Mustafa CİLASUN Şiirleri

[Mustafa Cilasun]

Ruh aşkın, gönül vuslatın, akıl mizan firkati yaşar!

Merak, ilmin kapısı ve gedasıdır
Akıl için şavktır, gönül için inşirahtır, dimağ sigasındavahadır
Bilmek, anlamak, kavramak öğrenmek istidadıyla takvadır,hassasiyette hak vardır
Anlamadan inanmak, kavramadan okumak, taklit üzere yaşamak gazaptır,irade bunun için asıl olan vakıadır

Saflık ve miskinlik neye delalettir
Aklın ve izanın emaneti, iradeyi esir etmek feryadıdır, ar-ıayıptır
İnsan olmak, hak ve hukukunu bilmekle orantılı olansorumluluktur, cehalet hastalıktır
Kul, kalbiyle barışık olmalı, ruhunun serencamında gazapbulunmamalı, sevdasıyla sürura ram olmakiçin çoşmalıdır

Vicdanı ihsan ve inayet şevkle besler
Arfin ilmi ve fenni sadakat içinde nar olan aşktır, zühtiçinde haşrolan vefadır
Nefs terbiye edildikçe, hakikate ram eylendikçe ihtiyaçtır,azap etmek kime yakışır, cefadır
Edep ne kadar naif bir ikram ve irfandır, iman adınaşarttır, ihlas makamında en latif iltifattır, onsuz hak akla ziyandır

Dert, kulun dahli olmadan suduredendir
Baht adına nekadar sarihtir, şekşüphe götürmeyen bir hakikattir
Ve fakat aklın ve iradenin kastendahil edilerek tercih edilmişse cefasıda nefse aittir
Ruh ve kalp hakka vasıl olmak vekulluk yapmak adana verilmiş zamandır, teslimiyet ve umut deva için vesiley-ilahzadır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ruhum yaralı, biçare gönlüm hicrana sevdalı!

Bilmem ki hangi kelam kifayet ediyor
Sabrın edebine, izanın saadetine sukut etmek kar etmiyor
Hüzün hali sineyi dağlıyor, düşler, düşüncelere ram olmakiçin geçit vermiyor
Umut soluyor, şevk sarsılıyor, neşe kaybolup, ruhumu sızlatıyor,arayış ve firkat iştiyakı dinmek bilmiyor

Gül misali naif ve zarif olmak isterdim
Bağyi ve bedevi halin berduşluğundan sıyrılmayı dilerdim
Gülen gözü, asude gönlü, ülfetli simaları görünce içimgider, ah u figan ederdim
İmrenmek ve ibret almak adına nazar etmeyi nasıl iştiyakla isterve muhabbet etmeyi ne çok hissederdim

Arzular muvazene içinde olmalıdır
İrade hevese boğulmadan yol alıp, aklı dumura uğratmamalıdır
Pasif vicdan, gönlü yaralar, ruhu daraltıp hissiyatı tarumarederek ufku karartmamalıdır
İnsan gönül gözüyle temaşa etmeyi, basiret içinde yaşamayı,erdem ve fazilete ram olmayı arzulayıp, yol almalıdır
Kalbin ve ruhun şerefi Rabbimiz tarafından vaat edilmiş birhakikattir, onsuz heves kulu felaha mı erdirecektir, izana sorulmalıdır

Habibi Kibriya hakkıyla tanınmadıkça meşk olmaz
Kulluk kimliği ve hassasiyeti halin mecrasındafilizlenmeyince, iman aşkla buluşamaz
Ömür, ecele havale edilmiş bir sırr-ı sevdadır, akıl veirade bakımından kitabı yazılan bir idrak timsali romandır, kuşku duyulmaz
Mizan kime hasret, Arasat ne büyük ve haşyete amil saadet,ihlas ve inayet vuslata tabi kılınan bir hassasiyet-i saadet, kul hakikattenkurtulamaz

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Yar olmak, vefa ve feda adına adanmaktır!

Aşk, vefanın sadakati ve fecridir
Gönül ikliminin sultanı ve hakka vasıl olmanın şiarıdır
Nar o vakit bizardır, sevdası sukut-u nidadır, ruh süruriçinde ki ar-ı feryattır
Ne vakit gam yol eylese, keder sineyi inletse, sabır ecirletafetinde ki kanaattır, nefse bel bağlatmaz

İnsan sevgiyle yol almanın ehli olmalı
Ruh ve kalp hassasiyete ayarlı, asabiyete kapalıdır,unutmamalı
Nefsi temayüzler ihlası yıpratır, aklı ve fikri garazlaştırır,vicdanı cansızlaştırır, son bulmalı
Hasret ve firkat latif yüreklerin serencamından nüksedenmelaldir, nefse geçit vermeyen bir hakkı celaldir, var olmalı

Her nefis ölümü tatacaktır, hakla buluşacaktır
Aşk ve sevdaya yabancı olan gönüller, sadece yaşamak adınasolacaktır
Hazan ruhun insicamında okunacak, kalbin hicran meyanımeftun eden ibrete koşacaktır
Feda olmaya namzer gönül, ihsana bağlanan fikir, hanifliğeducar azim huzur içinde ve asude hale kanacaktır

Aşk, halin demi olmaktan çıkıp, ruha turaptır
Kul olmak, nasibi hakikat adına azim ve iradeye bağlanmışvuslattır
Baht kendi halinde zuhur edecek vakittir, kast içinde kitercihler nefsinden temayül etmiş kusur ve kabahattır
İnsan şerefe ve onura layık olmak için hakka adanmışlığatalip olmalı, aşkın kollarında sevdasıyla nur olmak için coşmalı, akıl ve izaniçin farktır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gücün sözü değil, sözün gücü asıldır, haktır!


Gücün ve kuvvetin asli sahibi yardır
Akıl ve azme teslim edilmiş olan bela adına imtihandır
Sır olan, esrarın içinde anlam bulan kuvvet kulluğunikmalinde ki vefay-ı sanattır
Nefes vakte tabi, kalp nazar gâh olmaya sevdalı, ruhhilkatine ne kadar yabancı merak aslonan zihni ferahlılıktır

Tagutu ve belamı bilmeyen azdır
Nefs adına şöhrete adanmış zavallılıktır, kahır içindekahreden nazardır
İlah olmaya heveslenen, kibir ve enaniyetten ödün vermeyen,gücü kendinde gören arsızdır
İnsanı ve toplumu hiçe sayan, şart koşan, tehdidi sıralayan,esir etmeyi reva gören kalbi karartılmış ahmaktır

İnsan ancak bilgi ve edebiyle irfan sahibidir
Ruhu ve kalbi letayıflar adına ceht eden, haktan kat avazgeçmeyen nasiptir
İnsan aklı kadar, akıl bilgi kadar düşünebilir, tasavvuretmek, edebilmek ziyadeyi gerektirir
Bu bakımdan ruh ölüme yabancı olduğu kadar, kalpte cehaleteyabancıdır, akıl azmin ve emeğin hasredilmesinden hâsıl olan hakkı galiptir

İnsan neden meydana geldiğini önemsemeli
Şek ve zan içinde varlığına temayül edip, nefsi emareyle nazaretmemeli
Mazlum sahipsiz değildir, söz güce nispet edilen riyadadeğildir, kalem ve kelam hak adına ve insan varlığına hizmet için vaat edilmiş furkandır,bilinmeli
Gözün kaşa ihtiyaçlı olduğu kadar, ruhunda ihsan ve irfankapısında ki takvaya ihtiyacı olduğu muhakkaktır, yoksa kalbe ne demeli

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ruh, kalbin iştiyakı ve aklın irfan sedasına ramdır!

Her can hilkati üzere anlamlıdır
Sosyal ve siyasal olgular ve nasibe düçar olan vakıalarsünnetullahtır
Kul, kısmeti ve sıratı bulmak için yükümlüdür, düşlemek,tahayyül için hakk-ı nazardır
Sabi kalbin diliyle konuşur, şefkat ve muhabbet nesep ve şartlaragöre bahşedilmiş ülvi kanaattır

Ruhun muhayyilesi şuurdur
Ve fakat aklın ve iradenin tercihlerinde yapısı gereği suskundur
Kalp bir bakıma akıldır, narı ve süruru fark edebilen vemenbasında besleyen ufuktur
Edep, kalbin ve ruhun ziyadesiyle aşina olduğu ve onunlaancak asude bulunduğu itibar-i murattır

İnsan celal sıfatından vazgeçemez
Lakin, ruhunu ve gönlünü cehlin asabiyetine tevdi ederekgülemez
Her kim arsız ve pişkinse iman ve vicdan konusunda tedaviyemuhtaç bir zandır, düşünmez
Nisa her bakımdan hükümran olmamalı, tahakküm etmeye meyyalhali asla unutulmamalı, tanıdığı hürriyet sürur bahşetmez

Adam, ruhu ve kalbinin şiarıyla namdır
Zan ve asabiyeti önceleyip hakkı gasp eden can, ne tuhafmeramdır
İnsan sadece Rabbine kul olursa, irade ve nefesin sahibiolduğunu bilirse, kölelik ruhuna ne müthiş azaptır
Nisa aklı ve hürriyeti, erkek nispetinde bahşedilenvicdandır, edebiyle namdır, nefsi mülahazalar kalbine zarar veren marazdır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönül küreği ummana ramdır, aşk sırr-ı figandır!

Yalnızlık ne kadar derin hicrandır
Ruhun sessizliğinden nükseden ümit şevk-i hülyadır
Rüya, bilinçaltından akseden nidadır, düşünmek ve hükümvermek manidardır
Umut, bilmeden şahit olmadan, tanımadan, tasavvurdayaşatmadan meyanına yabandıdır, susuz ve solgun bir sancıdır

Sevdası umut olmayan kalp nasıl vicdandır
Rahmetin edasında dinmeyen bir vakit, sabr-ı suphandır
Hakka kanaat teslimiyetteki ardır, azmetmek bereketini vekısmetini artırır
Maruf üzere bulunmak asıldır, münker her vakit ruhu ve kalbiyıpratan azab-ı bühtandır

Varlık aşk-ı sevda adına ardır, sukut nardır
Hassasiyet için adap ve muaşereti, hissiyata tesir ve nedenimakamdır
Kişi sadece yaşayan değil, her şart ve sosyal yapıdainsan ve kul olma konusunda icbardır
Yoksa gönül fermana muhalif topraktır, ayrık otlarına terkedilmiş kuraktır, murat sevdasından uzaktır

İnsan nereye gider, yol nerede biter
Akıl ve izan bilgiyle düşünmeye ve muhakeme etmeye iltifateder
Vicdan bahşedilmiş en müthiş değer, aktif halde sürurlaicabet eder, pasif edilmek aline keder
Aşk, ilmin ve halin basirete ducar olan hazzından yol alır,nefs ve cehlin hevesinden derd-e kalır, aklı ve azmi karartır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ey sevgili, hal bizar oldu, umutlar soldu!

Hangi vaktin halinden söz edeyim
Geçmişin izlerini nasıl dile getirip, aşikar eyleyim
Kabahat ve gariplikleri nasıl izah edeyim, kalbimle ne kadarkefildim
Heves adına, heyecan yaşamak arzusuyla, hangi çırpınışlarıniçinde yoğrulan hederdim

Akıl her ne kadar sadıksa
Heva ve hevesler hali kuşatmışsa, vicdan susmuşsa
Gönül ne yapsın, irade hangi azmin dırayetiyle kapılarını hazzakapatsın
Hayat sanılan her türlü serkeşlikler, edep ve irfanıkatleden densizlikler ruhumu sessizce ağlatsın

Sevgi ne kadar naif ve latif
Neden bu kadar hoyrat ve hakir bir biçimde nazar ediyoruz
Kalbi muhabbeti neden istismar etmek için gayrete giriyoruz,hala kimi avutuyoruz
Ey sevgili bu kadar hale ve fikre yabancıyken nasıl anlamakve idrakiyle yaşamaktan söz edeyim

Hergün neden riya içinde salınırız
Niçin “nederler”i en önemli mazhariyet yaparak dikkatealırız
Hala başkaları için mi yarışırız, imtiyaz sahibi olmak adınaneden kalbi kandırırız
Yar derken, aşktan söz ederken, kelamın kemaliyet ve edebiniruh ve kalp dirliğinde hissederek, ömrü muhabbete ram eylemeliyiz

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

İçimde derin bir sızı var, sessizce yaşlar akar!

Düşünmek bazen ağır geliyor
Şevk ve hissiyat buruklaşıyor, hüzün içimde büyüyor
Ne kadar boş ver desem, o an çaresizliğimi dile getirsemyinede umut bitmiyor
Yalnızlık ve sessizlik ruhuma derin bir keder bahşediyor,sukutun keyfiyeti sabrıma sesleniyor

İnsan elbette ki umuda bel bağlar
Ve fakat nasibin tevdi edilme vakti kimbilir hangi bahttayazar
Heves ve arzu geçici bir bahar, dimağ ve tasavvur tefekkürünirfan ve ihsanına bakar
Hazan ibrete ve iltifata tabii bir nazar, her umut, emelolmadıkça azim ve sadakate asude bir şekilde koşar

İnsan ihlasın şevkiyle hazzı yaşar
Tevazuu ve inayetle rızaya koşar, kalpte hangi vakit inşirah açar
Nazargah olmaya, hak için bakmaya, riyadan uzaklaşmaya,aşkın sadrıyla kul olmaya bakar
Sevda firkati ruhun en mümtaz vasfında yaşar, vuslat hicranıçile olmaktan çıkar, nefs teskiye olmak için melül halde bir nacar

Gözler yollarda kalır, merak taçlanır
Beklenen haber ve nefesin muhabbeti har olur açığa çıkar
Kim kara günü sever, telaşın içinde gülmek için can çeker,ecele nispet edep ağlar
Aklına ve kalbine yabancı olan, bilgi ve metanetten hisesinidoldurmayan, şakınlık içinde ve çaresizlik bendinde bocalar

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönül ummandır, nar-ı aşk için eşşiz mekandır!

Gönül boş olursa, gözler ağlamaz
Kalbinden bihaber nefes için irşat fikri vuzuha eriştirmez
Muhakeme yalnız nefs için hasredilemez, akıl ve izandimağdan vazgeçemez
İnanmak, kanmak değildir, aklın ve azmin irfan perdesindenibret çıkartıp, teslim-i kalp ile şahitliği kavramaktır

Düşen ve solan bir yaprak misali
Toprağın bağrına hasret kadre gibi, kuvvet mesabesinde kiesen tipi
Yolunu kaybetmiş sabinin melül hali, sessiz çığlığıninkişafında ki erdem timsali
Nefes vaktin tecellisinde ki ritminden şüphe duymadan yolalıyorsa, kalpte öyle ümitle sürur içinde düşünüp taat etmeli

Nefs kimi zaman ataleti cebrediyor
Miskinlik içinde öngörülen zühtü öne çıkartıyor, şekliyetsanki azmediliyor
Sosyal yapı, devinim halinde ki afakı nedense dikkate mucipgörülmüyor, avuntu yetiyor
İnsan ve kul evrensellik modunda bir nazara ve fikriyatahaiz olmalı ve münasebetlerini bu noktay-ı kalpten yapılandırmalı

Kitab-ı celili ne kadar hatmetsek
Ve hatta hafızlık konusundaki ısrarımızdan kimseye tavizvermesek
Sahabe devrinde ki hafız sayısını altı olduğunu kalben veruhen idrak ederek kitabın manasını kavrayabilsek
Efendimizin yalın ve mütevazi hayat felsefesini venaifliğinde ki hassasiyeti hayatımıza aksettirmek için cehd-ü gayrete yönelsek…

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hicranla geçen günleri hasretle anarken ağlarım!

Ne vakit bir dalgın can görsem
Uzaklardan halinin serencamında bir vakit kederle eylensem
Düşlerin insicamına ne desem, düşünmenin ufkumda ki gamınaah uzar etsem
Acaba kimbilir deyip, o melül mecalinin perdelerini hiççekmeden niyaz etsem ve tebessüm ederek geriye çekilsem

Her doğan can beşer olarak varolur
Ancak sosyal denge ve sünnetullahın gereği sabiye her gönülyar olur
Kimsesizlik ne kadar meşekkatli ve elim bir hissiyatayazında nefeslenemek nar olur
Hazan afakımda timsallenen ibretin şiarında halimin herlahzasına duçar olur, şad-u şevkin icmalinde hazz-ı efkar ar olur

Rabbime ne kadar hamt etsem azdır
Artık ömrümün uzatmalarını yaşadığım hak ve hakikat –ikramdır
Hekimler neler söylemişlerdi, artık yolun sonu olabilir diyenezaketle tenbihlemişlerdi, nasıl meraktı
Refikam ne güzel ve ne kadar zarif bir eda ile bakarkensakın hayı adeta haykırıyordu, opera olmamamı istiyordu

Ey ehlim, gönlümün süruru zevcem
Neden bu kadar telaş içindesin, yoksa gideceğim yerden eminmi değilsin dedim
Gözyaşlarını tutamıyordu, meraklanma Rabbimin huzuruna gitmekiçin asla kaygılarınla zan içinde yüreğini hırpalama diye tebessüm ettim
Vasiyetimi ve emanetelerimi tek tek sıraladım, evlatlarıma tahkik ve emr-i bilmağrufuhatırlattım ve sonra yoğun bakımda gözlerimi açmıştım…

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Dimağ olmadan, tasavvur zandır, anlık hardır!



Edep, kalbin ve vicdanın şiarındandır

Aktif haldeki meramından akseden suhuletli bir sedadır

Asabiyet ve kabalık ruhu yoran bir hastalıktır, hassasiyetiolmayan gönül kuraktır

Afak ummana bedel bir tahayyülün insicamından tezahür edecekşevk-i kabuldur, ihsanı ise sırr-ı hudadır



İnsan cehlini yenmek için azmetleidir

Nefsini terbiyeye dikkat kesilmiş bir ümittir, yoksa hazankülfettir

Her nefs ölüme rağmen imtihanın saiki ve vehim zerkedenendişe gerekçesinin failidir

Bu bakımdan akıl ve irade, ruhun ve dimağın tasavvuretmesinde ki muradın vuslat meramı ve aşk sevdasında ki hakikatidir



Haya, insanın kulluk lütfunda ki farkıdır

Mizan ve berzah arasat vaktinin en mümeyyiz ve hatta sessizedasıdır

Kabir içinde ki mevta, cazibesini terk etmiş hazz-ı heva,duçar olunacak korku kim için acıdır

Şifaya muhtaç hasta acziyetin kollarına tutunan vegözleriyle meramını anlatan, her halinde acınmaya bel bağlayan tuhaf birsancıdır



İnsan düşmeye görsün, nedenler içinde süzülsün

Tedbir ve taktirin, akıl ve izanın selamet içinde ki şuura, nazarlarelbette ki gülsün

Her nefsin yükü ve imtihanı akıl ve irade kapasitesininahenginde ki iman ve isyan mesabesinde gizlenen sabır ve nimet kanaatı azsatakat büzülür

Güç, kalbin ve ruhun teslimiyet ve irade deki niyetin aslınatekabül eden azim ve tutarlılığın vuslat sevdasından nükseden ülfettir



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Asla ordunun halkı değil, halkın ordusu olmalı!

Milletin bağrından çıkmalı
Yetki ve mesuliyeti her zaman denetime tabi kılınmalı
Güç ve kuvvetini inanç ve milletinin birliği, dirliğivuzuhunda aranmalı
Her insan makam sahibi olabilir, lakin liyakat ve sıfatı insanlıktasavvuruyla nizamı bulunmalı

İnsana erdemlilik vasfını kazandıran
Ruhunun ve gönlünün temayüllerinden tebarüz eden imtihanın
Her lahzada aklı ve iradesi bakımından dikkate şamil birhaşyetle okuyup anlaşılan
En mücehhez vefa ve sadakati, vicdan ve adaleti her amelinmesuliyetini hak nispetinde koruyup, sonraki nesillere aktaracaktır

Etnik kimlik hassasiyettir, hakkı galiptir
İnsan nesebi ve sosyal kişilik olgusuyla aidiyetine taliptir
Hak ve imkanlar elbette ki adaletli bir şekilde ihsanla teslimve taksim edilmelidir
Kişilik onuruyla her kim oynar ve hakir görürse, ancak kendizati zaat ve yozluğunu aşikar eyleyen bir ucubey-i garipliktir

Seçilmiş mebuslar millet adına zamandır
Seçen ve taktir yetkisini böyle teslim eden vatandaş hakkıarayandır
İnsan sanal bir hayatın kulluğuna bel bağlayıp avunmamalı,makam ve mevkiye abanmamalıdır
Edebi ve hassasiyeti, milletin her coğrafyada ki sezgisinianlamak ve ona göre vaziyet almakla sorumlu bulunan efkardır

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönül, gülden ziyadesiyle hassas ve bir aşk-ı nazdır!

Kat a ihmale alınmamalı
İnsanın her hali dikkate alınarak, mizana konmalıdır
Yaratan hak veren, vaktine işar eyleyen en mukayyetfermandır
İnsan hata ve eksikleriyle hayatını devam ettiren ve merakaduçar olan imtihandır

Kul, aşkın ve vecdin ikmalinde ki farktır
İhsan ve ihlas nispetinde taktire layık görülen akl-ızaaftır
İrade en müşahhas ayarır, akıl ve dimağ haka sevdalı birturaptır, eşref-i sadıktır
Azim ve merak ilmin, irfanın muhakeme edilebilmesi içinazıktır, şuur ve idrak aşka matuftur

Tohum ne kadar zarif ve tevazuu hazzıdır
Atılıp, saçılmasıyla değerinden bir nebze ödün vermeyenkarardır
Ehliyet sahibi bir tefekkürün nezdinde mübarektir, içindesırları besleyen itibar-ı ardır
İnsan görebilmeli, hissetmek için ruhunun ve gönlününperdelerini aralamalı, inanmak adına mukallitlik yapmaması eftaldir

İnsan öncelikle fikri ve hali bakımından diri olmalı
Hayatı kucaklamak adına ve ömrü heba etmemek muradıyla yoğrulmalı
Dinlene bilmek için en güzide yer ve mekanları gönül gözüyletefekkür ederek açılmalı
Her meşgalenin yolunda esir olup boğulmaktan muhakkak kikalbini ve aklını kurtarmalı, aşkı hakkıyla sorgulamalı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Nefs kabarınca gönül kararır ve yara alır!

Ne vakit hevanın etkisinde kalsak
Heveslerin heyecan yaşatan iştahıyla yol alıp bakınsak
Düşünmeyi birtarafa bıraksak, tefekküre hiç ihtiyaç duymasak
Salınsak hülyaların vadettiği iklimin hazvahasına, sırılsıklam olup biran olsun rahatlasak

İnsan ne kadarhayıflansa kar etmez
Ukdeleri uğruna sevdasınıkarartsa baş edemez, aşk denemez
Hevesin nefse mümeyyiz olan bir tabiliği vardır, halihicrana gark eden andır, değmez
İnsan nasibeinanıyorsa, kaderin iradesinde ki mizana tavsa, korkuyu sinesindebarındırmasın, meşkuk bir temayüle kanmasın, başedemez

Aklı ve iradeyi bahşedenle yol alsın
Edep ve tevazudan muhakkak ki uzak kalmasın,kalbinde yaşatsın
Samimiyet ve saflığın ihsanlaşan iklimindenefesi ilim ve irfan için sarf ederek rahatlasın
Ümit, sevmenin ve şefkatin en naiftezahürlerinden nükseden yakarıştır, ufkunderinliğinde coşkudur, aşkın gözyaşlarınısorgulasın

Ne vakit hüzün içinde yol alıyorsa
Gün yüzüne hasret olan ümitleri solmaya yüztutuyorsa içini karartmasın
Her baharın bekleyen bir hazanı vardır, haz hernasipte sadakat gösterilen aşkın şiarıdır, ruhubertaraf etmez unutmasın
Gülmedi bahtım diyen, müsterih olmalı, sabrı vekana atından nükseden insicamın meramıyla yaratana el açmalı
Vurgun yemiş mir melalinvahametinden kurtulmalı, Rahmet ve mağfiretin vaktineen kalbi manada bel bağlamalı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Milleti hakir gören her kimse bitap bir nefestir!

Devlet millet adına ihdas edilmiş yapıdır
Devleti zan altında korumak kaygısı, nefsi saçmalıktır
Yasama ve yürütme niye vardır, yargı millet adına adaletitesis etmekle yükümlü makamdır
Her türlü illegal örgüt, milleti ve devleti menfaat uğrunatalan eden en sinsi güçtür, şer içinde ki bölünüştür

İnsan elbette ki düşüncesini söylemeli
Şiddet ve hakaret içermediği müddetçe, dillenmeli meramlar
Taaasup ve tecessüsle bir yere varılmaz, böyle bir efkardaumutta asla barınmaz
Taklit üzere şekillenmiş kişiliklerde hurafe ve bidat pikyapar, akıl ve izan pasif haldeyken, gönül inşiraha aldırmaz

Her kimin canı sıkılmışsa aranır
O hal ve bunaltıdan kurtulmayı bir şey sanır, hesabındankaçınır
Zafiyet üzere bir dalış içinde şenlenmek için uğraşır,düşünmeyi korku sanır, hayıflanır
Bazen okadar ileri giderki kimseyi takmaz, ulu ortagevremeye kendini bırakır, bu durumda utanmaktan ne hikmetse sıkılır

Yetinmez akıl daneliğine abanır
Her nefesi şaşırtacak kadar her yer ve mekanda yüksek sesleçırpınır
Lehinde olan kim varsa kırk yıllık ahbap misali sırrınıaktarır, bir vakit sonra yeniden hüzün limanına sığınır
Nefsi ve kasti ihlaller çare değil
Gözyaşları bu maksada binaen umudu hak kılan sıddık değil
Nefs, aklın ve irfanın kimliğinde hakkıyla kavranmalı,belaya duçar edecek amelden derhal kaçınmalı
Ruhu ve kalbi hakkın emri ve efendimizin icmali çerçevesindemutmain olması için uğraşıp, sevdasıyla vuslata tabii olunmalı

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ey kalbimin hicranpayesi, sürur neşesi!


Kaç zamandır soramadım
İçime attım, meşguliyetadına kandım evet, aldandım
Mütehassis olan bitkalbin incinmesi, hiç söz etmeden edebi nefeslenmesi ne latif
Ve fakat bu hakikatianlamak için hissiyatım, naifliği terennüm ederek, tefekkürün ikliminde inşaedilerek ayılması lazım

Ne vakit zarif birnezaket görsem
Seni hatırlarım, sabrı vekana atını imrenerek hal-i aczi yetime yanarım
Kelam etmek içindüşünmenin ve eftaliyetiyle nefeslenmenin feyzine ne kadar hasretim
Bu bakımdan çekingenlikhasıl oluyor, içimde bir endişe uyanıyor, sessiz çığlığım nedense duyulmuyor

Birkaç resim karesi geçtielime
Mazinin en ülfetli veşevkli günlerinden, şimdiki halimle irkildim birden
Ne olmuştu bize, oncasancılar, sızılar niye, niçin mefkuremiz değişti, fikrimiz kesişti, zikrimizmuhabbeti terk etti
Günü geçirmek, keşkelerle nefeslenmek, ah u zar eylemek şimdiye kadar kime ilham ve esin verdi,deva bahşetti

Artık inanıyorum ki bizkaybettik
Azimeti, kemali yeteteslim ederek nefsimizi ihya ettik
Başkalaşmayı farklılıksandık, riyadan güya kaçındık ve fakat onunla yol aldık
İlgi ve iltifatısamimiyete değiştik, cezbeden olmak için ne kadar gayret ederek kendimizdengeçtik, kalbimizi hiç dinlemedik

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gönül kimseyihandan bilip, kahırla silmesin!

Nefes haktarafından ihsan buyrulan erktir
Ecele kadaraklı ve iradesi nispetinde vakti var demektir
Hakir görmeyemeyilli hal, nefsi zaafiyetin tesiriyle nazar edendir
Abd, aklın vevicdanın sedasıyla düşünen, hikmetini tefekkür eyleyen ufki ve deruni birnefestir

İnsan öncekendini tanıyarak yol almalı
İçselmarazlardan kurtulmak için çarelere baş vurmalı
Deva arayanbir düşkünün hissiyatına bürünüp, fanilik adına ne varsa arınmalı
Aşkınfarkındalığını ruhunun ve kalbinin inşirahında bulmalı, ihsan üzrere her canahak tanımalı

Her kim nebiliyorsa ve fakat yaşamıyorsa
Herhangi birnefesin hakında hüküm vermek için yarışıyorsa
Ekabirlikmakamını kimseye vermeden lafazanlık içinde zanları infaz ediyorsa
Zülmeden veazabı zerkeden bir zavakklıdır, fikir adalet ve mizanla barışık değilse sadecegeçersiz nazar ve hardır

Dimağ,tasavvurun şekillenmesinde ki adımdır
Dikkat ve merakazmi, akıl ve vicdan mertebesinde kullanma sanatıdır
Bilgi enmühim azıkken, istişare deva vadeden meşveretken, kulluk hassasiyeti haktır
Ruhu ve kalbiyoran, yıpratan riya, kibir ve batıl inanışların aklı ve iradeyi nefsin emrindekullanma garabetidir

MustafaCİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Nefsi olan her can, hataya fırsat yanıyan bir heyecan!

Rahmet ve mağfiretin sebebi
Acziyeti aşikar eyleyen nefesin boyun büktüren lekesi
Kast veya handan kimliğinde hasredilen marazın vicdan kederi
Kararmadıkça kalp, kapanmadıkça idrak, sönmedikçe umut, af edilmegerekçesidir

Yalan üzere iman inşa edilemez
Amelin şanına ve şevki ihyasına anlamsızlık yüklenemez
Zikir borçtan kurtulmak maksadıyla, sayılara esir edilereknakarat faide eylemez
Ruhun ve kalbin sahibi, akıl ve dimağın maliki, merak veazmi bahşedenin ilmi neden hakkıyla halin ve melalin meşkine erişmez

Bilmeden, anlamak için araştırmadan
Muhakeme etmek için iradeyi bizzat harekete geçirmeden olmaz
Miskin olan her can, ruhunu ve kalbini dikkate almayan suskunvicdandır, yakışmaz
Her yol sırat için muvazene edilerek, ihsan ile hemdemeylenerek vuslat için adanmalıdır, yoksa felaha ulaşılmaz

Her nefis hataya ram olacak candır
Can, akıl ve izanla kul olmanın gayretine soyunan muhataptır
Rahmet kapısı sünnetullahtır, ecele kadar kısmetin olacak vebahtını bulacaktır
Evla alan kalbi hassasiyet ve şerefin şad olduğu vakteulaşmaktır, mizan ne ülvi mihenk ve adaleti tesis eden saadettir

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Bir ateşim yanarım, sabr-ı sukut ile ağlarım!

Bilmem ki hangi silinmezden bahsetsem
Halime nakşeden tüm sırları bir bir çekinmeden ayan etsem
Yıllara sari keder ve gamımı artık ummanın neşesine verip,sessizce serilesem
Sinemde bir hal olan hicranın elemini dindirsem, hüzünsahnesinden muhabbetle çekilsem

Bazen içime neşe doluyor, haz yaşıyorum
Hangi umudun nüvesinden neşet ediyor, pek bilemiyorum
Günyüzüne hasret, kendi halindeyken ne derin bir kasfet,solan nedir diyorum
Her lahzada bir çırpınış var, dirilişin hakkaniyet meşkindeolması, kalpte inşirak yaşatmasını bekliyorum

Derdi canan nebilir, idrak edilmedikçe hal nicedir
Söylenmek elbette nafiledir, nazarlar artık çareolmayacaktır bilinir
Kalp hassasiyetin baharında suhulete bel bağlayıp, asabiyetten arınması dilenir
Yoksa muhabbet cahilcedir, lafazanlık nefsin yelpazesi veaklın durağan perdesinden ibretli sahnedir

Artık ateş kar etmiyor, haşyet sedası celbediyor
Hazanın en mümtaz sahnesi ruhuma derin bir hüzün bahşediyor
Ruhumun hicran damlaları sessizce kal ediyor, nefes vaktiiçin umut besliyor
Manasına aşina olduğum ilim ve hikmet, akıl ve ihsanla ikmaledilen kuvvet miskin halime neler söylüyor

Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hazan yüreğiniburkmasın, şevkiyle yandırsın!

Ey ruhumun hicrandamlası
Kaç zamandırsessizliğin inhisarında seni dinliyorum
Dinmeyen bir gamın,içini acıtan bir ıstırabın izlerini azcimle hissediyorum
Ne vakit bitecekbilmiyorum, hüznün bu kadar kuşatan serencamında gözyaşlarını siliyorum

Şevk umudun tezahürüve menbaıdır
Yılgın yürekte venisyan içinde çırpınan bir halin dilinde sarsılır
Hevesin peşinde,nefsin tesirinde, ukteleşen cefanın melalinde dövünme acıtır
Nasibin ve azminumuduna koş, aklın ve iradenin istikametinde coş, hak vaktinde aranır

Sine-i sürurumdankopan yapraklar var
Her ibreti venakşedeniyle içimde birikir ar, yoksa akıl neye yarar
Her zerrede vekısmetin kader defterinde vaktini bekleyen hak ve hakikat ülfettir yar
Nazlanmak ve sızlanmaksuskun ve pasif aklın ve iradenin hakkı değildir, hak inşirah üzere muhakemeedenindir

Değme felek değmetelime benim diyorum
İçimden geldiğinispette kal etmeyi istiyorum, el hak çekiniyorum
Hiçbir nefesi üzmek veyahicrana sevketmek istemiyorum, kıymet atfedenlere hasrediyorum
Sessiz çığlığın idrakive inkişafıyla ne kadar acziyet içinde bulunduğumu itiraf eyleyip, çekiliyorum

Mustafa CİLASUN