.
Kişi, din kardeşliğinde en yüksek derece de ise, isâr makamıdır ki, mü’min kardeşini kendi nefsine tercih etmek, kendi hakkını ona devredebilmek ve onu kendinden üstün tutmaktır. Gerektiğinde kendi mahrumiyetine razı olup din kardeşinin ihtiyacını kendi ihtiyacından önce düşünebilmektir. İşte bu, sıdıkların, muttakilerin, salihlerin mertebesidir ve Allah için birbirini sevmenin zirvesidir.
O. Nuri Topbaş