Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Önce Sabırla dinledim Merakıma mucip Olan sualler vardı O nu öğrenmeliydim
Yazar Ve şair adına Kendine pay çıkartan Yazınca öyle olduğunu Sanan birçok insan var
Öyle ki Kaprisleri var ki Hadsiz herkezi emri Altında görüyor Ne söylerse Yapılsın istiyor
Her ne Yazdıysa sponsor, bularak Kırk kapı çalarak Hatır için kitap bastırıyor
Birkaç Televizyona çıkmayı Nasılsa bir şekilde Sağlayarak anlatıyor
O kadar Çok havası varki Selam vermek Dahi güçleşiyor Etrafımda ve Şahit olduğum İklim kuşağında Böyle insanlar
Bilinçaltında Baskıya maruz kalmış İltifat ve başarıya Susamış kanlardır Bu hususta açlıkları O kadar fazla Ve bıtkınlık Verecek noktalardadır
Birey önce İnsanlaşmayı içinde Yaşatması ve edeple Sunması esastır Tevazuu ve kalbi Hassasiyet farktır Egosunu öne Çıkartanlar zavallıdır
Her Ne kadar Brokratlar sabretseler Ve haklın huzurunda Nezaket gösterseler Bunu dahi suistimal Edenler olacaktır Bu bakımdan Öncelikle insani davranış
Ve hasseten Edeple barışık Olmak elzemdir Yoksa şair Ve yazar dedirtmek İçin çırpınmak Kat a açlığını ve Tamahkarlığını gidermeyecektir
S anat Erbabı ve sanatkar En yüce sanatkarın Kim olduğunu ve O’na muhtaç bulunmayı Kulluk bilinciyle Bahşedileni O’nun rızasına Sunmayı ve mükafatı O’ ndan beklemenin
Talimine Ve nefsi tezkiye Etmeyi öğrenmeliler Evet, şair ve yazar Olmak liyakatlı Bir uğraştır Millete mak olmak için Gönül dili konuşmalıdır
Bireyin, Toplumun, devletin, Evrenin dertleri Her nefsin anlayacağı Dilden serdedilmelidir Başarı ve taltif Milletin gönlünden nükseder Yoksa zan üzere Şair ve yazarlık kepaze eyler
Kuytu bir Kızıllığın kederindeyim
Neyi ne vakit düşüneceğimi Dahi bilememekteyim
Neden hüzün içinde Nefeslenmekteyim, hicran İçinde umut etmekteyim
Ömrün göçen Sahnesinde titremekteyim, Vuslat için kalbime yöneleceğim
Her zaman üşüdüğümde Sinemi açacağım ve sessiz Çığlığımı da arza bırakacağım
Ey hak, adalet Senin hükmündedir
Lakin masun gönüller hala Hercümerç edilmektedir
Arz talan edilmektedir, Vakit sinemde esaret için Fevktir, ceht şevktir
Cemaatler neyi beklemektedir, Tezkiyeler nefsime Kederdir, izan nerdedir
Maslahatlar sergisi cihanşümuldur Ve verilen fetvalar Niçin tefekkür için ötelenir
Ayrışmalar Acımasızca törpülenir
Ümmeti Muhammet neye Teslim olacağında acizdir
Maksatlı fetvalar aşkı Muhabbet için zillettir, Muhabbet nerededir
Hukuk neden bizzat Yargıçlar tarafından İhlal edilmektedir, Güven yitmektedir
Kaybolmak İnsan kimliğinde züldür, Zülüm ise hakkı gasp Edenlere göre görevdir
Hani bir Kuvvetler ayrılığı vardı
Mütemadiyen hakir görülenler Neden dışlanmaktaydı
Toprağın kutsiyeti Vatan için bayraktı, Özgürlüğü alınan Candan şimdi kaldı
İnancı yaşamak Suç sayılmaktaydı, Emir komuta efkârı Umum için bir sultaydı
Saltanat ne kadar Kaldırılmış olsa da, Dikta edilen Kepazelikler halimde efkârdı
Ey rabbim Kalbimle iltica ederim
Neden mülteci kimliğimle Hala hukukun peşindeyim
Ruhi andıçlarımı Kimlerle istişare edeyim, şura Şuurunun hasretini çekerim
Artık ne kelam edecek Bir sözüm ve ne de kalbi sürur İçinde hazzı özüm kaldı
Yalnızca sana nazlanırım, Sızılarımla bedbin bir hicranım, Sabır için sancılıyım
Ah tevdi edilen Mühlet ne cömert
Rahmetin banisindedir Yalnızca hareket ve kuvvet
Kim umut içinde ve Muhabbetle aşkın Hasretini yaşıyorsa, Hayatı bir edep
İnsan için tasnif edilen Nice anlamlı dert, bazen Keder ve bazen de dirilişe sebep
Ne zaman hakkıyla düşünsem Ve kalbi ahengimle yönelsem, Rahmetin karşımda
Evet, kalbi Fakirliğim işte ortada
Ömrümün kalanında her Ne hicran varsa aşk tadında
Umutlarım bir tohum misali Ufukların sürurunda, Yakarışlarım elbette sana
Sahibimsin, sebebim sensin, Ne beklediğini öğütlersin, Mühleti onun için verensin
Muhakkak ki sen Bizatihi aşkın banisisin, Eşikler için vesileler halk eden Rabsin
Bir Heves uğruna Kimseyi dinlemezken Saatlerini aynanın Karşısında geçirirken
Hiç Anlamıyordun Siz beni anlamıyorsunuz Diyerek kapıyı çarpıp Çıkıyordun, bizzat istiyordun
Sabaha Kadar mesajlar Edepsiz davranışlar Kimseyi dikkate almayışlar
Senin Vahim durumundu Ne kadar gözlerine baksan Ve sessizce Anlatmaya çalışsam
O kadar Kararlıydın ki anlatılmaz Sanki yıllara sari ukdelerini Yaşamak için çırpınıyordun
O anı ve Geçen zamanı kurtuluş Bir olarak görmeye çalışman Ne kadar manidar ve acıydı
Çaresizlik Bize kalmış vakitti Sabrettik, nihayetini bekledik Bir müddet sonra sakinleşmiştin
Sualler İçinde nefeslenen nefestin Sukut halinde Seni dinliyordum Ve sonra Hislerine yenilmiştin
Sinirlerin Boşaldı, ağlamak haktı Fakat geçen lekesi Söyle ne olacaktı Derin bir iç sısızı Duymaya başladın
Sığınmak Vaktine adanmak İçin aktın Artık kimseyle Konuşmaz olurken Kendinle hesaplaşman Halini viran ederken İnsani zafiyet ne kadar Acı zerk eden hataydı
Geçip Giden nefesi düşünüyorum Hangi lahzayı hatırlayım Bahtımın sayfalarına baksam Derin bir hüzün baş gösteriyor
Sual Etmem yetmiyor, düşündürüyor Neden karamsarlık önceleniyor Umut solgunluğu dillendiriliyor Boyun büktüren an çok etkiliyor
Kime Baksam ve bir müddet konuşsam Bir fırsatta sinesini o an aralıyor Bazen gözleri sulanıyor ve susuyor Kalbin telleri titrerken acı veriyor
Niçin Bu kadar hamiyetsizlik, vefasızlık En yakınken, gücten düşünce kapıyı Gösteren, kahvaltıyı dahi çok gören Komşularım gelecek diye hiddetlenen
Nerde Hata, yanlışa düştük ki bunu gördük Ruhsuz, kalpsiz bedenler misaliydik Susmak ve boyun bükmek çareyken İçinin acıması ve yalnızlık refakatçi
Olur ya Bir meramın olsa ve gözlerine baksan Şefkat ve muhabbet terek etmiş kalbini Yine ne diyeceksin söyle diye azarlaması Yaşamayı ne müşkül ve zor hale getiriyor
Vefa Bu kadar hor ve zalimce katledilmamali İnsan her şartta ne yaptığını hissetmeli Nefsi köleliğini başkasında denememeli Kin ve nefreti sineye zerk edip gitmemeli
Atayken Çalışan ve ememliliğe hak kazanmışken Kalan sayılı günler böyle cezalandırılacak Senin emeğin başkalarının tasarru olacak Geçinmek, huzur için sana susmak kalacak
Ey can En azından Gıpta ettiğimi İfade etmeliym Genç yaşınıza rağmen
Fevkalade Zarif ve naif Bir mefkurenin hizmetkarı Olmanız ve adanmanız Şahsen beni çok duygulandırdı
Sizi dinlerken Yeniden gençliğim Gözlerimin önünden geçip gitti Oysa şimdiki gençler Daha ziyade günü gün etmek
Zevki Sefa içinde ders geçmek Arkadaşlarıyla eğlenmek Bazen yanlış içine girmek Özgürlük diye lekelenmek Hiç umurlarında olmuyordu
Gözlerine Bakarken itminanlık vardı Şecaat ehli olmanız manidardı Hukuk öğrencisi bulunmanız Ve gençlik üzerine kafa yormanız Vahdet için can ile çalışmanız Gün içinde en büyük lütüftu
Halizde ki Bu kararlılık anlık değildi Yıllara sari bir öğütün iziydi Anne ve babanızı yad ettim Ve onlar için niyaz eğledim Milletin nesli heba olmuyor İmanlı yürekler şakıyor diye Minnet sana ve bahtiyar olmak banadır
Acaba deme Ve tereddüt içinde nefeslenme Nefes vaktine koşarken, Umutların solarken kahretme Aklını ve azmini kul olmak, Sahibe adanmak, hiçlikte Yol bulmak için hasretmelisin
Dini hassasiyet Zan üzere ikame Edilerek yaşanmaz Dibi görünmeyen kuyudan Su almak için Derinliğine sarkılmaz Akıl ve bilgi olmadan, azim Ve idrak suskun bırakılarak Hakikate yakın olunmaz
Geleneksellik Alim ve abitlerin, Arif ve zakirlerin Varlığını hakka adanmış Hak ehli mürşitlerin Sevdasında ki tariktir Mavera şevkinin Ve suhuletinin fanilikte Anlam kazandığı Zindelik ve dirliktir
Kültür dini ise Hertürlü Emperyalist emellerin Kulu ve kölesi olmuş Sefil nefeslerin Ve beşeri temayüllerin Zan üzere inşa etmeye Çalıştıkları bidat ve Hurafeler üzerine yaşama biçimidir
Rabbe adanmışlık O’nun rızasına ram Olmak için yaşamaktır Kurban olmanın En latif halidir, Vecdin ve cehtin İnhisarında ki şevktir İman etmek, Varlığı vakfetmek, İnsani zafiyetleri Meşruiyet içine ikame Etmenin farkındalığıdır
(Bu vesileyle tüm dostların ve hanif yürekli canların kurban bayramlarının hayırlara vesile olmanı niyaz eder, huzur ve saddetler dilerim)
Bazen yazmak Kifayet etmiyor, Sine hakkıyla Ayan edilemiyor Ne zaman hüzün İkliminde nefeslensen, Gözyaşlarımı silsem yetmiyor Sinem yanarken, Umutlar hazanlaşırken, Sabır halimin sefilliği İçin zaruretken şevk bitiyor
Bir lahza dahi olsa Ruhumun hicran damlaları Yüreğimi vurmasa Gönlüm Firkatin ah uzarında Kalmaktan kurtulsa, Umut gün yüzüne çıksa Ufkum bahar olur, Sürur yüreğimde ki Ümitleri korusa, Hasretim sevince gark olsa
Yürek Yanarsa yanıyor Yazmak adına Vakte ihtiyaç Duymuyor, aranıyor Bir çare adına, Ümitelere nail Olabilmek muradıyla Gayrete soyunuyor Sinede ne kadar Bekleyen ve demlenen Eessiz çığlık varsa, En yakına edeple arz olunuyor
Kalbin Gözyaşlarıdır Nazargah bilen Rab için niyazdır, Arzı aşktır Sevdasına meftun olan Gönül nefsanilikten Ve hevesten ıraktır Feda olmak için Yanan cenahtır, Adanmış ruhların Sadrından nükseden farktır
Ey can, Mahkum Dört duvar arasına Hapsedilen değildir Hüküm giymiş Ve gün almış emsalde Can da değildir Mahküm, hiçbir Hüküm giymediği halde Zanlar içince Bizar bırakılan insandır
İnsan, Beşeri zafiyetlerin Nefsi temayüle Kapı aralayan cahillerin Önyargılarıyla hükmeden Sefillerin girdabında boğulan Sabrı ve metaneti O an ve üşüten zamanda Cefa olan vicdandır, Edebi nazardır
Kadının En büyük hasmı Kendi cinsinden olan Nisadır, gözü karadır İktidar hırsına boğulan En zaaf içinde ki fırsattır, Acımasızdır Kendi saltanat ve İktidarına kim rakipse Her hukuku çiğneyen Bir hük mü zandır
Bir kadına Kerhen bakmak İçinde bulunduğu Durum için suçlamak Ona en bariz kötülüktür Yaşamak Fırsatını veren Ve müddetine sabreden Sahip varken gönülden Sürgün etmek, Rahmeti ve mağfireti Hakkıyla anlayamamanın En acı hakikatidir
Kul, Yaşatmak için vardır O’nun rızasına boyanmak İçin ceht eden farktır Aşkı ve sevdası Olmayan gönüller İhlas ve hassasiyet Adına sıkıntılıdır Varlığın sahibinden Uzak nefeslenen, Zan içinde payeler edinen, Sıfatına güvenen dirkilsizdir
Bazen Düşler ve Düşünürüm, Yaşanmışlara Sessizce nazar eder Ve o sahneleri Yüreğimde hissederim Sonra kendi kendime Sual ederim, O teslimiyetin hangi Vechesindeyim derim
Bir Korku başlar Sanal bir kimlik Ve nitelik esaretinde Ne derlerin Baskın saikliğinde, Takiye içinde ki ümitlerde Derin bir Yalnızlık hissederim, Aldanmışlığın zafiyetinde Gözyaşımla kalkarım
Dini İnanç böyle Her nefesin Hükmettiği ölçüler Ve telakkiler esaretinde Keyfi ve nefsi mMaslahat üreten Makam ve mevki sahibi Kişilerin hükümlerinde Özünden ve amaçından Saptırılmış, uyuşturan, Pasifize kılan, Dünyaya daldıran haliyle
Kuluk Bilinci nasıl olmalı Ruh ve dimağdan Kültür dini Olgusu çıkartılmalı Aktif akıl ve aktif Vicdanın şuuruyla Yaşayan Kur’an Olmanın sevdasıyla Her varlık ve sıfattan, Beşeri zaaflardan arınarak, En yakına kul Olmanın aşkı kuşatmalı
Dünyayı Mamur ederek Nefsi temayüllere Geçit verip, Keyfiyet sürerek Varlık adına gösterilen Hassasiyet ve azmi, Kulluk noktasından Sarfı nazar ederek Kul olunmaz, Kemaliyete ulaşılmaz, Gönülde ikinci Bir doğum yaşanmaz, Sevdası bulunmaz
Beşer Akıl ve bilgiye muhtaçtır Adap ve edebe ihtiyaçlı Bulunan inhisardır Muaşeret eğitimin Alması gereken candır, İnsanlaşması aslolandır
Kul Olmak ve Farkınlığa ulaşmak Ruhun ve kalbin Her lahzasında Umutla yol almaktır Umut, en yakın olana Ne kadar yakınsan, Ve adanmışsan Umut anlam bulacaktır
İnsan İmtihan Halinde ki neseptir Azim ve iradi Bulunduğu kadar İrfanada talip olan ferdir Şek ve şerikten uzaktır, Yalnızca yaratana kuldur, Aracı kabul etmeyen sadıktır
İnsan Ruhi ve kalbi Vechesini eğitmelidir Ruha ve kalbe Sıkıntı zerk eden Heveslerden arileşmelidir Cennet ve şefaat için Dillendirilen tuhaflıktan Vaçgeçmeli, İtibar etmemelidir
Herşeyi bilen Ve vaziyet eden Yalnızca cenabı Haktır Birilerini öyle gören Ve görmek isteyen Hezeyan eden marazdır Her kim bu gibi nefeslere İtibar eder ve kalben Tastik ederse Şirke girmiş kederdir
İnsan Ne kadar sabretse Şevk ve endişe içinde Nefeslenip hamt etse Nasip eden en yakına Muhabbetini ikame edip Ümitlerini hasretse asumandır
Yar Her an ona Yakın olandır Kulun kalbi nazargahtır, Vecdi aşktır, cehti Sevdasına adanmışlıktır El hak bedensel İhtiyaçlara azimet Noktasında sadıktır, nefsi İhya etmek kalbi katılıktır
Hiç Bir insan Bilgiye haiz olmadan Azmini ve merakını Hakikate ram Olmak için kullanmadan Bilinç ve izana Muktedir bulunmadan, Hak ve hakikati Ne kadar anlar ve yaşar
Muhakkak ki Akıl, bilgiye ulaşmalı Ve irfana iştiyak duymalı Ehli hal ve ehli iman Sahibi olmak için Zanlardan Kurtulmayı başarmalı Sabır ve ihsan üzerine Edebiyle hemhal olup, Beşeri münasepetlerini Hakça yapmalı
Kimseyi Yargılamadan Hata ve yanlışlarını Araştırmadan Uzak bulunmalı Eğer, mü’münlik Sıfatına layıksa, İçinde bulunduğu hal, Melallere ulaşmalı Her niyet ve amelinde Hakkın rızasına uygun Yaşamaya bel bağlayıp, Kat a avunmamalı
Yar sinemde Dinmeyen bir hüzün Beslenen Bir hicran var Bilsen kalbim Ne kadar bizar Hasret şarkısı ki İçimi yakar Nasıl bir firkatin Ahındayım yar
Kaç Zaman oldu Ne ses ve ne de Kelamın okundu Beklemek benim için Ömürlük oldu Ne çığlığım duyuldu, Ne gözyaşım kurudu Söyle senin Ahını mı aldım, Umudu bıraktın Ruhundan nükseden Sevdayı neden karartın
Bir ümit Sun halime Yıllara meftun olmuş Ve suskun melalime Ölüm içimde kol gezerken Dert söyle kiminle Mahzun yüreğin Mecali kalmaz, Ahı duyulmaz mı söyle Bir lakza olsun içimde, Düşümde, zihnimde görünsene İçim burkulmasın, Boynum bükük kalmasın, Yürek daralmasın
Artık Neyleyim Kime nasıl sırrımı Ayan edip üzüleyim Bir ömür beslediğim Sevdamdan Niçin vazgeçeyim Olsun Umut içinde öleyim, Her lahzada bekleyim Gönlüme küsmekten Bir medet beklemeyip seveyim
