Ne İmam Hatip Lisesi ne de İlahiyat Mezunuyuz.Ama yere göğe sığmam bir kulumun kalbine sığarım diyen Yüce RABB'İMİZE(C.C.) yakın olma çabasında aciz bir kuluz.O'NA ne kadar yakınız O kadar gerçek saadetteyiz ; ne kadar O'NA teslimiz o derece huzur ve emniyetteyiz.Ötesi var mı ? Orada ne yalnızlık ne keder ! Ama İmam Hatip Lisesi'ne de lutfeyledi YÜCELER YÜCESİ RABB'İM(C.C.) şimdi orada da bir yandan öğretim bir yandan gençlere vesile olmaya çalışıyoruz.Gençliğe İmam Hatip'in önemini hatırlatarak uyandırmaya çalışıyoruz inşaALLAH.Onlardan belki bin derece daha fazla İmam Hatip'i sahiplenerek...Şimdi kabul muyuz aranıza ? Ama bu şekilciliği bırakalım daha hayırlı olur.. hakkıyla RABB'İMİZE(C.C.) kul olmaya,kulluğumuza bakalım inşaALLAH Değerli Kardeşlerimiz..Önemli olan kalbin RABB'E(C.C.) yakınlığı bu yolda gayret sayımızın artmasına haydin bakalım.Bu değerli okullarımızın önüne engel kondu konulmaya da devam ediyor ama kimsenin kalbine kimse engel koyamaz unutmayın.Kendimizi yetiştirmeye bakalım biz tüm mesele orada.Orada ne derece yaptık acaba ? ALLAH(C.C.) Rızasını ne kadar her şeyin üzerinde tutuyoruz ? Gerçekten O'NUN(C.C.) Rızası için mi okuyoruz yoksa dünyada yaşam seviyemiz daha iyi olsun diye mi bu yarıştayız?
Vicanınız ne diyor onun sesine kulak verin ?
Nefsimize her gün bunun muhasebesinde zarardayız duanızı esirgemeyin inşaALLAH.
Eğer ki üniv kapısında iken şu günkü dava hassasiyetimizde olsaydık o kapıdan hiç düşünmeden geri dönerdik.
ki yıllar sonra neleri lutfeyledi Yüce RABB'İMİZ(C.C.) yarattığı zerreler adedince şükürler olsun ve O'NA yaklaştıkça O(C.C.) koşarak gelmeye devam ediyor.Bize bizden daha yakın olana yaklaşalım biz yeter ki..iş orada.. kendinizi yetiştirmeye son hızla devam inşaALLAH ve yetiştikçe etrafa ışık olmaya devam edin Siz inşaALLAH.imam Hatip li imiş değil miş ne önemi var İmanlar kurtulsun oraya bakın Siz.Üstadımız ne diyor Ona bakın ;
"Bana, 'Sen şuna buna niçin sataştın?' diyorlar. Farkında değilim; karşımda müthiş bir yangın var. Alevleri göklere yükseliyor, içinde evladım yanıyor, îmanımtutuşmuşyanıyor. O yangını söndürmeye, îmanımı kurtarmaya koşuyorum. Yolda birisi beni kösteklemek istemiş de, ayağım ona çarpmış, ne ehemmiyeti var? O müthiş yangın karşısında bu küçük hadise bir kıymet ifade eder mi? Dar düşünceler, dar görüşler!.. "
"Sonra, ben, cemiyetin îman selâmeti yolunda âhiretimi de fedâ ettim. Gözümde ne Cennet sevdâsı var, ne Cehennem korkusu. Cemiyetin, yirmi beş milyon Türk cemiyetinin îmânı nâmına bir Said değil, bin Said fedâ olsun. Kur'ân'ımız yeryüzünde cemaatsiz kalırsa, Cenneti de istemem; orası da bana zindan olur. Milletimizin îmânını selâmette görürsem, Cehennemin alevleri içinde yanmaya râzıyım. Çünkü vücudum yanarken, gönlüm gül gülistân olur."
Vee bunları okudukça yüreğimizdeki yara büyür de büyür feryadımızı kimseler bilmez RABB'İMİZ(C.C.) 'den başka..Bir yandan karşınızdakiler için çabalarken bir yandan boğanıza düğümlenir her şey..! Ama oradasınız..İçinizde kocaman bir sızı ile girersiniz o kapıdan her gün..deler geçer bu sızı yüreğinizi ta derinden..kimseler bilmez duymaz RABB'İMİZ(C.C.) den başka...O'NA(C.C.) karşı mahçupsanız bin kere İmam Hatip ten mezun olsanız ne çıkar.İstemem Sizin olsun..''Bana RABB'İM(C.C.) Gerek'' yakarışları ile duanızı bekler.
Özgürlüğünü yaşayamadığı için...
o şeyden kaynaklanıyor
