir
Düşler içinde çırpınmaya başlayan bencilenin tekidir, ahetmesi peşindir
Edebi olmayanın, adap ve muaşeret adına kaygısı bulunmaz,dünyayı karşısına alır sıkılmaz
Mizan için kaygısı ve çabası olmaz, taklit ve örfü içinmuhakeme tanımaz, cehil içinde bulunmaktan asabiyeti bırakmaz

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Düşme zaafın peşine, nefsin hevesine elhak yerinme!

Dokunma kalbine naiftir kırılır
Kristalden ziyade zariftir, bir nazar, bir kelam içinsaçılır
Gönül kitabı hakkıyla okunmalı, asla nefsi yelpazeyebırakılıp sunulmamalı
Hak için sevdasında yol almalı, aşkın sedasıyla arınmalı,ruhunu halin kaptanı yapmalı

Kitab-ıcelil akla hitap eder
İrfan davet ederek, ibretlik hadiseleri gözler önüne serer
İrade sahibi olduğuna hükmeder, hassasiyet için inşirah veihsana işaret eyler
Mükelefiyet için müddeti bekler, nesebinden emin olmanıdiler, kula kulluğu reddeder

İnsanın gönlü gülmisali açılmalı
Masumiyeti ve sadakatiyle kimseyimüteredditliğe düşürmemeli
Nazar eden her nefese eminlik ilhamını vermeli, zan ve gamadüşürmeden serdetmeli
Aşkın en naif farkındalığıyle sukut eyleyip, dert veşikayetini ortalara kat a sermemeli

Yaratılana hiçbir zaman bahane bulma
Sana cazip gelmeyen ne varsa sır gibi sakla unutma, hikmetiara
İnsanın urbası temiz olsa ne çıkar, kalbi ve zihni hak vehakikatten ari olmamalı
Gülmek için bahane arama, düşünmek için her fırsatı muvazeneetmek için kolla unutma

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Halin melali, edebin tabii hali, kalp inşiraha tabi!

Sukut ettiren bir ikram var
Her lahza kısmete ve nasibince akar
Ruh itminan içinde susar, gönül her umuda kapı aralar
Niyet maruf için sabra kanar, akılve izana bakar, gam o vakit ne işe yarar

Her gönül güzel için yanar
Ten içinde ki güzellik neye yarar,kalp muhabbeti arar
Haktan arileşen haz nardır, edebindirliğinden nükseden ar, eşşiz bir bahardır
Gönül aşka ram olmalı, nefsi emellerdenarınmalı, vuslat için yanmaya şevkle namzet olmalı

Ne kerem ve ne de aslı
Sevdası asırlardır teslimiyet ve sadakatteki muratta saklı
İnsan farkında lığa talip olmalı,nitelik hususunda azmi bırakmadan koşmalı
Sevdasıdır insanı erdemli kılan,sabır ve vefasıdır fedakârlığında saklı bulunan unutulmamalıdır

İnsan ruhu ve kalbinden nüksedeniyazmalı
Yazmak için bahaneleresığınmamalı, riya adına gayrete adanmamalı
Edepsiz bir edebiyat çalışmasınefsin yılgın ve asilik içinde ki çırpınışlarının adıdır
Böyle bir çalışmaya talip olan vetaraf bulan her fikriyat zavallıdır, gönül şirazesi için ne kadar ıstıraptır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ey sitemin demi, yüreğin firkati ah u figan eyleme!

İnsan edebin rüknünde kemale erişir
Gönül dilini öğrenir, sabrı ar bilir, nasibince ümitlenir
Ne garaz ve ne de kin için heveslenir, heva ve hevesi nefsinhülyasına verir
Umut için diridir, şevkin ve azminbereketine imrenir, hesapsız zanlar için aklı ve iradeyi önerir

Sukutu her nedense severim
Düşlerim ve düşüncelerim içintefekkür ve tahayyul etmeyi dilerim
Okumayı nasılda severim, öğrendikçecahilliğime elhak kederlenir, boyun bükerim
Arif ve abidin ilim vebasiretinden nasiplenmeyi hedeflerim, taklit üzere olmak ve karar kılmaktanürkerim

Ey yar, gönül lisanı halinicmalidir
Ruh ve vicdan ülfetinden nüksedenmeyandır, hak için beyandır
Huzur ve dirliğin teminatı, aklınve iradenin vuslata ram olan sadakat şiarıdır
Mahşer ruhun ve nefsin vuzuhundaki hakikattir, hevesin perdelerine esaret olan anzacak bir vallıdır

Kahkaha atarken halime yanarım
Ruhumun derinliklerinde kidehlizler için çaresiz ağlarım
Anlamaktan sakınan her kimseibretle haline bakarım, hangi korkuların esiridir sorarım
Azap, kabre hasredilemez,cehendemin dengine erişemez, cennet içiiyelern taklit ve takiyeler ihlas mertebsindengeçmez korkarım

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ruhumun sessiz melali, yüreğimin hicran payesi!

Evet, artık gülemezsin, hüzünlüsün
Temaşa eden yüreğin en elim kederisin, yadedilen çaresin
Hüzün vurmuş her yanını, suskun gözyaşlarını, solmaya yüztutan umutlarını hazinsin
Kader risalesindeneler saklı, sanki farklı zamanlardan kaynaklı, nasibe koşmak, şevk ile yolalmak halis gönüllere kaldı, bilesin

Göçüp gitmeden bir kitap yazmak isterdin
Kimbilir ne kadarda ümitlenirdin, araştırmak adına çırpınıpdidinirdin
Ne vakit karşılaşsak garip halime gülerdin, sığdüşüncelerimi belki merak eder, sual ederdin
Kalbin dil olmak konusunda ki hassasiyetimi, utandıracakkadar önüme sererdin, terleyip, sıkılarak sukut etmeyi yeğlerdim

Yılmaz azmin ve çalışmaların sayesinde
Ümit ettiğin dünya makamına erişmiştin, henüz yeni görevyerine gitmiştin
Din ateşesi olarak atanmış ve büyük bir sürurlamemnuniyetini ve mutluluğunu dostlarla paylaşıyordun, sevincin arefesinde
Kısa bir vakit sonra acilen gelmiştin ve acziyet içindenefes nefese serzenişler içindeydin, sanki “çok erken” der gibiydin

İlik nakli yapıldı çok zor olmasına rağmen
Sen yine mütebessim bir halde ve bin hüzün içinde melalinisedetmiyordun
Dünya hazzı ve muradı seni yormuştu, imanın asıldı, kanaatinvardı ve fakat zengin olmak feryadı bir türlü dinmiyordu
Şimdi ne oldu, dünyalık adına ne varsa burda kaldı, iyilikve inayetin seninle yol aldı, şahit olmak ve ibretle yadetmek bana kaldı

Mustafa CİLASUN