Tefeül...

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.13.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Risale-i Nur Müellifi Üstad Bediüzzaman Said-i Nursî hazretlerinin, en son defa vasiyetnâmesi hükmünde Emirdağ Lâhikası’nın sonunda derc ve neşr edilen bir beyanı ile yeni Emirdağ Lâhikası’nda neşredilen en son sene kaleme aldığı “Reis-i Cumhur’a ve Başvekile” diye olan bir hitabesini bu Tarihçe-i Hayat’ın sonuna ilâve ediyoruz. Nur talebeleri Hazret-i Üstad’ın bu vasiyetnâmesinde beyan ettikleri müsbet hizmet tarzı ile “Nurları” bütün cihana karşı ilân ettiler. Kur’ân-ı Hakîm’in bu zamana müteveccih müsbet hizmet telâkkisi ve envar-ı imaniyeyi akıl ve kalplere yerleştirdiler. Hazret-i Üstad’ın hizmetinde bulunan talebeleri Umum Nur talebelerine Üstad Bediüzzaman’ın vefatından önce vermiş olduğu en son derstir Aziz kardeşlerim, Bizim vazifemiz müsbet hareket etmektir. Menfî hareket değildir. Rıza-yı İlâhîye göre sırf hizmet-i imaniyeyi yapmaktır, vazife-i İlâhiyeye karışmamaktır. Bizler âsâyişi muhafazayı netice veren müsbet iman hizmeti içinde herbir sıkıntıya karşı sabırla, şükürle mükellefiz. Meselâ, kendimi misal alarak derim: Ben eskiden beri tahakküme ve terzile karşı boyun eğmemişim. Hayatımda tahakkümü kaldırmadığım, birçok hâdiselerle sabit olmuş. Meselâ, Rusya’da kumandana ayağa kalkmamak, Divan-ı Harb-i Örfîde idam tehdidine karşı mahkemedeki paşaların suallerine beş para ehemmiyet vermediğim gibi, dört kumandanlara karşı bu tavrım, tahakkümlere boyun eğmediğimi gösteriyor. Fakat bu otuz senedir müsbet hareket etmek, menfî hareket etmemek ve vazife-i İlâhiyeye karışmamak hakikati için, bana karşı yapılan muamelelere sabırla, rıza ile mukabele ettim. Cercis Aleyhisselâm gibi ve Bedir, Uhud muharebelerinde çok cefa çekenler gibi, sabır ve rıza ile karşıladım. Evet, meselâ seksen bir hatâsını mahkemede ispat ettiğim bir müdde-i umumînin yanlış iddiaları ile aleyhimizdeki kararına karşı, beddua dahi etmedim. Çünkü asıl mesele bu zamanın cihad-ı mânevîsidir. Mânevî tahribatına karşı sed çekmektir. Bununla dahilî âsâyişe bütün kuvvetimizle yardım etmektir. Evet, mesleğimizde kuvvet var. Fakat bu kuvvet, âsâyişi muhafaza etmek içindir. [SUP]1[/SUP]وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰى düsturu ile ki “Bir câni yüzünden onun kardeşi, hanedanı, çoluk—çocuğu mesul olamaz” işte bunun içindir ki, bütün hayatımda bütün kuvvetimle âsâyişi muhafazaya çalışmışım. Bu kuvvet dahile karşı değil, ancak hâricî tecavüze karşı istimal edilebilir. Mezkûr âyetin düsturuyla vazifemiz, dahildeki âsâyişe bütün kuvvetimizle yardım etmektir. Onun içindir ki, âlem-i İslâmda âsâyişi ihlâl edici dahilî muharebat ancak binde bir olmuştur. O da aradaki bir içtihad farkından ileri gelmiştir. Ve cihad-ı mâneviyenin en büyük şartı da vazife-i İlâhiyeye karışmamaktır ki, “Bizim vazifemiz hizmettir; netice Cenâb-ı Hakka âittir. Biz vazifemizi yapmakla mecbur ve mükellefiz.” Ben de Celâleddin Harzemşah gibi, “Benim vazifem hizmet-i imaniyedir; muvaffak etmek veya etmemek Cenâb-ı Hakkın vazifesidir” deyip ihlâs ile hareket etmeyi Kur’ân’dan ders almışım. Haricî tecavüze karşı kuvvetle mukabele edilir. Çünkü düşmanın malı, çoluk çocuğu ganimet hükmüne geçer. Dâhilde ise öyle değildir. Dâhildeki hareket, müsbet bir şekilde mânevî tahribata karşı mânevî, ihlâs sırrıyla hareket etmektir. Hariçteki cihad başka, dâhildeki cihad başkadır. Şimdi milyonlar hakikî talebeleri Cenâb-ı Hak bana vermiş. Biz bütün kuvvetimizle dâhilde ancak âsâyişi muhafaza için müsbet hareket edeceğiz. Bu zamanda dâhil ve hariçteki cihad-ı mâneviyedeki fark pek azîmdir. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : En’âm Sûresi, 6:164; İsrâ Sûresi, 17:15; Fâtır Sûresi, 35:18; Zümer Sûresi; 39:7.

Lügatler : âlem-i İslâm : İslâm âlemi Aleyhisselâm : Allah selâmı onun üzerine olsun âsâyiş : bir yerin düzen ve güvenlik içinde bulunması durumu, güvenlik aziz : çok değerli, izzetli Başvekil : Başbakan beyan : açıklama Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah cihad : Allah için kutsal şeyleri koruma gayret ve mücadelesi cihad-i mânevî : ilim, fikir, dua gibi mânevi unsurlarla din düşmanlarına karşı mücadele cihan : dünya dahil : iç dahilî : içe ait derc edilen : yerleştirilen Divan-i Harb-i Örfî : Sıkıyönetim Mahkemesi düstur : kural, prensip envar-ı iman : iman nurları hakikat : doğru, gerçek hakikî : gerçek hâricî : dışarıya ait, dış ile alâkalı hazret : saygıdeğer; saygı maksadıyla kullanılan bir ifade hitabe : konuşma, sesleniş hizmet-i imaniye : imana ait hizmet içtihad : dinen kesin olarak belirtilmeyen bir konuda Kur’ân ve hâdise dayanarak hüküm çıkarma ihlâl edici : bozucu, karıştırıcı ihlâs : ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme; samimiyet istimal edilme : kullanılma Kur’ân-ı Hakîm : her bir âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân menfî hareket : yıkmak, yakmak, saptırmak, inkâr etmek gibi olumsuz ve yıkıcı hareket, davranış meslek : hizmet yolu, ekolü mezkûr : adı geçen muamele : davranış misal : örnek muharebat : harpler, savaşlar muhafaza : koruma mukabele etmek : karşılık vermek muvaffak etmek : başarıyı sağlamak, oluşturmak müdde-i umumî : savcı müellif : kitap yazan, yazar mükellef : sorumlu, yükümlü müsbet hareket : yapmak, yol göstermek, yardım etmek gibi olumlu ve yapıcı hareket, davranış müsbet : olumlu, yapıcı müteveccih : yönelik, yönelmiş neşredilen : yayınlanan Reis-i Cumhur : Cumhurbaşkanı şükür : Allah’ın (c.c.) nimetlerine karşı memnunluk gösterme; Allah’a teşekkür etme tahakküm : baskı, zorbalık tahribat : tahripler, yıkıp bozmalar tecavüz : saldırı, haddi aşma telâkki : anlama, kabul etme terzil : rezil ve alçak gösterme umum : bütün vazife-i İlâhiye : Allah’a ait olan iş

 

[uður1]

Bütün eşya bir tek zata verilse, bu kâinatın icadı ve tedbiri, bir ağaç kadar kolay ve bir ağacın halkı ve inşası, bir meyve kadar sühuletli ve bir baharın ibdaı ve idaresi, bir çiçek kadar âsân ve hadsiz efradı bulunan bir nev'in terbiyesi ve tedbiri, bir ferd kadar müşkilatsız olur. Eğer şirk yolunda esbab ve tabiata verilse; bir ferdin icadı, bir nevi belki neviler kadar ve bir çiçeğin hayatdar ibdaı ve teçhizi bir bahar, belki baharlar kadar ve bir meyvenin inşa ve ihyası bir ağaç, belki yüz ağaç kadar ve bir ağacın icadı ve inşa ve ihya ve idare ve terbiye ve tedbiri kâinat kadar, belki daha ziyade müşkil olur.

(Bediüzzaman Said Nursi - 2. Şua'dan)
Lügatler
Âsân :kolay
Belki :bilakis, aslında
Efrat :fertler, kişiler
Esbab : sebebler
Ferd :tek, bir, birey
Hadsiz : sayısız, sınırsız
Halk :yaratma
Hayatdar :canlılık gösteren
İbda :benzeri olmayan şekilde yaratmak
İcad :yaratma, var etme, vücuda getirmek
İhya :diriltme, hayat verme
İnşa :yapma, vücuda getirme, yaratma
Kâinat : evren, yaratılanların hepsi
Müşkil :zorluk, zor olan iş
Müşkilat :zorluklar
Nev’ :çeşit, sınıf, cins
Sühulet : kolaylık
Şirk : Allah’a ortak koşmak
Şua :ışık, parıltı
tabiat : doğa, canlı cansız bütün varlıklar, maddî âlem
Techiz :donatmak, gerekli şeyleri tamamlamak, cihazlanmak
Tedbir :bir şeyde muvaffakiyet için lazım gelen hazırlık, hikmete uygun hareket
Terbiye :Allah’ın emirlerine itaat ederek ruhen ve cismen yükselmeye çalışmak
Zat : hürmete layık kimse, kişi
Ziyade : fazla, daha çok, fazlasıyla

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.13.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Yazık! Eyvahlar olsun! Saadetimiz olan meşrutiyet-i meşrûâ, bir menba-ı hayat-ı içtimaiyemiz ve İslâmiyete uygun olan maarif-i cedideye millet nihayet derecede müştak ve susamış olduğu halde, bu hâdisede ifratperver olanlar Meşrutiyete garazlar karıştırmakla ve fikren münevver olanlar da dinsizce harekât-ı lâubaliyâne ile milletin rağbetine karşı maatteessüf set çektiler. Bu seddi çekenler, ref etmelidirler; vatan namına rica olunur. Ey paşalar, zabitler! Bu on bir buçuk cinayetin şahitleri binlerle adamdır. Belki bazılarına İstanbul’un yarısı şahittir. Bu on bir buçuk cinayetin cezasına rıza ile beraber, on bir buçuk sualime de cevap isterim. İşte bu seyyiatıma bedel bir hasenem de var. Söyleyeceğim: Herkesin şevkini kıran ve neş’esini kaçıran ve ağrazlar ve taraftarlıklar hissini uyandıran ve sebeb-i tefrika olan ırkçılık cemiyat-ı akvamiyeyi teşkiline sebebiyet veren ve ismi meşrutiyet ve mânâsı istibdat olan ve İttihad ve Terakki ismini de lekedar eden buradaki şube-i müstebidaneye muhalefet ettim. Herkesin bir fikri var. İşte sulh-u umumî, aff-ı umumî ve ref-i imtiyaz lâzım. Ta ki, biri bir imtiyaz ile başkasına haşerat nazarıyla bakmakla nifak çıkmasın. Fahr olmasın, derim: Biz ki hakikî Müslümanız; aldanırız, fakat aldatmayız. Bir hayat için yalana tenezzül etmeyiz. Zira, biliyoruz ki, [SUP]1[/SUP]اِنَّمَا الْحِيلَةُ فِى تَرْكِ الْحِيَلِ Fakat, meşru, hakikî meşrutiyetin müsemmâsına ahd ü peyman ettiğimden, istibdat ne şekilde olursa olsun, meşrutiyet libası giysin ve ismini taksın, rastgelsem sille vuracağım. Fikrimce meşrutiyetin düşmanı, meşrutiyeti gaddar, çirkin ve hilâf-ı şeriat göstermekle meşveretin de düşmanlarını çok edenlerdir. “Tebeddül-ü esmâ ile hakaik tebeddül etmez.” En büyük hatâ, insan kendini hatâsız zannetmek olduğundan, hatâmı itiraf ederim ki, nâsın nasihatini kabul etmeden nâsa nasihati kabul ettirmek istedim. Nefsimi irşad etmeden başkasının irşadına çalıştığımdan, emr-i bilmârufu tesirsiz etmekle tenzil ettim. Hem de tecrübe ile sabittir ki, ceza bir kusurun neticesidir. Fakat bazan o kusur, işlenmemiş başka kusurun sûretinde kendini gösterir, o adam mâsum iken cezaya müstehak olur. Allah musibet verir, hapse atar, adalet eder. Fakat hâkim ona ceza verir, zulmeder. Ey ulû’l-emir! Bir haysiyetim vardı, onunla İslâmiyet milliyetine hizmet edecektim; kırdınız. Kendi kendine olmuş istemediğim bir şöhret-i kâzibem vardı, onunla avama nasihatımı tesir ettiriyordum; maalmemnuniye mahvettiniz. Şimdi usandığım bir hayat-ı zaifim var; kahrolayım eğer idama esirgersem! Mert olmayayım, eğer ölmeye gülmekle gitmezsem! Sûretâ mahkûmiyetim, vicdanen mahkûmiyetinizi intaç edecektir. Bu hal bana zarar değil, belki şandır. Fakat millete zarar ettiniz. Zira nasihatimdeki tesiri kırdınız. Sâniyen: Kendinize zarardır. Zira, hasmınızın elinde bir hüccet-i kàtıa olurum. Beni mihenk taşına vurdunuz. Acaba fırka-i hâlisa dediğiniz adamlar böyle mihenge vurulsalar, kaç tanesi sağlam çıkacaktır? [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]1[/SUP] : Gerçek hile, hileleri terk etmektedir.

Lügatler : adalet : hak sahibine hakkını verme, haksızı terbiye etme ve cezalandırma ahd ü peyman etme : söz verme ve yemin etme avam : sıradan halk tabakası emr-i bilmâruf : “iyilik ve güzellikleri emretme, tebliğ etme” mânâsında İslâmın bir prensibi fahr : gurur, övünç fırka : parti, grup fırka-i hâlisa : samimî grup, samimî, içten kişilerin partisi gaddar : acımasız, çok zulmeden hakaik : hakikatler, esaslar hasım : düşman haşerat : böcekler, parazitler; değersiz ve zararlı kimseler, asalak geçinenler hayat-ı zaif : zayıf hayat haysiyet : itibar, şeref hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlere aykırı, İslâmiyete ters hüccet-i kàtıa : kesin delil imtiyaz : ayrıcalık intaç : netice verme irşad : doğru yolu gösterme istibdat : baskı, zulüm kahrolmak : mahvolmak libas : elbise maalmemnuniye : memnuniyetle mahkûmiyet : hükümlülük, tutukluluk mahvetme : yok etme meşru : yasal, legal; dine uygun meşveret : fikir alışverişi mihenk : altının değerini ölçen taş; (mecaz) kişinin değerini, ahlâkını anlamaya yarayan ölçüt müsemmâ : isimlendirilen, ismin sahibi müstehak : hak etmiş, lâyık nâs : insanlar nazar : bakış nefis : insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu nifak : münafıklık, ikiyüzlülük sâniyen : ikinci olarak sille : tokat sûretâ : görünüş itibariyle şöhret-i kâzibe : yalancı şöhret tebeddül : değişme tebeddül-ü esmâ : isimlerin değişmesi tenezzül : inme, alçalma tenzil : indirme, düşürme ulü’l-emir : işi yönetenler, idareci, yönetici ve siyasetçiler vicdanen : vicdan olarak, vicdanca

 

[uður1]

	Risale-i Nur Külliyatı'ndan...
	Kâinat mescid-i kebîrinde Kur'ân kâinatı okuyor! Sözler | Yedinci Söz

 

[uður1]

İşte, ey tembel nefsim! Beş vakit namazı kılmak, yedi kebâiri terk etmek, ne kadar az ve rahat ve hafiftir. Neticesi, meyvesi, faidesi ne kadar çok mühim ve büyük olduğunu, aklın varsa, bozulmamışsa anlarsın. Ve fısk ve sefahete seni teşvik eden şeytana ve o adama dersin: Eğer ölümü öldürüp zevâli dünyadan izale etmek ve aczi ve fakrı beşerden kaldırıp kabir kapısını kapamak çaresi varsa, söyle, dinleyelim. Yoksa, sus! Kâinat mescid-i kebirinde Kur’ân kâinatı okuyor, onu dinleyelim. O nur ile nurlanalım. Hidayetiyle amel edelim. Ve onu vird-i zeban edelim. Evet, söz odur ve ona derler. Hak olup Haktan gelip hak diyen ve hakikati gösteren ve nuranî hikmeti neşreden odur.

اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ قُلُوبَناَ بِنُورِ اْلاِيمَانِ وَالْقُرْاٰنِ اَللّٰهُمَّ اَغْنِناَ بِاْلاِفْتِقَارِ اِلَيْكَ وَلاٰتَفْقُرْناَ بِاْلاِسْتِغْنَاۤءِ عَنْكَ تَبَرَّاْنَا اِلَيْكَ مِنْ حَوْلِناَ وَقُوَّتِناَ وَالْتَجَئْنَاۤ اِلٰى حَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ فَاجْعَلْناَ مِنَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ وَلاَ تَكِلْنَاۤ اِلٰى اَنْفُسِناَ وَاحْفَظْناَ بِحِفْظِكَ وَارْحَمْناَ وَارْحَمِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَصَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى سَيِّدِناَ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَنَبِيِّكَ وَصَفِيِّكَ وَخَلِيلِكَ وَجَمَالِ مُلْكِكَ وَمَلِيكِ صُنْعِكَ وَعَيْنِ عِنَايَتِكَ وَشَمْسِ هِدَايَتِكَ وَلِسَانِ حُجَّتِكَ وَمِثَالِ رَحْمَتِكَ وَنُورِ خَلْقِكَ وَشَرَفِ مَوْجُودَاتِكَ وَسِرَاجِ وَحْدَتِكَ فِى كَثْرَةِ مَخْلُوقَاتِكَ وَكَاشِفِ طِلْسِمِ كَاۤئِنَاتِكَ وَدَلاَّلِ سَلْطَنَةِ رُبوُبِيَّتِكَ وَمُبَلِّغِ مَرْضِيَّاتِكَ وَمُعَرِّفِ كُنُوزِ اَسْمَاۤئِكَ وَمُعَلِّمِ عِبَادِكَ وَتَرْجُمَانِ اٰيَاتِكَ وَمِرْاٰةِ جَمَالِ رُبوُبِيَّتِكَ وَمَدَارِ شُهُودِكَ وَاِشْهَادِكَ وَحَبِيبِكَ وَرَسُولِكَ الَّذِۤى اَرْسَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِۤ اَجْمَعِينَ وَعَلٰۤى اِخْوَانِهِ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ وَعَلٰى مَلٰۤئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَعَلٰى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ اٰمِينَ [SUP]1[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]1[/SUP] : Allahım, kalbimizi iman ve Kur’ân nuruyla nurlandır. Allahım, kendimizi daima Sana muhtaç olduğumuzu hissetmekle bizi zengin eyle; Senin rahmetine ihtiyaç duymamakla bizi fakir düşürme. Biz kendi güç ve kuvvetimizden vazgeçip Senin güç ve ve kuvvetine sığındık. Sen de bizi, Sana tevekkül edenlerden eyle. Bizi nefsimize terk etme. Bizi hıfzınla koru. Bize, erkek ve kadın bütün mü’minlere rahmet et. Kulun, peygamberin, yüce katından seçtiğin, dostun, mülkünün güzelliği, sanatının sultanı, inâyetinin pınarı, hidâyetinin güneşi, hüccetinin lisanı, rahmetinin timsali, yaratıklarının nuru, mevcudatının şerefi, pek çok olan mahlukatının içinde birliğinin kandili, kâinatının tılsımının keşfedicisi, rubûbiyet saltanatının ilâncısı, râzı olduğun şeylerin tebliğcisi, isimlerinin definelerinin tanıtıcısı, kullarının öğreticisi, kâinatının delillerinin tercümanı, rububiyetine ait güzelliklerin aynası, Senin görünüp gösterilmene vesile olan habibin ve âlemlere rahmet olarak gönderdiğin resulün olan Efendimiz Muhammed’e, bütün âl ve ashâbına, kardeşleri olan nebî ve resullere, mukarreb meleklerine ve sâlih kullarına salât ve selâm eyle. Âmin.

 

[uður1]

Mehdî âlem-i İslâmın zulümatını dağıtabilir mi
07 Ekim 2011 / 00:01
Günlük Risale-i Nur dersi

Bismillahirrahmanirrahim
Âhirzamanın en büyük fesadı zamanında, elbette en büyük bir müçtehid, hem en büyük bir müceddid, hem hâkim, hem mehdî, hem mürşid, hem kutb-u âzam olarak bir zât-ı nuranîyi gönderecek ve o zat da ehl-i beyt-i Nebevîden olacaktır. Cenâb-ı Hak bir dakika zarfında beyne’s-semâ ve’l-arz âlemini bulutlarla doldurup boşalttığı gibi, bir saniyede denizin fırtınalarını teskin eder. Ve bahar içinde bir saatte yaz mevsiminin nümunesini ve yazda bir saatte kış fırtınasını icad eden Kadîr-i Zülcelâl, Mehdî ile de âlem-i İslâmın zulümatını dağıtabilir. Ve vaad etmiştir; vaadini elbette yapacaktır.
Bediüzzaman Said Nursi
Sözlük:
müçtehid: âyet ve hadisler başta olmak üzere diğer dinî delillerden hüküm çıkarma bilgi ve kabiliyetine sahip olan (bk. c-h-d)
müceddid: yenileyici; sahih hadislerle her yüz senede bir geleceği bildirilen, dinin hakikatlerini, asrın ihtiyacına göre ders
Mehdî: (bk. bilgiler)
Muhbir-i Sadık: doğru sözlü haber verici Peygamber Efendimiz (a.s.m.) (bk. ṣ-d-ḳ)
Rivayet: Peygamber Efendimiz’den (a.s.m.) duyulan bir haber veya hadisin aktarılması
beyne’s-semâ ve’l-arz: yer ile gök arası
cereyan etme: meydana gelme
daire-i esbab: sebepler dairesi (bk. s-b-b)
din-i Ahmedî: Hz. Muhammed’in (a.s.m.) dini, İslâmiyet (bk. ḥ-m-d)
ebediyet: sonsuzluk (bk. e-b-d)
ehl-i beyt-i Nebevî: Peygamberimizin ailesine mensup ve soyundan olanlar (bk. n-b-e)
ehl-i tefekkür: tefekkür edenler, düşünenler (bk. f-k-r)
eser-i himayet: koruma, himaye etme eseri, belirtisi
fesad: bozukluk, karışıklık
fesad-ı ümmet: ümmetin fesada girmesi, bozulup iyi özelliklerini kaybetmesi
halife-i zîşan: şanlı halife (bk. ḫ-l-f)
hikmet-i Rabbâniye: Allah’ın herşeyi bir fayda ve gayeye yönelik olarak, anlamlı ve yerli yerinde yaratması (bk. ḥ-k-m; r-b-b)
hâkim: hükmeden, idareci (bk. ḥ-k-m)
icad eden: vücuda getiren, yoktan yaratan
izale etmek: gidermek, ortadan kaldırmak (bk. z-v-l)
kemâl-i rahmet: mükemmel ve kusursuz bir rahmet (bk. k-m-l; r-ḥ-m)
kutb-u âzam: en büyük kutup; bir çok Müslümanın kendisine bağlandıkları büyük evliyadan zamanın en büyük yol göstericisi (bk. a-ẓ-m)
muhafaza etme: koruma, saklama (bk. ḥ-f-ẓ)
muslih: ıslah eden, iyileştiren, düzelten (bk. ṣ-l-ḥ)
mübarek: hayırlı (bk. b-r-k)
veren peygamber vârisi olan âlim zât
mürşid: doğru yolu gösteren (bk. r-ş-d)
mürşid-i ekmel: en mükemmel doğru yol gösterici (bk. r-ş-d; k-m-l)
müçtehid: âyet ve hadisler başta olmak üzere diğer dinî delillerden hüküm çıkarma bilgi ve kabiliyetine sahip olan (bk. c-h-d)
nevi: tür, çeşit
teskin etme: yatıştırma, sakinleştirme, dindirme (bk. s-k-n)
vaad: söz verme (bk. v-a-d)
vuku: meydana gelme
zarfında: içinde
zulümat: karanlıklar (bk. ẓ-l-m)
zât-ı nuranî: nurani, nurlu zat
âhirzaman: dünya hayatının kıyamete yakın son devresi (bk. e-ḫ-r)
âlem-i İslâm: İslâm âlemi (bk. a-l-m; s-l-m)
ıslah etme: iyileştirme (bk. ṣ-l-ḥ)
şeriat-ı İslâmiye: İslâm şeriatı; Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet (bk. ş-r-a; s-l-m)

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.14.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Eğer meşrutiyet bir fırkanın istibdadından ibaretse ve hilâf-ı şeriat hareket ise, فَلْيَشْهَدِ الثَّقَلاَنِ اَنِّى مُرْتَجِعٌ [SUP]HAŞİYE[/SUP] Zira yalanlarla ittihad yalandır. Ve ifsadat üzerine müesses olan ism-i meşrutiyet, fâsittir. Müsemmâ-i meşrutiyet hak, sıdk, muhabbet ve imtiyazsızlık üzerine bekà bulacaktır. Maatteessüf bunu kemâl-i telâş ve teessüfle ihtar ediyorum ki: Meselâ, bir âlim-i zîtehevvür ki, sıfat-ı ilim kendini fesat ve fenalıktan men etmişken, daima onun sıfat-ı tehevvüründen vücuda gelen fesat ve fenalığın zikri vaktinde onu âlimlikle yâdetmek ve sıfat-ı ilme ilişmek, nasıl ilme husumet ve adaveti ima eder. Kezalik, şeriat-ı mutahharanın ve ittihad-ı Muhammedînin ism-i mukaddesi ki, fırkaların ağrâz-ı şahsiye ve hilâf-ı şeriat ile ektikleri tohum-u fesadı bir milyon fişek havaya atıldığı ve umum siyaset ve âsâyiş efrad elinde kaldığı ve ortalık anarşist gibi olduğu halde, o müthiş fırtına mucize-i şeriatla kansız, hafif geçtiği halde, o mübarek nâm ile o müthiş fesadı binden bir dereceye indirmekle beraber, daima o ismi garaz sahiplerine siper göstermek pek büyük bir tehlikeli noktaya, belki ukde-i hayatiyeye ilişmektir ki, dehşetinden her bir vicdan-ı selim titriyor, dağ-dâr-ı teessüf oluyor. Süreyyayı süpürge yapmaya, üfürmekle şemsi söndürmeye ihtimal veren, belâhetini ilân eder. Mesela, Ağrı Dağı ile Sübhan Dağı, ikisini tartacak dehşetli bir terazinin birer kefesine konulsalar ve cevv-i semâda, Zuhalde duran bir melek de o terazinin ucunu tutsa; Ağrı Dağı üzerine bir dirhem ilâve olunsa Sübhan Dağı âsumâna, Ağrı Dağı zemine geldiğini görenlerden fikri kısa olanlar, kıymet ve sıkleti tamamen o ilâveye verecekler. [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Yani, bütün dünya, cin ve ins şahit olsun ki ben mürteciim.

Lügatler : adavet : düşmanlık ağrâz-ı şahsiye : kişisel maksatlar, kötü niyet ve düşmanlıklar âlim-i zîtehevvür : öfkeli âlim; sonunu düşünmeden öfkeli hareket eden ilim adamı anarşist : hiçbir düzen ve otorite tanımayan, karışıklık ve bozgunculuktan yana olan ve ondan fayda uman kimse âsâyiş : emniyet, düzen, güvenlik âsuman : semâ, gökkubbe bekà bulma : devam etme, kalıcı olma belâhet : aptallık, ahmaklık cevv-i semâ : gökyüzü boşluğu, feza, uzay, atmosfer dağ-dâr-ı teessüf olma : büyük acı ve üzüntü duyma efrad : fertler fâsit : bozulmuş fesat : bozgunculuk, karışıklık fırka : parti, grup garaz : kin, kötü niyet hak : doğru, gerçek haşiye : dipnot, açıklayıcı not hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlere, İslâmiyete aykırı hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin zıttı, karşıtı husumet : hasımlık, zıtlaşma; düşmanlık ifsadat : fitne ve bozgunculuklar ihtar etmek : uyarmak, ikaz etmek imtiyazsızlık : eşitlik ism-i meşrutiyet : meşrutiyet ismi ism-i mukaddes : kutsal isim istibdad : baskı ve zulüm ittihad : birlik ittihad-ı Muhammedî : Muhammedî birlik; Hz. Muhammed’in (a.s.m.) Allah tarafından getirdiği dinin mensuplarının oluşturduğu İslâm birliği kemâl-i telâş ve teessüf : tam bir telâş ve üzüntü kezalik : bunun gibi maatteessüf : ne yazık ki mu’cize-i şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin, İslâmiyetin mu’cizesi muhabbet : sevgi müesses : kurulu, kurulmuş müsemmâ-i meşrutiyet : meşrutiyetin özü, gerçek mânâsı müthiş : dehşet veren, korkunç sıdk : doğruluk sıfat-ı ilim : ilim sıfatı, niteliği sıfat-ı tehevvür : öfke sıfatı; sonunu düşünmeden öfkeli hareket etme sıklet : ağırlık Süreyya : Ülker takım yıldızı şems : güneş şeriat-ı mutahhara : temiz, mübarek şeriat; Allah tarafından bildirilen temiz, şüphelerden uzak hükümler, İslâmiyet tohum-u fesad : bozgunculuk tohumu ukde-i hayatiye : hayat düğümü, can alıcı nokta umum : bütün vicdan-ı selim : sağlam, temiz vicdan vücuda gelme : meydana gelme, ortaya çıkma yâdetmek : anmak, zikretmek zemin : yer, yeryüzü; dünya

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.14.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Bir mesele daha var; o da çok ehemmiyetlidir. Hükm-ü Kur’âna göre, bu zamanda mimsiz medeniyetin icabatından olarak hâcât-ı zaruriye dörtten yirmiye çıkmış. Tiryakilikle, görenekle ve itiyadla, hâcat-ı gayr-ı zaruriye, hâcât-ı zaruriye hükmüne geçmiş. Âhirete iman ettiği halde, “Zaruret var” diye ve zaruret zannıyla dünya menfaati ve maişet derdi için dünyayı âhirete tercih ediyor. Kırk sene evvel, bir başkumandan beni bir parça dünyaya alıştırmak için bazı kumandanları, hattâ hocaları benim yanıma gönderdi. Onlar dediler: “Biz şimdi mecburuz. [SUP]1[/SUP] اِنَّ اَلضَّرُورَاتِ تُبِيحُ الْمَحْظُورَاتِ kaidesiyle, Avrupa’nın bazı usullerini medeniyetin icaplarını taklide mecburuz” dediler. Ben de dedim: “Çok aldanmışsınız. Zaruret su-i ihtiyardan gelse, kat’iyen doğru değildir; haramı helâl etmez. Su-i ihtiyardan gelmezse, yani zaruret haram yoluyla olmamışsa zararı yok. Meselâ; Bir adam su-i ihtiyarıyla haram bir tarzda kendini sarhoş etse ve sarhoşlukla bir cinayet yapsa, hüküm aleyhine câri olur, mâzur sayılmaz, ceza görür. Çünkü, su-i ihtiyarıyla bu zaruret meydana gelmiştir. Fakat bir meczup çocuk cezbe halinde birisini vursa, mâzurdur. Ceza görmez. Çünkü ihtiyarı dâhilinde değildir.” İşte, ben o kumandana ve hocalara dedim: “Ekmek yemek, yaşamak gibi zarurî ihtiyaçlar haricinde başka hangi zaruret var? Su-i ihtiyardan, gayr-ı meşru meyillerden ve haram muamelelerden tevellüd eden hareketler haramı helâl etmeye medar olamazlar. Sinema, tiyatro, dans gibi şeylerde tiryaki olmuşsa, mutlak zaruret olmadığı ve su-i ihtiyardan geldiği için, haramı helâl etmeye sebep olamaz. Kanun-u beşerî de bu noktaları nazara almış ki, ihtiyar haricinde zaruret-i kat’iye ile, su-i ihtiyardan neş’et eden hükümleri ayırmıştır. Kanun-u İlâhîde ise, daha esaslı ve muhkem bir şekilde bu esaslar tefrik edilmiş.” Bununla beraber zamanın ilcaatıyla zaruretler ortalıkta zannederek bazı hocaların bid’alara taraftarlığından dolayı onlara hücum etmeyiniz. Bilmeyerek “Zaruret var” zannıyla hareket eden o biçarelere vurmayınız. Onun için kuvvetimizi dahilde sarf etmiyoruz. Biçare, zaruret derecesine girmiş, bize muhalif olanlardan hoca da olsa onlara ilişmeyiniz. Ben tek başımla daha evvel aleyhimdeki o kadar muarızlara karşı dayandığım, zerre kadar fütur getirmediğim, o hizmet-i imaniyede muvaffak olduğum halde, şimdi milyonlar Nur talebesi olduğu halde, yine müsbet hareket etmekle onların bütün tahkiratlarına, zulümlerine tahammül ediyorum. Biz dünyaya bakmıyoruz. Baktığımız vakit de onlara yardımcı olarak çalışıyoruz. Âsâyişi muhafazaya müsbet bir şekilde yardım ediyoruz. İşte bu gibi hakikatler itibarıyla, bize zulüm de etseler hoş görmeliyiz. Risale-i Nur’un neşri her tarafta kanaat-i tamme verdi ki, Demokratlar dine taraftardırlar. Şimdi bir risaleye ilişmek, vatan, millet maslahatına tamamen zıttır. Bir mahrem risale vardı ki, o mahrem risalenin neşrini men etmiştim. “Öldükten sonra neşrolunsun” demiştim. Sonra mahkemeler alıp okudular, tetkik ettiler, sonra beraat verdiler. Mahkeme-i Temyiz o beraati tasdik etti. Ben de bunu dahilde âsâyişi temin için ve yüzde doksan beş mâsuma zarar gelmemesi için neşredenlere izin verdim. “Said, meşveretle neşredebilir” dedim. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Zaruretler haramı helâl derecesine getirir.

Lügatler : âhiret : öldükten sonra sonsuza kadar yaşanacak olan âlem âsâyiş : bir yerin düzen ve güvenlik içinde bulunması durumu, güvenlik azîm : büyük beraat : temize çıkma, suçsuz olduğu anlaşılıp serbest bırakılma biçare : çaresiz bid’a : aslen dinde olmayıp sonradan ortaya çıkan ve dine zarar verici yeni âdet ve uygulamalar câri olmak : geçerli olmak cehennem-i mânevî : maddî olmayan cehennem Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah cezb : Allah aşkıyla kendinden geçme cihad-ı mâneviye : ilim, fikir, dua gibi mânevî unsurlarla din düşmanlarına karşı mücadele dahil : iç dahilde : içeride esas : temel fütur : usanç, gevşeklik gayr-ı meşru : dine aykırı, helâl olmayan hâcat-ı gayr-ı zaruriye : zorunlu olmayan ihtiyaçlar hâcât-ı zaruriye : zorunlu ihtiyaçlar hakikat : doğru, gerçek haram : Allah ve Resulü tarafından kesin olarak yasaklanmış şey hariç : dış helâl : dinen yapılmasına izin verilmiş şey hizmet-i imaniye : iman hizmeti hükm-ü Kur’ân : Kur’ân’ın kararı hükmüne geçmek : bir şeyle aynı hükmü almak icab : gerekli görülen şey icabat : icaplar; gerekli kılınan şeyler ihtiyar : seçme, tercih etme ilcaat : mecbur etmeler, zorlamalar itiyad : alışkanlık kâfir : Allah’ı veya Allah’ın bildirdiği kesin olan bir şeyi inkâr eden kimse kaide : kural, prensip kanaat-i tamme : tam, kesin kanaat kanun-u beşerî : insanların koyduğu kanunlar kanun-u İlâhî : Allah’ın koyduğu kanun kat’iyen : kesinlikle küfr-ü mutlak : sınırsız inançsızlık; Allah’ı ve Allah’tan gelen her şeyi inkâr etme, kabul etmeme Mahkeme-i Temyiz : Temyiz Mahkemesi; Yargıtay mahrem : başkalarına karşı gizli tutulan mahzurlu : zarar verici maişet : geçim, yaşayış maslahat : fayda mâzur : özürlü, mazeretli meczup : cezbeye kapılmış, kendinden geçmiş medar olmak : sebep, dayanak olmak men etmek : yasaklamak menfaat : yarar meşveret : işlerin istişare (danışıp görüşme) yoluyla halledilmesi meyil : arzu, istek, eğilim mimsiz medeniyet : Arapça’da medeniyet kelimesinin başındaki “mim” harfinin kalkmasıyla “aşağılık” anlamında kullanılan bir deyim muamele : davranış muarız : karşı çıkan, karşıt muhafaza : koruma muhalif : aykırı, zıt, karşıt muhkem : sağlam mutlak : kesin muvaffak olmak : başarılı olmak mübah kılmak : yapılıp yapılmama konusunu serbest bırakmak müsbet hareket : yapmak, yol göstermek, yardım etmek gibi olumlu ve yapıcı hareket, davranış müsbet : olumlu nazara almak : dikkate almak neş’et eden : doğan, kaynaklanan neşir : yayma, yayılma rahmet : İlâhî şefkat ve merhamet rahmeten lil’âlemîn : âlemlere rahmet olarak gönderilen sarf etmek : harcamak su-i ihtiyar : iradenin kötüye kullanımı tahkirat : hakaretler, aşağılamalar tasdik etmek : doğrulamak, onaylamak tefrik edilmek : ayrılmak tetkik etmek : incelemek, derinliğine araştırmak tevellüd eden : doğan tiryaki : tutkun, bağımlı usul : metot, yol zaruret : zorunluluk, mecburiyet zaruret-i kat’iye : zorunluluk, mecburiyet zarurî : zorunlu, gerekli

 

[uður1]

Kur'an-ı Mu'ciz-ül Beyan'ın surelerine ve ayetlerine ve hususan surelerin fatihalarına, ayetlerin mebde' ve makta'larına dikkat edilse görünüyor ki: Belagatların bütün enva'ını, fezail-i kelamiyenin bütün aksamını, ulvi üslubların bütün esnafını, mehasin-i ahlakıyenin bütün efradını, ulum-u kevniyenin bütün fezlekelerini, maarif-i İlahiyenin bütün fihristelerini, hayat-ı şahsiye ve içtimaiye-i beşeriyenin bütün nafi' düsturlarını ve hikmet-i aliye-i kainatın bütün nurani kanunlarını cem'etmekle beraber hiçbir müşevveşiyet eseri görünmüyor. Elhak, o kadar ecnas-ı muhtelifeyi bir yerde toplayıp bir münakaşa, bir karışık çıkmamak, kahhar bir nizam-ı i'cazinin işi olabilir.

(Bediüzzaman Said Nursi - 25. Söz'den)

Lügatler
Aksam :kısımlar, bölümler, parçalar
Belagat :tam, yerinde düzgün ve hakikatli söz söylemek
Cemetmek :toplamak, bir araya getirmek
Düstur :umumi kaide, kanun, nizam, prensip
Ecnâs-ı muhtelife :çeşitli cinsler, muhtelif türler
Efrat :fertler, kişiler
Elhak :tam doğrusu, Hakkın ta kendisi
Enva’ :çeşitler, türler
Esnaf :sınıflar, sıralar, türler
Fezail-i kelamiye :faziletli sözler
Fezleke :netice, öz, özet, hülasa
Fihriste :içerik listesi, içinde ne olduğunu gösteren katalog
Hayat-ı şahsiye : şahsi hayat, kişisel yaşam
Hikmet-i âliye-i kâinat :kâinattaki yüce sırlar
Hususan :bilhassa, özellikle
İçtimaiye-i beşeriye :insan topluluklarına ait
Kahhar :her an kahretmeye yok etmeye muktedir
Kur’an-ı Mu’cizül beyan :beyan ve ifadesi mucize olan Kur’an
Maarif-i ilâhiye :ilâhi bilgiler, Allah bilgisi
Makta’ :kesinti yeri, durak
Mebde :başlangıç, baş taraf, kök, temel, kaynak
Mehasin-i ahlâkıye :ahlaki güzellikler
Münakaşa :karşılıklı sözle çekişmek
Müşevveşiyet :karışıklık, karmakarışık vaziyet
Nafi :menfaatli, faydalı
Nizam-ı i’cazi :mucizevi düzen
Nurani :nurlu, ışıklı, parlak
Ulum-u kevniye :yaratılışa dair ilimler, kainat ilimleri
Ulvi :yüksek, yüce
Üslub :tarz, yol, ifade tarzı

 

[uður1]

Ölümü veren O'dur. Yani...
08 Ekim 2011 / 00:01
Günün Risale-i Nur dersi

Bismillahirrahmanirrahim
وَيُمِيتُ Yani, mevti veren Odur.
Yani, hayat vazifesinden terhis eder,
fâni dünyadan yerini tebdil eder,
külfet-i hizmetten âzâd eder.
Yani, hayat-ı fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır. İşte şu kelime, şöylece fâni cin ve inse bağırır, der ki:
Sizlere müjde!
Mevt idam değil,
hiçlik değil,
fenâ değil,
inkıraz değil,
sönmek değil,
firak-ı ebedî değil,
adem değil,
tesadüf değil,
fâilsiz bir in’idam değil.
Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından
bir terhistir,
bir tebdil-i mekândır.
Saadet-i ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine
bir sevkiyattır.
Yüzde doksan dokuz ahbabın mecmaı olan âlem-i berzaha
bir visal kapısıdır.
(Mektubat, Yirminci Mektup)
Bediüzzaman Said Nursi
SÖZLÜK:
âzâd : serbest bırakma
Fâil-i Hakîm-i Rahîm : herşeyi sonsuz hikmet ve rahmetle yapan Allah
fenâ : son bulma, yok oluş
firak-ı ebedî : sonsuz ayrılık
hayat-ı bâkiye : devamlı ve kalıcı hayat
hayat-ı fâniye : gelip geçici hayat
in’idam : yok oluş
inkıraz : son bulma
külfet-i hizmet : hizmet yükü
Mevt: Ölüm. Âhirete göç. Dünyadan gitmek
tebdil : değiştirme
tebdil-i mekân : mekân değişikliği

 

[uður1]

Cevap: Dua Ufku

Amin amin amin ecmain inş.........

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.15.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

İşte haysiyet-i askeriye ve hamiyet-i İslâmiye ve şeriat-ı Muhammediye, o cesîm dağlara benzer. Esbâb-ı hariciye bir dirhem kıymetindedir. Bu kıymetsiz esbabı esas tutmak, insaniyetin ve İslâmiyetin kıymetini bilmemek ve tenzil etmektir. Hakkın hatırını kırmayacağım, hakikati söyleyeceğim. Zira Hakkın hatırı âlidir; hiçbir hatıra feda edilmez. Kimin hatırı kırılırsa kırılsın, yalnız hak sağ olsun. Şöyle ki: 31 Mart Hâdisesi denilen o sâika ve müthiş fırtına, âdi sebepler tahtında öyle bir istidad-ı tabiîyi müheyya etmişti ki, neticesi hercümerc olduğu halde, min indillâh ehl-i kıyamın lisânına daima mu’cizesini gösteren ism-i şeriat geldi. O fırtınayı gayet hafif geçirdiğinden Nisan’ın nısfından sonraki gazeteleri indallah mahkûm ediyor. Zira, o hâdiseye sebebiyet veren yedi mesele ve onunla beraber yedi hal nazar-ı mütâlâaya alınsa, hakikat tezahür eder. Onlar da bunlardır: 1. Yüzde doksanı İttihad ve Terakkinin aleyhinde, hem onların tahakkümü ve istibdadı aleyhinde bir hareket idi. 2. Fırkaların meydan-ı münakaşâtı olan vükelâyı tebdil idi. 3. Sultan-ı mazlûmu sukut-u musammemden kurtarmaktı. 4. Hissiyat-ı askeriyenin ve âdâb-ı dindaranelerinin muhalif telkinatın önüne set olmaktı. 5. Pek çok büyütülen Hasan Fehmi Beyin kâtilini meydana çıkarmaktı. 6. Kadro haricine çıkanları ve alay zabitlerini mağdur etmemekti. 7. Hürriyeti, sefahete şumulünü men ve âdâb-ı şeriatla tahdit ve avamın siyaset-i şer'î bildikleri yalnız kısas ve kat-ı yed haddini icra idi. Fakat zemin bataklık ve dam ve plân serilmişti. Mukaddes olan itaat-i askeriye feda edildi. Üssü’l-esas esbab, fırkaların taraftarane ve garazkârane münakaşatı ve gazetelerin belâgat yerine mübalâğat ve yalan ve ifratperverane keşmekeşleri idi. Bu metâlib-i seb’ada, nasıl ki yedi renk çevrilse yalnız beyaz görünür, bunda da yalnız ziya-yı şeriat-ı beyzâ tecellî etti, fesadın önüne set çekti. Elhasıl: Sekiz-dokuz ayda gazetelerin heyecan verici neşriyatıyla ve fırkaların cemiyetlere fedai yazmakla ve inkılabı vücuda getiren zevatın tahakkümatıyla ve itaat-i askeriyeye münafi olan hürriyet-i mutlaka efrada sirayetle ve âdâb-ı diniyeye muhalif zannettikleri şeyleri bazı dikkatsizlerin efrada telkinatıyla ve itaat bozulduktan sonra müstebitler, cahil mutaassıplar, dinde hassas, muhakeme-i akliyede noksan olanlar, iyilik zannıyla o bataklık zeminde tohum ekmeye başlamasıyla ve devletin umum siyaseti cahil efradın elinde kalmakla ve bir milyona yakın fişek havaya atılmakla ve dahil ve hariç müddeîler parmak vurmakla ortalık anarşistlik haline girdiğinden, bu hâdisenin istidad-ı tabiîsi, hercümerc ve müdahale-i ecnebî iken, min indillâh, ism-i şeriat, o müteaddit sebeplerden çıkan ervâh-ı habîse ve münteşireyi yuvalarına irca ile, on üç asırdan sonra bir mu’cize daha gösterdi.

Lügatler : âdâb-ı dindarane : dinî edep ve kurallar âdâb-ı diniye : dine ait edep ve kurallar âdâb-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerde belirtilen edep ve kurallar alay : genel olarak üç taburdan oluşan askerî birlik âli : yüksek anarşistlik : kargaşa işi, otorite tanımama eylemi avam : halk tabakası belâgat : sözün düzgün, kusursuz, hâlin ve makamın icabına göre söylenmesi cemiyet : dernek cesîm : büyük cin ve ins : cinler ve insanlar dahil : iç efrad : fertler, kişiler ehl-i kıyam : ayaklananlar, ihtilâl girişiminde bulunanlar, isyan edenler elhasıl : sonuç olarak, özetle ervâh-ı habîse ve münteşire : her tarafa yayılmış ve kötü olan ruhlar esas tutmak : temel almak, temel kabul etmek esbab : sebepler esbab-ı adîde : çeşitli sebepler esbâb-ı hariciye : dış sebepler fesad : bozulma fırka : parti garazkârane : maksatlı olarak had : yasaklama, men etme; İslâm hukukunda Kur’ân ve Sünnet ışığında işlenen suçlar için belirlenen ve uygulanması zorunlu olan ceza hâdise : olay hak : doğru, doğruluk hakikat : gerçek Hakk : doğru, doğruluk; herşeyi hakkıyla yaratan, varlığı hak olan ve her hakkın sahibi olan Allah hamiyet-i İslâmiye : İslâmiyeti koruma gayreti; İslâmın verdiği din, vatan, namus, hak, hukuk gibi değerleri koruma gayreti, duygusu hariç : dış haysiyet-i askeriye : askerî şeref, onur ve itibar hercümerc : karmakarışıklık, darmadağınıklık hissiyat-ı askeriye : askerî duygular, hisler hürriyet-i mutlaka : mutlak hürriyet; sınırsız özgürlük icra : yerine getirme, uygulama ifratperverane : aşırılığı severek indallah : Allah katında inkılâp : köklü değişiklik insaniyet : insanlık irca : döndürme ism-i şeriat : şeriat ismi; İslâmiyet adı istidad-ı tabiî : müsait olan doğal gelişim itaat : emre uyma itaat-i askeriye : askerî itaat; askerin emre uyması kat-ı yed : el kesme keşmekeş : karışıklık kısas : bir suç işleyenin kanun tarafından işlediği suçun aynıyla cezalandırılması lisân : dil men’ : yasaklama metâlib-i seb’a : yedi istek; 31 Mart Hâdisesinde ayaklananların yedi isteği meydan-ı münakaşât : tartışma ve anlaşmazlıkların alanı, sahası min indillâh : Allah tarafından mu’cize : benzerini insanların yapmaktan âciz kaldığı olağanüstü hal, durum muhakeme-i akliye : aklî muhakeme; birşeye karar vermede aklın iyi düşünmesi, değerlendirmesi muhalif : aykırı, zıt mukaddes : kutsal, yüce mutaassıp : birşeye körü körüne bağlanan mübalâğat : aşırılıklar, abartmalar müdahale-i ecnebî : yabancı müdahalesi müddeîler : iddiacılar, davacılar müheyya etme : hazırlama münafi : aykırı münakaşat : tartışmalar mürteci : geriye yönelmek isteyen; gerici müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli müthiş : dehşet veren, korkunç, ürkütücü nazar-ı mütâlâaya alınma : dikkatli bir şekilde incelenme neşriyat : yayın nısf : yarı sâika : gök gürültüsü, yıldırım sebebiyet veren : sebep olan sefahet : helâl olmayan zevk ve eğlenceye düşkünlük, beyinsizce davranış sirayet : bulaşma, geçme siyaset-i şer’î : İslâmın öngördüğü siyaset ve yönetim anlayışı sukut-u musammem : düşmesi kararlaştırılmış, iktidardan düşürülmesine kesin karar alınmış Sultan-ı mazlûm : suçsuz Sultan; İkinci Abdülhamid şeriat-ı Muhammediye : Allah tarafından Hz. Muhammed (a.s.m.) vasıtasıyla bildirilen hükümlerin hepsi şümul : kapsama tahakküm : baskı, zorbalık tahakkümat : baskılar, zorbalıklar tahdit : sınırlama tahtında : altında taraftarane : taraftarca, taraftar olarak tebdil : değiştirme tecelli : belirme, görünme telkinat : telkinler, fikir aşılamalar tenzil etmek : indirmek, düşürmek tezahür : ortaya çıkma, görünme umum : genel, bütün üssü’l-esas : temel taşı, temel esas vücuda getirmek : meydana getirmek vükelâ : vekiller; millet vekilleri zabit : subay; rütbeli asker zemin : yer zevat : zâtlar, kişiler ziyâ-yı şeriat-ı beyzâ : şeriatın beyaz ışığı; İslâmın parlak nuru ve ışığı

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.15.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Bir mesele daha var; o da çok ehemmiyetlidir. Hükm-ü Kur’âna göre, bu zamanda mimsiz medeniyetin icabatından olarak hâcât-ı zaruriye dörtten yirmiye çıkmış. Tiryakilikle, görenekle ve itiyadla, hâcat-ı gayr-ı zaruriye, hâcât-ı zaruriye hükmüne geçmiş. Âhirete iman ettiği halde, “Zaruret var” diye ve zaruret zannıyla dünya menfaati ve maişet derdi için dünyayı âhirete tercih ediyor. Kırk sene evvel, bir başkumandan beni bir parça dünyaya alıştırmak için bazı kumandanları, hattâ hocaları benim yanıma gönderdi. Onlar dediler: “Biz şimdi mecburuz. [SUP]1[/SUP]اِنَّ اَلضَّرُورَاتِ تُبِيحُ الْمَحْظُورَاتِ kaidesiyle, Avrupa’nın bazı usullerini medeniyetin icaplarını taklide mecburuz” dediler. Ben de dedim: “Çok aldanmışsınız. Zaruret su-i ihtiyardan gelse, kat’iyen doğru değildir; haramı helâl etmez. Su-i ihtiyardan gelmezse, yani zaruret haram yoluyla olmamışsa zararı yok. Meselâ; Bir adam su-i ihtiyarıyla haram bir tarzda kendini sarhoş etse ve sarhoşlukla bir cinayet yapsa, hüküm aleyhine câri olur, mâzur sayılmaz, ceza görür. Çünkü, su-i ihtiyarıyla bu zaruret meydana gelmiştir. Fakat bir meczup çocuk cezbe halinde birisini vursa, mâzurdur. Ceza görmez. Çünkü ihtiyarı dahilinde değildir.” İşte, ben o kumandana ve hocalara dedim: “Ekmek yemek, yaşamak gibi zarurî ihtiyaçlar haricinde başka hangi zaruret var? Su-i ihtiyardan, gayr-ı meşru meyillerden ve haram muamelelerden tevellüd eden hareketler haramı helâl etmeye medar olamazlar. Sinema, tiyatro, dans gibi şeylerde tiryaki olmuşsa, mutlak zaruret olmadığı ve su-i ihtiyardan geldiği için, haramı helâl etmeye sebep olamaz. Kanun-u beşerî de bu noktaları nazara almış ki, ihtiyar haricinde zaruret-i kat’iye ile, su-i ihtiyardan neş’et eden hükümleri ayırmıştır. Kanun-u İlâhîde ise, daha esaslı ve muhkem bir şekilde bu esaslar tefrik edilmiş.” Bununla beraber zamanın ilcaatıyla zaruretler ortalıkta zannederek bazı hocaların bid’alara taraftarlığından dolayı onlara hücum etmeyiniz. Bilmeyerek “Zaruret var” zannıyla hareket eden o biçarelere vurmayınız. Onun için kuvvetimizi dahilde sarf etmiyoruz. Biçare, zaruret derecesine girmiş, bize muhalif olanlardan hoca da olsa onlara ilişmeyiniz. Ben tek başımla daha evvel aleyhimdeki o kadar muarızlara karşı dayandığım, zerre kadar fütur getirmediğim, o hizmet-i imaniyede muvaffak olduğum halde, şimdi milyonlar Nur talebesi olduğu halde, yine müsbet hareket etmekle onların bütün tahkiratlarına, zulümlerine tahammül ediyorum. Biz dünyaya bakmıyoruz. Baktığımız vakit de onlara yardımcı olarak çalışıyoruz. Âsâyişi muhafazaya müsbet bir şekilde yardım ediyoruz. İşte bu gibi hakikatler itibarıyla, bize zulüm de etseler hoş görmeliyiz. Risale-i Nur’un neşri her tarafta kanaat-i tamme verdi ki, Demokratlar dine taraftardırlar. Şimdi bir risaleye ilişmek, vatan, millet maslahatına tamamen zıttır. Bir mahrem risale vardı ki, o mahrem risalenin neşrini men etmiştim. “Öldükten sonra neşrolunsun” demiştim. Sonra mahkemeler alıp okudular, tetkik ettiler, sonra beraat verdiler. Mahkeme-i Temyiz o beraati tasdik etti. Ben de bunu dahilde âsâyişi temin için ve yüzde doksan beş mâsuma zarar gelmemesi için neşredenlere izin verdim. “Said, meşveretle neşredebilir” dedim. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Zaruretler haramı helâl derecesine getirir.

Lügatler : âhiret : öldükten sonra sonsuza kadar yaşanacak olan âlem âsâyiş : bir yerin düzen ve güvenlik içinde bulunması durumu, güvenlik azîm : büyük beraat : temize çıkma, suçsuz olduğu anlaşılıp serbest bırakılma biçare : çaresiz bid’a : aslen dinde olmayıp sonradan ortaya çıkan ve dine zarar verici yeni âdet ve uygulamalar câri olmak : geçerli olmak cehennem-i mânevî : maddî olmayan cehennem Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah cezb : Allah aşkıyla kendinden geçme cihad-ı mâneviye : ilim, fikir, dua gibi mânevî unsurlarla din düşmanlarına karşı mücadele dahil : iç dahilde : içeride esas : temel fütur : usanç, gevşeklik gayr-ı meşru : dine aykırı, helâl olmayan hâcat-ı gayr-ı zaruriye : zorunlu olmayan ihtiyaçlar hâcât-ı zaruriye : zorunlu ihtiyaçlar hakikat : doğru, gerçek haram : Allah ve Resulü tarafından kesin olarak yasaklanmış şey hariç : dış helâl : dinen yapılmasına izin verilmiş şey hizmet-i imaniye : iman hizmeti hükm-ü Kur’ân : Kur’ân’ın kararı hükmüne geçmek : bir şeyle aynı hükmü almak icab : gerekli görülen şey icabat : icaplar; gerekli kılınan şeyler ihtiyar : seçme, tercih etme ilcaat : mecbur etmeler, zorlamalar itiyad : alışkanlık kâfir : Allah’ı veya Allah’ın bildirdiği kesin olan bir şeyi inkâr eden kimse kaide : kural, prensip kanaat-i tamme : tam, kesin kanaat kanun-u beşerî : insanların koyduğu kanunlar kanun-u İlâhî : Allah’ın koyduğu kanun kat’iyen : kesinlikle küfr-ü mutlak : sınırsız inançsızlık; Allah’ı ve Allah’tan gelen her şeyi inkâr etme, kabul etmeme Mahkeme-i Temyiz : Temyiz Mahkemesi; Yargıtay mahrem : başkalarına karşı gizli tutulan mahzurlu : zarar verici maişet : geçim, yaşayış maslahat : fayda mâzur : özürlü, mazeretli meczup : cezbeye kapılmış, kendinden geçmiş medar olmak : sebep, dayanak olmak men etmek : yasaklamak menfaat : yarar meşveret : işlerin istişare (danışıp görüşme) yoluyla halledilmesi meyil : arzu, istek, eğilim mimsiz medeniyet : Arapça’da medeniyet kelimesinin başındaki “mim” harfinin kalkmasıyla “aşağılık” anlamında kullanılan bir deyim muamele : davranış muarız : karşı çıkan, karşıt muhafaza : koruma muhalif : aykırı, zıt, karşıt muhkem : sağlam mutlak : kesin muvaffak olmak : başarılı olmak mübah kılmak : yapılıp yapılmama konusunu serbest bırakmak müsbet hareket : yapmak, yol göstermek, yardım etmek gibi olumlu ve yapıcı hareket, davranış müsbet : olumlu nazara almak : dikkate almak neş’et eden : doğan, kaynaklanan neşir : yayma, yayılma rahmet : İlâhî şefkat ve merhamet rahmeten lil’âlemîn : âlemlere rahmet olarak gönderilen sarf etmek : harcamak su-i ihtiyar : iradenin kötüye kullanımı tahkirat : hakaretler, aşağılamalar tasdik etmek : doğrulamak, onaylamak tefrik edilmek : ayrılmak tetkik etmek : incelemek, derinliğine araştırmak tevellüd eden : doğan tiryaki : tutkun, bağımlı usul : metot, yol zaruret : zorunluluk, mecburiyet zaruret-i kat’iye : zorunluluk, mecburiyet zarurî : zorunlu, gerekli

 

[uður1]

Her adam için, heyet-i içtimaiyede görmek ve görünmek için mertebe denilen bir penceresi vardır. O pencere kamet-i kıymetinden yüksek ise, tekebbür ile tetavül edecek; eğer kamet-i kıymetinden aşağı ise, tevazu' ile tekavvüs edecek ve eğilecek.. ta o seviyede görsün ve görünsün. İnsanda büyüklüğün mikyası; küçüklüktür, yani tevazu'dur. Küçüklüğün mizanı; büyüklüktür, yani tekebbürdür.

(Bediüzzaman Said Nursi - Hakikat Çekirdekleri'nden 93)

Lügatler
Hakikat: gerçek
Heyet-i içtimaiye :sosyal kurum, sosyal yapı
Kamet-i kıymet : kıymet derecesi, statü, makam, mevki
Mertebe :derece, kademe
Mikyas :ölçü aleti, ölçek, ölçü
Mizan :terazi, ölçü, tartı, denge
Tekavvüs :eğilme
Tekebbür : kibirlenme, büyüklenme
Tetavül : zorla uzanma, büyüklenme, kibirle muamele etme
Tevazu :alçakgönüllülük

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.16.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Hem geçen inkılâb-ı azîmde ordu ve ulemanın “Meşrutiyet şeriata müsteniddir” diye yükselen sadâsı, umum ehl-i İslâmın vicdanlarını manyetizmalandırdı. O inkılâp, inkılâpların kaide-i tabiîyesini hark ile şeriatın tesir-i mu’cizânesini gösterdi. Ve daima da gösterecektir. Nisan’ın nısf-ı âhirinde çıkan gazetelerin esas-ı fikirlerine muterizim. Şöyle ki: Hayat onun yoluna feda edilen ve hayattan bin derece daha yüksek olan haysiyet ve itaat-i askeriyeyi, hayata feda edilen ve ehl-i vicdan nazarında gayet hasis olan âmâl-i nâmeşruaya feda etmeye ihtimal verdiler. Hem de hakaik ve ahval onun cazibesine tâbi ve o merkeze merbut olan şems-i şeriat, saltanata veya hilâfete veya başka siyasete tâbî ve âlet tevehhümüyle, bir şems-i münîri, münkesif bir yıldıza peyk ve câzibesine tâbi itikad etmek gibi göstermekle tarik-i dalâlete sülûk ettiler. Bütün kuvvetimle derim ki: Terakkimiz, ancak milliyetimiz olan İslâmiyetin terakkisiyle ve hakaik-i şeriatın tecellîsiyledir. Yoksa, “Yürüyüşünü terk etti, başkasının da yürüyüşünü öğrenmedi” diye olan darb-ı mesele mâsadak olacağız. Evet, hem şan ve şeref-i millet-i İslâmiye, hem sevab-ı âhiret, hem cemiyet-i milliye, hem hamiyet-i İslâmiye, hem hubb-u vatan, hem hubb-u din ile mütehassis olmalıyız. Zira müsennâ daha muhkemdir. Ey paşalar, zabitler! Cinayetlerime ceza ve şimdi suallerime de cevap isterim. İslâmiyet ise, insaniyet-i kübrâ; ve şeriat ise, medeniyet-i fuzla (en faziletli) olduğundan, âlem-i İslâmiyet, medine-i fazilet-i Eflâtuniye olmaya sezâdır.[SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Bu sualler kırk-elli masum mahpusun tahliyelerine sebep oldu.

Lügatler : a’mâl-i nâmeşrua : meşru olmayan işler; İslâmın izin vermediği işler ahval : haller, durumlar âlem-i İslâmiyet : İslâm dünyası cazibe : çekim gücü cemiyet-i milliye : millî cemiyet, topluluk; din, şeriat, inanç birliği olan millet, topluluk darb-ı mesel : atasözü ehl-i İslâm : Müslümanlar ehl-i vicdan : vicdan sahipleri esas-ı fikirleri : düşüncelerinin temeli, aslı esası hakaik : hakikatlar, esaslar hakaik-i şeriat : şeriatın hakikatleri, esasları hamiyet-i İslâmiye : İslâmiyetin mukaddes değerlerini koruma gayreti hamiyet-i milliye : vatan ve millet gibi mukaddes değerleri koruma duygusu; millî onur ve haysiyet hark : yarma, yırtma hasis : değersiz, basit haşiye : dipnot, açıklayıcı not haysiyet : itibar, şeref hilâfet : halifelik; Peygamber Efendimizin (a.s.m.) vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık görevi hubb-u din : din sevgisi hubb-u vatan : vatan sevgisi inkılâb-ı azîm : büyük çaplı köklü değişim inkılâp : köklü değişim, dönüşüm insaniyet-i kübrâ : büyük insanlık, İslâmiyet itaat-i askeriye : askerin emre uyması itikad etmek : inanmak kaide-i tabiîye : tabiî kural, prensip mahpus : hapsedilmiş, tutuklu manyetizmalandırmak : çekim alanına almak, mıknatıs gibi kendine çekmek mâsadak : bir söz veya hükmü doğrulayan husus, doğrulayıcı bir mânâ medeniyet-i fuzla : en faziletli, üstün ve erdemli medeniyet medine-i fazilet-i Eflâtuniye : Eflâtun’un faziletli şehri; Eflâtun’un felsefesinde tarif ettiği, ancak hayalde mümkün olabilen fazilet şehri merbut : bağlı muhkem : sağlam muteriz : itiraz eden münkesif : sönmüş, sönük müsennâ : ikili olan; meselâ sevginin ikili olanı vatan sevgisi, din sevgisi gibi müstenid : dayanmış, dayalı mütehassis olma : duygulanma, hislenme, hassas olma nazar : bakış, görüş nısf-ı âhir : son yarı peyk : uydu sadâ : ses sevab-ı âhiret : âhiret ücreti sezâ : lâyık sülûk etmek : yürümek, yürüyüp gitmek şems-i münîr : nurlu, parlak güneş şems-i şeriat : şeriat güneşi; İslâm güneşi şeref-i millet-i İslâmiye : İslâm milletinin şerefi, onuru şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi; İslâmiyet tahliye etme : serbest bırakma tarik-i dalâlet : sapıklık yolu tecellî : belirme, görünme terakki : ilerleme, yükselme tesir-i mu’cizâne : mu’cizeli bir şekilde etki tevehhümüyle : kuruntusuna düşmekle ulema : âlimler umum : bütün zabit : subay, rütbeli asker

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ
12.16.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Üçüncü mesele: Şimdi küfr-ü mutlak, öyle cehennem-i mânevî neşrine çalışıyor ki, kâinatta hiçbir kâfir ona yanaşmamak lâzım geliyor. Kur’ân’ın “rahmeten lil’âlemîn” olduğunun bir sırrı budur ki: Nasıl Müslümanlara rahmettir; âhirete iman, Allah’a iman ihtimalini vermesiyle de, bütün dinsizlere ve bütün âleme ve nev-i beşere rahmet olmasına bir nükte, bir işarettir ki, o mânevî cehennemden dünyada da onları bir derece kurtarmış. Halbuki şimdi fen ve felsefenin dalâlet kısmı, yani Kur’ân’la barışmayan, yoldan çıkmış, Kur’ân’a muhalefet eden kısmı, küfr-ü mutlakı komünistler tarzında neşre başladılar. Komünistlik perdesinde anarşistliği netice verecek bir surette münafıklar, zındıklar vasıtasıyla ve bazı müfrit dinsiz siyasetçiler vasıtasıyla neşir ile aşılanmaya başlandığı için, şimdiki hayat, dinsiz olarak kabil değildir, yaşamaz. “Dinsiz bir millet yaşamaz” hükmü bu noktaya işarettir. Küfr-ü mutlak olduğu zaman, hakikat-i halde yaşanmaz. Onun için, Kur’ân-ı Hakîm, bu asırda bir mu’cize-i mâneviyesi olarak Risale-i Nur şakirtlerine bu dersi vermiş ki, küfr-ü mutlaka, anarşistliğe karşı sed çeksin. Hem çekmiş. Evet Çin’i, hem yarı Avrupayı ve Balkanları istilâ eden bu cereyana karşı bizi muhafaza eden Kur’ân-ı Hakîmin bu dersidir ki, o hücuma karşı sed çekmiş, bu suretle o tehlikeye karşı çare bulmuştur. Demek bir Müslüman mümkün değil, başka bir dine girip, ya Hıristiyan ve Yahudi, hususan bolşevik gibi olmak... Çünkü, bir İsevi, Müslüman olsa, İsâ Aleyhisselâmı daha ziyade sever. Bir Mûsevî, Müslüman olsa, Mûsâ Aleyhisselâmı daha ziyade sever. Fakat bir Müslüman, Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâmın zincirinden çıksa, dinini bıraksa, daha hiçbir dine girmez, anarşist olur; ruhunda kemâlâta medar hiçbir hâlet kalmaz. Vicdanı tefessüh eder, hayat-ı içtimaiyeye bir zehir olur. Onun için, Cenâb-ı Hakka şükür, Kur’ân-ı Hakîmin işârât-ı gaybiyesi ile, kahraman Türk ve Arap milletleri içinde lisan-ı Türkî ve Arabî ile bu asrı kurtaracak bir mu’cize-i Kur’âniyenin Risale-i Nur namıyla bir dersi intişara başlamış. Ve on altı sene evvel altı yüz bin adamın imanını kurtardığı gibi, şimdi milyonlardan geçtiği sabit olmuş.

Lügatler : âhirete iman : öldükten sonra sonsuza kadar yaşanacak olan âlemin varlığına iman etmek Aleyhissalâtü Vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun Aleyhisselâm : Allah selâmı onun üzerine olsun Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah cereyan : akım, hareket dalâlet : hak yoldan ayrılma, sapkınlık hakikat-i hal : işin aslı, gerçeği hâlet : durum, hâl hayat-ı içtimaiye : toplum hayatı hususan : özellikle intişar : yayılma İsevi : Hıristiyan işârât-ı gaybiye : geleceğe veya bilinmeyen bir olaya işaretler kabil : mümkün kemâlât : faziletler, iyilikler, mükemmel özellikler Kur’ân-ı Hakîm : her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân küfr-ü mutlak : sınırsız inançsızlık; Allah’ı ve Allah’tan gelen her şeyi inkâr etme, kabul etmeme lisan-ı Türkî ve Arabî : Türkçe ve Arapça dil medar : kaynak mu’cize-i Kur’âniye : Kur’ân’ın mu’cizeleri mu’cize-i mâneviye : mânevî mu’cize muhafaza eden : koruyan muhalefet eden : karşıt olan, aykırı Mûsevî : Yahudi müfrit : ifrat eden, haddini aşan, ölçüsüz ve taşkın hareket eden münafık : iki yüzlü, inanmadığı halde inanmış görünen neşir : yayma nev-i beşer : insanlar nükte : ince ve derin mânâ rahmet : İlâhî şefkat ve merhamet suret : şekil şakirt : talebe, öğrenci şükür : teşekkür etmek tefessüh etmek : bozulmak zındık : dinsiz

 

[uður1]

Hayat-ı ebediyeyi kazanmakta en birinci vasıta ve saadet-i ebediyenin anahtarı imandır; ona çalışmak lazım geliyor. Fakat ilim itibariyle insanlara dahi bir menfaat dokundurmak için şer'an hizmete mükellef olduğumdan, hizmet etmek isterim. Lakin o hizmet, ya hayat-ı içtimaiye ve dünyeviyeye ait olacak; o ise elimden gelmez. Hem fırtınalı bir zamanda sağlam hizmet edilmez. Onun için o ciheti bırakıp, en mühim, en lüzumlu, en selametli olan imana hizmet cihetini tercih ettim. Kendi nefsime kazandığım hakaik-i imaniyeyi ve nefsimde tecrübe ettiğim manevi ilaçları, sair insanların eline geçmek için o kapıyı açık bırakıyorum. Belki Cenab-ı Hak bu hizmeti kabul eder ve eski günahıma keffaret yapar. Bu hizmete karşı şeytan-ı racimden başka hiç kimsenin, -mü'min olsun kafir olsun, sıddık olsun zındık olsun- karşı gelmeye hakkı yoktur. Çünki imansızlık başka şeylere benzemiyor. Zulümde, fıskta, kebairde birer menhus lezzet-i şeytaniye bulunabilir. Fakat imansızlıkta hiçbir cihet-i lezzet yok. Elem içinde elemdir, zulmet içinde zulmettir, azab içinde azabdır.

(Bediüzzaman Said Nursi - 16. Mektub'dan)

Lügatler
Azab :büyük sıkıntı, dünyada işlenen günahların âhiretteki cezası
Belki :bilakis, aslında
Cenâb-ı Hakk :Hakkın kendisi olan yücelik sahibi Allah
cihet :yön, taraf
Cihet-i lezzet :lezzetlilik yönü, lezzet tarafı
Elem :keder, üzüntü, acı
Fısk :günah, haddini tecavüz, hak yoldan ayrılmak
Hakaik-i imaniye :iman hakikatleri
Hayat-ı ebediye :sonsuz hayat
Hayat-ı içtimaiye ve dünyeviye:toplum ve dünya hayatı
İtibarıyla :yönüyle, şekliyle, bunun gibi
Kâfir :Allah’ı veya Allah’ın kesin olarak bildirdiği bir şeyi inkâr eden kimse
Kebâir :büyük şeyler, büyük günahlar
Keffaret :suçu affettirmek, bağışlanmak için bir şeyler yapmak
Lâkin :fakat, ama
Lezzet-i şeytaniye :şeytani lezzetler, şeytana uyarak girilen haramlar
Menfaat :fayda, kâr, gelir
menhus : uğursuz
Mü’min :imanın şartlarının tümüne, Allah’tan gelen her şeye inanan kabul eden kişi
Mühim :önemli, kıymetli, değerli
Mükellef :sorumlu, yükümlü, vazifeli
nefis :insanın kendisi
Saadet-i ebediye :sonsuz mutluluk
Sair :diğeri, başkası, gerisi, kalanı
Selamet :kurtuluş, korktuklarından kurtulmak, emniyet, rahat
Sıddık :en doğru, özü sözü yaptığı bir, çok samimi
Şer’an :şeriata uygun, İslami olarak
Şeytan-ı racim :kovulmuş şeytan
Tercih :üstün tutmak, seçmek
Vasıta :aracı, iki şeyi birbirine ulaştıran
Zındık :kâfir, dinsiz
Zulmet : karanlık, sıkıntı
Zulüm :eziyet, haksızlık, karanlıkta bırakmak

 

[uður1]

İman ve İslam arasındaki fark nedir
10 Ekim 2011 / 00:01
Günlük Risale-i Nur dersi

Bismillahirrahmanirrahim
RABİAN: Ulema-i İslâm ortasında “İslâm” ve “iman”ın farkları çok medar-ı bahsolmuş. Bir kısmı “İkisi birdir,” diğer kısmı “İkisi bir değil, fakat biri birisiz olmaz” demişler ve bunun gibi çok muhtelif fikirler beyan etmişler. Ben şöyle bir fark anladım ki:
İslâmiyet iltizamdır; iman iz’andır. Tabir-i diğerle, İslâmiyet, hakka tarafgirlik ve teslim ve inkıyaddır; iman ise, hakkı kabul ve tasdiktir.
Eskide bazı dinsizleri gördüm ki, ahkâm-ı Kur’âniyeye şiddetli tarafgirlik gösteriyorlardı. Demek o dinsiz, bir cihette Hakkın iltizamıyla İslâmiyete mazhardı; “dinsiz bir Müslüman” denilirdi. Sonra bazı mü’minleri gördüm ki, ahkâm-ı Kur’âniyeye tarafgirlik göstermiyorlar, iltizam etmiyorlar; “gayr-ı müslim bir mü’min” tabirine mazhar oluyorlar.
Acaba İslâmiyetsiz iman, medar-ı necat olabilir mi?
Elcevap: İmansız İslâmiyet sebeb-i necat olmadığı gibi, İslâmiyetsiz iman da medar-ı necat olamaz. Felillâhi’l-hamdü ve’l-minnetü Kur’ân’ın i’câz-ı mânevîsinin feyziyle, Risale-i Nur mizanları, din-i İslâmın ve hakaik-i Kur’âniyenin meyvelerini ve neticelerini öyle bir tarzda göstermişlerdir ki, dinsiz dahi onları anlasa, taraftar olmamak kàbil değil. Hem iman ve İslâmın delil ve burhanlarını o derece kuvvetli göstermişlerdir ki, gayr-ı müslim dahi anlasa, herhalde tasdik edecektir; gayr-ı müslim kaldığı halde iman eder. [Meyve Risalesi]
Bediüzzaman Said Nursi
Sözlük:
Hak: herşeyi hakkıyla yaratan, varlığı hak olan ve her hakkın sahibi olan Allah
adâvet: düşmanlık
ahkâm-ı Kur’âniye: Kur’ân’ın hükümleri
beyan etme: açıklama
burhan: delil, kanıt
cihet: yön, şekil
daire-i ihtiyar: güç yetirebilecek alan
din-i İslâm: İslâm dini
emr-i teklif: görev emri
felillâhi’l-hamdü ve’l-minnetü: “hamd ve minnet sadece Allah’a aittir”
feyz: ilham, bereket ve ilim bolluğu
fıtrat: yaratılış
gayr-ı müslim: Müslüman olmayan
hakaik-i Kur’âniye: Kur’ân’ın hakikatleri
iltizam: taraftarlık
inkıyâd: boyun eğme, itaat etme
iz’an: şüpheden uzak, kesin bir şekilde inanma
i’câz-ı mânevî: mânevî mu’cizelik
kàbil: mümkün
mazhar: erişme, nail olma
mecrâ: kanal, yön
medar-ı bahs: bahis sebebi, söz konusu
medar-ı necat: kurtuluş sebebi
mehâsin: güzellikler, iyilikler
mizan: ölçü
muhtelif: çeşitli, farklı
mâlâyutak: güç yetirilmez
mü’min: iman etmiş, Allah’a inanan
nihayetsiz: sınırsız, sonsuz
rabian: dördüncü olarak
saadet-i dâreyn: iki dünya saadeti; dünya ve âhiret mutluluğu
sebeb-i necat: kurtuluş sebebi
tabir: ifade
tabir-i diğer: diğer tâbir, başka bir ifâde
tarafgirlik: taraftarlık
tasdik: kabul etme, doğrulama
teklif: görev yükleme
tûbâ-i Cennet: Cennetteki tûbâ ağacı
ulema-i İslâm: İslâm âlimleri
zâhiren: dış görünüş itibarıyla

 

[uður1]

Risale-i Nur'dan vecizeli duvar kağıdı - [indir]
10 Ekim 2011 / 07:59
Günün vecizesi - Bir kuş kolayca kanatlarını ve bir kâtip rahatça sahifelerini temizlediği gibi, bu tayyare-i arzın...

Risale Haber - Haber Merkezi
Bir kuş kolayca kanatlarını ve bir kâtip rahatça sahifelerini temizlediği gibi, bu tayyare-i arzın ve bu tuyur-u semâviyenin kanatları ve bu kitab-ı kâinatın sahifeleri de öylece temizleniyor, güzelleşiyor ki, âhiretin hadsiz güzelliğini görmeyen ve imanla düşünmeyen insanlar, dünyanın bu temizliğine, bu güzelliğine âşık olurlar, perestiş ederler.
[Lem'alar, Otuzuncu Lem'a]
(Haber detayında (altta) yer alan resmin üzerine farenizin sağ tuşu le tıklayıp Resmi farklı kaydet seçeneğini işaretleyerek duvar kağıdınızı indirebilirsiniz...)

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.17.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Demek Risale-i Nur, beşeri anarşistlikten kurtarmaya bir derece vesile olduğu gibi, İslâmın iki kahraman kardeşi olan Türk ve Arabı birleştirmeye, bu Kur’ân’ın kanun-u esasîlerini neşretmeye vesile olduğunu düşmanlar da tasdik ediyorlar. Madem bu zamanda küfr-ü mutlak Kur’ân’a karşı çıkıyor. Küfr-ü mutlakta Cehennemden ziyade dünyada da daha büyük bir cehennem var. Çünkü, ölüm madem öldürülmüyor. Hergün beşerde otuz bin cenaze ölümün devamına şehadet ediyor. Bu ölüm küfr-ü mutlaka düşenlere, yahut taraftar olanlara, hem şahsın idam-ı ebedîsi ve bütün geçmiş, gelecek akrabalarının da idam-ı ebedîsi olarak düşündüğü için, Cehennemden on defa daha fazla dehşetli cehennem azâbı çeker. Demek o cehennem azâbını küfr-ü mutlakla kalbinde duyuyor. Çünkü, herbir insan akrabasının saadetiyle mesut, azabıyla muazzep olduğu gibi Allah’ı inkâr edenlerin itikadlarınca bütün o saadetleri mahvoluyor, yerine azaplar geliyor. İşte bu zamanda, bu dünyada bu mânevî cehennemi insanların kalbinden izale eden tek bir çaresi var. O da Kur’ân-ı Hakîmdir. Ve bu zamanın fehmine göre onun bir mu’cize-i mâneviyesi olan Risale-i Nur eczalarıdır. Şimdi Allah’a şükrediyoruz ki, siyasî partiler içinde bir parti, bir parça bunu hissetti ki, o eserlerin neşrine mâni olmadı; hakaik-i imaniyenin dünyada bir cennet-i mâneviyeyi ehl-i imana kazandırdığını ispat eden Risale-i Nur’a mümanâat etmedi, neşrine müsaadekâr davrandı, nâşirlerine de tazyikattan vazgeçti. Kardeşlerim, hastalığım pek şiddetli; belki pek yakında öleceğim veyahut bütün bütün konuşmaktan—bazan men olduğum gibi—men edileceğim. Onun için benim Nur âhiret kardeşlerim, “ehvenüşşer” deyip bazı biçare yanlışçıların hatâlarına hücum etmesinler. Daima müsbet hareket etsinler. Menfî hareket vazifemiz değil... Çünkü dahilde hareket menfîce olmaz. Madem siyasetçilerin bir kısmı Risale-i Nur’a zarar vermiyor, az müsaadekârdır; “ehvenüşşer” olarak bakınız. Daha “âzamüşşer”den kurtulmak için, onlara zararınız dokunmasın, onlara fâideniz dokunsun.

Lügatler : âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat azâb : büyük sıkıntı, acı âzamüşşer : büyük zarar beşer : insanlık biçare : çaresiz cennet-i mâneviye : mânevî cennet dahil : iç ecza : cüzler, parçalar ehl-i iman : Allah’a ve Ondan gelen her şeye inananlar, mü’minler ehvenüşşer : iki şerden daha az zararlı olanı fehim : anlayış, kavrayış hakaik-i imaniye : iman hakikatleri, esasları idam-ı ebedî : bütün sevdiklerinden sonsuza kadar ayrılış; dönmemek üzere sonsuza dek yok oluş inkâr eden : inanmayan, kabul etmeyen itikad : inanç izale eden : gideren, ortadan kaldıran kanun-u esasî : temel kanun, anayasa Kur’ân-ı Hakîm : her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân küfr-ü mutlak : sınırsız inançsızlık; Allah’ı ve Allah’tan gelen her şeyi inkâr etme, kabul etmeme men edilmek : yasaklanmak menfî hareket : yıkmak, yakmak, saptırmak, inkâr etmek gibi olumsuz ve yıkıcı hareket, davranış mesut : mutlu mu’cize-i mâneviye : mânevî mu’cize muazzep : eziyet çeken, sıkıntı gören mümanâat etmek : engel olmak müsaadekâr : müsaade eden, izin veren müsbet hareket : yapmak, yol göstermek, yardım etmek gibi olumlu ve yapıcı hareket, davranış nâşir : neşreden, yayan neşir : basma, yayma saadet : mutluluk şehadet etmek : şahit olmak, tanıklık etmek şükretmek : Allah’ın (c.c.) nimetlerine karşı memnunluk gösterip Ona teşekkür etmek tasdik etmek : doğrulamak, onaylamak tazyikat : baskılar